Profeten en Koningen - Ellen G. White

De legers van Nebukadnessar stonden op het punt de muren van Sion
door bestorming te nemen. Duizenden kwamen om bij een laatste wanhopige
verdediging van de stad. Vele duizenden stierven door honger en ziekten.
Het lot van Jeruzalem was reeds bezegeld. De belegeringstorens van de
vijand staken reeds boven de muren uit. "Zie, de wallen zijn tot aan de stad
gekomen", bad de profeet tot God; "om die in te nemen, en de stad is
gegeven in de macht der Chaldeeën die tegen haar strijden, door het zwaard,
de honger en de pest; ja, wat Gij gesproken hebt, is geschied; en zie, Gij
aanschouwt het. Toch hebt Gij zelf tot mij gezegd, Here, Here: Koop u de
akker voor de prijs en laat het door getuigen bekrachtigen, -- terwijl de stad
in de macht der Chaldeeën is gegeven!"
Het gebed van de profeet werd genadig beantwoord. "Het woord des
Heren kwam tot Jeremia" in dat duistere uur, toen het geloof van de bode der
waarheid als door vuur beproefd werd: "Zie, Ik, de Here, ben de God van al
wat leeft; zou voor Mij iets te wonderlijk zijn?" 8 De stad zou spoedig in
handen der Chaldeeën vallen; haar poorten en paleizen zouden met vuur
verbrand worden; maar ondanks het feit dat haar verwoesting aanstaande
was, en de inwoners van Jeruzalem gevankelijk zouden worden weggevoerd,
zou toch het eeuwig plan van God met Israël in vervulling gaan. In
verdere beantwoording van het gebed van zijn knecht sprak de Here
betreffende hen op wie zijn straffen vielen:
"Zie, Ik verzamel hen uit al de landen, waarheen Ik hen in mijn toorn
en gramschap en grote verbolgenheid zal verdreven hebben, en Ik zal hen
naar deze plaats terugbrengen en hen veilig doen wonen; zij zullen Mij tot
een volk zijn en Ik zal hun tot een God zijn; Ik zal hun één hart en één weg
geven, zodat zij Mij vrezen al de dagen, hun en hun kinderen na hen ten
goede; ja, Ik zal een eeuwig verbond met hen sluiten, dat Ik Mij niet van
achter hen afwenden zal en dat Ik hun wel zal doen, en mijn vrees zal Ik in
hun hart leggen, zodat zij niet van Mij afwijken; Ik zal Mij over hen
355