Profeten en Koningen - Ellen G. White

heer des hemels en de bewoners der aarde: en niemand is er, die zijn hand
kan weerhouden of tot Hem kan zeggen: Wat doet Gij?
"Terzelfdertijd, dat mijn verstand in mij terugkeerde, keerde ook, tot
roem van mijn koningschap, mijn majesteit en mijn luister tot mij terug; mijn
raadsheren en machthebbers zochten mij weer op, ik werd in mijn
koningschap hersteld, ja, grotere heerlijkheid dan vroeger werd mij
geschonken".
De eens zo trotse vorst was een nederig kind van God geworden; de
heerszuchtige, onverdraagzame heerser een verstandig en medelevend
koning. Hij die de God des hemels had uitgedaagd en gelasterd, erkende nu
de macht van de Allerhoogste, en zocht oprecht de vreze des Heren en het
geluk van zijn onderdanen te bevorderen. Onder de bestraffende hand van
Hem, die Koning der koningen en Heer der heren is, had Nebukadnessar
eindelijk de les geleerd die alle vorsten moesten leren, -- dat ware grootheid
bestaat in ware goedheid. Hij erkende Jehova als de levende God met de
woorden: "Nu rcem, verhef en verheerlijk ik, Nebukadnessar, de Koning des
hemels, wiens werken alle waarheid en wiens paden recht zijn, en die hen die
in hoogmoed wandelen, vermag te vernederen".
Gods bedoeling, dat het grootste koninkrijk op aarde zijn lof zou
verkondigen, was in vervulling gegaan. De openbare bekendmaking waarin
Nebukadnessar Gods barmhartigheid, goedheid en gezag erkende, was zijn
laatste daad die in de gewijde geschiedenis van hem staat vermeld
395