Profeten en Koningen - Ellen G. White

gesticht was, gaf hij zich tot zonsondergang de moeite hem te redden. De
vorsten, die dit streven van de koning hadden verwacht, naderden hem met
de woorden: "Weet, o koning, dat het een wet van Meden en Perzen is, dat
geen enkel verbod of besluit, dat de koning heeft uitgevaardigd, veranderd
kan worden". Hoewel het verbod overhaast was uitgevaardigd, was het onveranderlijk,
en moest worden uitgevoerd.
"Daarop gaf de koning bevel en men haalde Daniël en wierp hem in de
leeuwenkuil. De koning nam het woord en zeide tot Daniël: Uw God, die gij
zo volhardend dient, die bevrijde u!" Een steen werd gelegd op de mond van
de kuil en de koning zelf "verzegelde deze met zijn zegelring en met de
zegelring van zijn machthebbers, opdat er niets zou worden veranderd met
betrekking tot Daniël Toen ging de koning naar zijn paleis en bracht de nacht
vastend door; en hij liet niets tot afleiding voor zich brengen, en zijn slaap
vlood van hem".
God verhinderde Daniëls vijanden niet hem in de leeuwenkuil te
werpen; Hij liet toe dat boze engelen en slechte mensen zover hun plannen
volvoerden; maar dit deed Hij om de bevrijding van zijn dienstknecht in een
helderder licht te stellen, terwijl de nederlaag van de vijanden van waarheid
en recht des te volkomener zou zijn. "Waarlijk, de grimmige mensen moeten
U loven", had de Psalmist getuigd. Door de moed van deze ene man, die
liever het recht verkoos dan omzichtigheid, zou satan verslagen worden en
zou Gods naam verheven en geëerd worden.
De volgende morgen vroeg haastte koning Darius zich naar de kuil, en
riep met droeve stem: "Daniël, gij dienaar van de levende God, heeft uw
God, die gij zo volhardend dient, u van de leeuwen kunnen bevrijden?"
De stem van de profeet klonk: "O koning, leef in eeuwigheid! Mijn
God heeft zijn engel gezonden en de muil der leeuwen toegesloten, en zij
412