Profeten en Koningen - Ellen G. White

geloofsoog zou gericht zijn op God, en geen enkele beproeving zou hen doen
wankelen. Ze zouden Hem erkennen als hun wijsheid en kracht en Hij zou
door hen tot stand brengen wat zijn voornemen met hen is.
De ernstige smeekbeden en bemoedigingen van Haggai werden door
Zacharia herhaald en verrijkt. God had hem verwekt om naast Haggai te
staan en bij Israël erop aan te dringen het gebod om aan het werk te gaan en
te bouwen ten uitvoer te brengen. De eerste boodschap van Zacharia was een
verzekering dat Gods woord nooit zal falen, en een belofte van zegen voor
degenen die zouden luisteren naar het vaste profetische woord.
Hoewel de velden onbebouwd lagen, hun magere voorraad snel afnam,
en ze omringd waren door onvriendelijke mensen, gingen de Israëlieten toch
in geloof verder, in antwoord op de oproep van Gods boodschappers, en ze
werkten hard om de verwoeste tempel te herstellen. Dit werk vroeg een vast
vertrouwen in God. Terwijl het volk deed wat het kon en zocht naar een
vernieuwing van Gods genade in hart en leven, kregen ze de ene boodschap
na de andere van Haggai en Zacharia, met de belofte dat hun geloof rijk zou
worden beloond; dat Gods woord over de toekomstige heerlijkheid van de
tempel, die ze nu bouwden, in vervulling zou gaan. Als de tijd gekomen zou
zijn, zou de Wens van alle volkeren in dit gebouw verschijnen als de Leraar
en Heiland van de mensen.
Op deze wijze werden de bouwlieden niet aan hun lot overgelaten; "de
profeten Gods stonden hen met hun hulp terzijde"; en de Here der
heerscharen zelf had gezegd: "Weest sterk ... en werk, want Ik ben met u". 12
Met diep berouw, en bereid in geloof voorwaarts te gaan, kregen ze de
belofte van tijdelijke welvaart. "Van deze dag aan", had de Here gezegd, "zal
Ik u zegenen". 13
437