Profeten en Koningen - Ellen G. White

Hoofdstuk 55
Een aanklacht tegen afpersing
De muur van Jeruzalem was nog niet voltooid toen de aandacht van
Nehemia werd gevestigd op de jammerlijke toestand van de armen onder het
volk.
Door de onveilige toestand in het land was het bewerken van de grond
ten dele verwaarloosd. Daarbij rustte Gods zegen niet op hun land, als gevolg
van de zelfzuchtige handelwijze van sommigen die naar Judea waren
teruggekeerd, en was er gebrek aan koren. Om eten te hebben voor hun
gezinnen waren de armen verplicht op onderpand te kopen tegen
buitensporige prijzen. Tevens werden ze gedwongen geld te lenen tegen
hoge rente om de drukkende belastingen die hun door de Perzische koningen
waren opgelegd, te betalen. Ten overvloede hadden de meer welgestelden
onder de joden voordeel van dit alles getrokken en zich op deze wijze
verrijkt
De Here had door Mozes aan Israël geboden, dat ieder derde jaar een
tiende bijeengebracht moest worden ten behoeve van de armen; en verdere
voorzieningen waren getroffen door elk zevende jaar het land braak te laten
liggen, zodat hetgeen er vanzelf op groeide, bestemd was voor de
behoeftigen.
Getrouwheid in deze offers voor het helpen van de armen en andere
weldadige doeleinden zou het volk hebben geholpen altijd te denken aan de
waarheid dat alles van God is, en dat zij gelegenheid hadden middelen van
zegen te zijn. Het was Gods bedoeling dat de Israëlieten zouden leren
onzelfzuchtig te zijn, waardoor ze een edel karakter zouden ontwikkelen.
493