Profeten en Koningen - Ellen G. White

een bepaald gedeelte van de muur. En van sommigen wordt gezegd, dat ze
bouwden "tegenover hun eigen huis".
De werklust van Nehemia nam niet af, nu het werk begonnen was. Met
onophoudelijke waakzaamheid hield hij toezicht over het bouwen, gaf aanwijzingen
aan de bouwers, lette op de vertragingen, en voorzag in noodgevallen.
Over heel de afstand van die muur van omstreeks vijf kilometer was
zijn invloed gedurig merkbaar. Met de juiste woorden bemoedigde hij de
vreesachtigen, wekte de tragen op en prees de ijverigen. En steeds hield hij
zijn vijanden in het oog, die van tijd tot tijd in de verte samenkwamen, en
besprekingen hielden alsof ze kwaad in de zin hadden, om dan de werklieden
te naderen om te trachten hun aandacht af te leiden.
Tijdens zijn drukke bezigheden vergat Nehemia niet de Bron van zijn
kracht Gedurig richtte hij zijn hart tot God, die over het geheel toezicht hield.
"De God des hemels", riep hij uit, "Hij zal het ons doen gelukken"; en deze
woorden, die weerklonken, beroerden de harten van alle bouwers aan de
muur.
Maar het herstel van de versterkingen van Jeruzalem ging niet
ongehinderd voorwaarts. Satan was bezig tegenstand op te wekken en
moedeloosheid te brengen. Sanballat, Tobia en Gesem, zijn voornaamste
werktuigen in dit alles, gingen nu aan het werk om de herbouw te
verhinderen. Ze trachtten verdeeldheid te zaaien onder de werklieden. Ze
maakten het werk van de bouwers belachelijk, noemden de onderneming een
onmogelijkheid en voorspelden mislukking.
"Wat doen die machteloze joden"? riep Sanballat spottend uit. "Zullen
zij vandaag gereed komen? Zullen zij de stenen uit de puinhopen, verbrand
488