Profeten en Koningen - Ellen G. White

gedronken; gij hebt de goden geroemd van zilver en goud, koper, ijzer, hout
en steen, die niet zien of horen of kennis hebben, maar de God, in wiens
hand uw adem is en die al uw paden beschikt, Hem hebt gij niet verheerlijkt.
Toen is door Hem de rug van een hand gezonden en dat schrift geschreven".
Hij wendde zich tot de boodschap aan de wand, door de hemel
gezonden, en las: "MENE, MENE, TEKEL UFARSIN". De hand die de
letters had geschreven, was niet langer te zien, maar deze vier woorden
straalden nog steeds met schrikkelijke helderheid; en nu luisterden de
mensen met ingehouden adem, terwijl de bejaarde profeet sprak:
"Dit is de uitlegging van de woorden: "MENE: God heeft uw
koningschap geteld en er een einde aan gemaakt; TEKEL: gij zijt in de
weegschaal gewogen en te licht bevonden; PERES: uw koninkrijk is
gebroken en aan de Meden en Perzen gegeven".
In die laatste nacht van waanzinnige dwaasheid hadden Belsassar en
zijn vorsten de mate van hun schuld en de schuld van het rijk der Chaldeeën
vol gemaakt. Gods weerhoudende hand kon niet langer het naderend onheil
afwenden. Door tal van voorzieningen had God getracht hen eerbied bij te
brengen voor zijn wet. "Wij hebben Babel trachten te genezen", had Hij
gezegd van degenen wier oordeel nu reikte tot aan de hemel, "maar het is
niet te genezen".3 Door de vreemde verdorvenheid van het menselijk hart
vond God het ten slotte noodzakelijk het onafwendbaar vonnis ten uitvoer te
brengen. Belsassar zou vallen, en zijn koninkrijk zou overgaan in andere
handen.
Toen de profeet zweeg, gaf de koning opdracht hem de beloofde
beloning te brengen, en dus werd Daniël bekleed "met purper" en men hing
hem een gouden keten om de hals, en men riep over hem uit, dat hij de derde
heerser in het koninkrijk zou zijn".
401