Profeten en Koningen - Ellen G. White

Terwijl deze hoogmoedige woorden nog op zijn lippen zweefden,
kondigde een stem uit de hemel aan, dat het tijdstip van het door God
aangekondigde oordeel was aangebroken. Hij hoorde het besluit van Jehova:
"U wordt aangezegd, o koning Nebukadnessar: het koningschap is van u
geweken, men verstoot u uit de gemeenschap der mensen en uw verblijf is
bij het gedierte des velds; gras zal men u te eten geven als aan de runderen;
en zeven tijden zullen over u voorbijgaan, totdat gij erkent, dat de
Allerhoogste macht heeft over het koningschap der mensen en dat geeft aan
wien Hij wil".
In een oogwenk was het verstand, dat God hem had gegeven,
verdwenen; het oordeel dat volgens de koning volmaakt was, de wijsheid
waarop hij zich had beroemd, werd weggenomen, en de eens zo machtige
heerser was een waanzinnige. Niet langer kon zijn hand de scepter voeren.
Hij had geen acht geslagen op de waarschuwingen; nu werd zijn macht, die
zijn Schepper hem had gegeven, van hem genomen, hij werd uit de
gemeenschap der mensen verstoten en at gras als de runderen, en door de
dauw des hemels werd zijn lichaam bevochtigd, totdat zijn haar lang werd
als de veren der arenden en zijn nagels als die der vogels.
Zeven jaar lang was Nebukadnessar een voorwerp van ontzetting voor
al zijn onderdanen; zeven jaar lang werd hij voor de ogen van heel de wereld
vernederd. Toen kreeg hij zijn verstand terug, en terwijl hij nederig opzag tot
de God des hemels, erkende hij Gods hand, die hem had gekastijd. In een
openbare bekendmaking erkende hij zijn schuld en Gods grote
barmhartigheid door hem te genezen. "Na afloop van de gestelde tijd", zei
hij, "sloeg ik, Nebukadnessar, mijn ogen op naar de hemel, en mijn verstand
keerde in mij terug. Toen prees ik de Allerhoogste en roemde en
verheerlijkte ik de eeuwig Levende, omdat zijn heerschappij een eeuwige
heerschappij is en zijn koningschap van geslacht tot geslacht. Ja, alle
bewoners der aarde worden als niets geacht: Hij doet naar zijn wil met het
394