Profeten en Koningen - Ellen G. White

te komen, alsmede het doel dat hij wilde bereiken en de plannen die hij
voorstelde te verwerkelijken. Direct was hun belangstelling in zijn
onderneming gewekt en beloofden ze hun medewerking.
De derde nacht na zijn aankomst stond Nehemia midden in de nacht op,
en met enkele betrouwbare metgezellen ging hij op weg om zelf de
verwoesting van Jeruzalem in ogenschouw te nemen. Op zijn muildier
gezeten ging hij van het ene deel van de stad naar het andere deel, terwijl hij
de verbroken muren en poorten van de stad van zijn vaderen bezag. Pijnlijke
overdenkingen vervulden het hart van de joodse patriot, toen hij bedroefd de
vervallen versterkingen van zijn geliefd Jeruzalem zag. Herinneringen aan de
grootheid van Israëls verleden waren in scherpe tegenstelling met de blijken
van zijn vernedering.
In het verborgen en zwijgend volbracht Nehemia zijn rondgang langs
de muren. "De leiders nu wisten niet, waarheen ik gegaan was", zegt hij, "en
wat ik gedaan had; want aan de joden, de priesters, de edelen, de leiders en
de overige beambten had ik het tot nog toe niet verteld". De rest van de nacht
bracht hij door in gebed, want hij wist dat de volgende dag een ernstige
poging zou moeten worden gedaan zijn ontmoedigde en verdeelde
landslieden wakker te schudden en te verenigen.
Nehemia had een koninklijke opdracht, waarin de inwoners werd
opgedragen hem te helpen bij het herbouwen van de muren van de stad, maar
vertrouwde niet op uitoefenen van gezag. Hij wilde liever het vertrouwen en
de sympathie van het volk winnen, in het bewustzijn dat eenheid van hart
zowel als van hand noodzakelijk was voor het grote werk dat voor hem lag.
Toen hij de volgende morgen het volk bijeen had geroepen, bracht hij
dusdanige bewijsredenen, dat hun sluimerende energie werd gewekt en ze
zich verenigden.
485