Profeten en Koningen - Ellen G. White

de ballingschap, en ook later, waren hun veel voorrechten geschonken. Ze
hadden ten volle vrijheid om in de geestelijke behoeften van hun broeders in
ballingschap te dienen. Er waren synagogen gebouwd, waarin de priesters
voorgingen in de aanbidding van God, en de mensen onderrichtten. Het
vieren van de sabbat en het uitoefenen van de diensten, kenmerkend voor het
joodse geloof, werden vrij toegestaan.
Maar met het verstrijken der jaren, na de ballingschap, waren de
toestanden veranderd, en nieuwe verantwoordelijkheden rustten op de leiders
in Israël. De tempel te Jeruzalem was herbouwd en ingewijd, en er waren
meer priesters nodig voor het onderhouden van de diensten. Er was dringend
behoefte aan Godsmannen om dienst te doen als leraars van het volk. En
behalve dit alles liepen de joden, die in Babel waren achtergebleven, gevaar
dat hun godsdienstvrijheid zou worden beperkt. Zowel door de profeet
Zacharia als door de jongste ervaringen tijdens de angstige tijden van Ester
en Mordekai waren de joden in Medo-Perzië duidelijk gewaarschuwd om
terug te keren naar hun eigen land. De tijd was aangebroken dat het
gevaarlijk was langer te midden van heidense invloeden te vertoeven. Met
het oog op deze gewijzigde toestanden hadden de priesters in Babel snel van
begrip moeten zijn om in het uitvaardigen van het besluit een bijzondere
oproep te ontdekken voor hun terugkeer naar Jeruzalem.
De koning en zijn vorsten hadden meer dan hun deel gedaan door het
openen van de weg voor hun terugkeer Ze hadden overvloedig voor
middelen gezorgd; maar waar waren de mensen? De zonen van Levi
ontbraken in een tijd waarin de invloed van een beslissing om hun broeders
te vergezellen anderen ertoe gebracht zou hebben hun voorbeeld te volgen.
Hun vreemde onverschilligheid is een treurige openbaring van de houding
der Israëlieten in Babel ten opzichte van Gods plannen met zijn volk.
Opnieuw richtte Ezra een oproep tot de Levieten, en nodigde hen
466