Profeten en Koningen - Ellen G. White

worden geschonken, zodat hij zijn God zou kunnen vragen hem de droom en
haar uitlegging bekend te maken.
De koning gaf aan dit verzoek gehoor. "Daarop ging Daniël naar zijn
huis en maakte zijn metgezellen Chananja, Misaël en Azarja de zaak
bekend". Samen zochten ze wijsheid bij de Bron van licht en kennis. Hun
geloof was sterk in het bewustzijn, dat God hen geplaatst had waar ze waren,
om zijn werk te doen en aan hun taak te beantwoorden. In tijden van
verslagenheid en gevaar hadden ze zich steeds tot Hem gewend om leiding
en bescherming, en Hij had zich een altijd-aanwezige Helper betoond. Nu
wierpen ze zich opnieuw met nederige harten aan de voeten van de Rechter
der aarde met de bede, dat Hij uitkomst zou geven in deze tijd van bijzondere
nood Hun smeken was niet vergeefs. De God, die zij hadden geëerd, eerde
hen. De Geest des Heren rustte op hen en aan Daniël werd in een
nachtgezicht de droom van de koning met zijn betekenis geopenbaard.
De eerste daad van Daniël was, God te danken voor de openbaring die
hem was geschonken. "Geprezen zij de naam Gods van eeuwigheid tot
eeuwig-heid", riep hij uit, "want Hem behoort de wijsheid en de kracht! Hij
toch verandert tijden en stonden, Hij zet koningen af en stelt koningen aan,
Hij verleent wijsheid aan wijzen en kennis aan hen die inzicht hebben, Hij
openbaart ondoorgrondelijke en verborgen dingen, Hij weet wat in het
duister is, en het licht woont bij Hem. U, o God mijner vaderen, loof en roem
ik, omdat Gij mij wijsheid en kracht verleend hebt, en mij thans hebt
bekendgemaakt wat wij van U gesmeekt hebben, daar Gij ons immers de
zaak des konings hebt bekendgemaakt".
Daniël ging onmiddellijk naar Arjok, aan wie de koning bevel gegeven
had de wijzen om te brengen, en zei: "Breng de wijzen van Babel niet ter
dood, leid mij tot de koning en ik zal de koning de uitlegging te kennen
geven". Haastig bracht de officier Daniël naar de koning met de woorden:
373