Profeten en Koningen - Ellen G. White

geen oneer aan te doen. Hun God was Koning der koningen en Heer der
heren; voor geen ander zouden ze zich buigen.
Nebukadnessar, die vol was van zijn triomf, kreeg te horen dat zich
onder zijn onderdanen enkelen bevonden die zijn bevel ongehoorzaam
waagden te zijn. Enkele van de wijzen, afgunstig op de eer die de getrouwe
vrienden van Daniël was bewezen, berichtten nu de koning de schandelijke
schending van zijn wensen. "O koning, leef in eeuwigheid!" riepen ze uit.
"Er zijn Judeese mannen, aan wie gij het bestuur van het gewest Babel hebt
opgedragen: Sadrak, Mesak en Abednego; deze mannen hebben zich aan u, o
koning, niet gestoord: uw goden vereren zij niet, en het gouden beeld dat gij
hebt opgericht, aanbidden zij niet".
De koning beval dat de mannen voor hem gebracht zouden worden. "Is
het met opzet", vroeg hij, "dat gij mijn goden niet vereert en het gouden
beeld dat ik heb opgericht, niet wilt aanbidden?" Hij trachtte hen door
dreigingen ertoe te brengen zich te verenigen met de menigte. Hij wees op de
brandende oven en herinnerde hen aan de straf die hen te wachten stond, als
ze zouden volharden in hun weigering zijn wil te doen. Maar vastbesloten
getuigden deze Hebreeën van hun verbondenheid met de God des hemels en
van hun geloof in zijn macht om te redden. Het buigen voor het beeld werd
door allen gezien als een daad van aanbidding. Deze eerbewijzen konden ze
alleen aan God brengen
Toen de drie Hebreeën voor de koning stonden, was deze ervan
overtuigd dat zij iets bezaten dat andere wijzen uit zijn rijk misten. Ze waren
getrouw geweest in het volbrengen van hun plichten. Hij zou ze nog een kans
geven. Als ze slechts hun bereidheid wilden tonen zich met de menigte te
buigen in aanbidding voor het beeld, zou alles goed zijn; "maar indien gij
niet aanbidt", voegde hij eraan toe, "zult gij ogenblikkelijk in de brandende
vuuroven geworpen worden". Toen strekte hij zijn hand uitdagend omhoog
383