Profeten en Koningen - Ellen G. White

het geloof van Jeremia, hoe sterk het ook was, zwaar op de proef werd
gesteld. Had hij in zijn streven om Juda te bemoedigen, aanmatigend
gehandeld? Had hij, in zijn verlangen vertrouwen te wekken in de beloften
van Gods woord, aanleiding gegeven tot een ongegronde hoop? Zij die met
God een verbondsverhouding waren aangegaan, hadden reeds lang geleden
de voorzieningen, die voor hen waren getroffen, bespot. Zouden de beloften
aan het uitverkoren volk ooit geheel in vervulling kunnen gaan?
Verslagen van geest, neergebogen door verdriet over het lijden van hen
die geweigerd hadden zich te bekeren van hun zonden, had de profeet een
beroep gedaan op God om verdere verlichting betreffende Gods plannen met
het mensdom.
"Ach, Here, Here," bad hij, "zie, Gij hebt de hemel en de aarde
gemaakt door uw grote kracht en uw uitgestrekte arm; niets zou te
wonderlijk zijn voor U, die aan duizenden goedertierenheid bewijst en de
ongerechtigheid der vaderen in de boezem van hun kinderen na hen vergeldt,
o grote, sterke God, wiens naam is Here der heerscharen, groot van raad en
machtig van daad, wiens ogen open zijn over alle wegen der mensenkinderen
om aan een ieder te geven naar zijn wegen en naar de vrucht zijner
handelingen; die tekenen en wonderen gedaan hebt in het land van Egypte tot
op deze dag, zowel in Israël als onder de mensen, en Uzelf een naam hebt
gemaakt, gelijk heden blijkt; die uw volk Israël uit het land Egypte hebt
geleid door tekenen en wonderen, met een sterke hand, een uítgestrekte arm
en grote verschrikking; en hun dit land gegeven hebt, waarvan Gij aan hun
vaderen gezworen hadt het hun te zullen geven, een land, overvloeiende van
melk en honing; maar toen zij gekomen waren en het in bezit genomen
hadden, hoorden zij niet naar uw stem en wandelden niet naar uw wet; zij
deden niets van alles wat Gij hun geboden had te doen; daarom hebt Gij al
deze rampspoed over hen gebracht''. 7
354