Profeten en Koningen - Ellen G. White

gebod van Jehova, dat een openbare voorlezing van de woorden van het boek
der wet elke zeven jaar gedurende het Loofhuttenfeest moest plaatsvinden.
"Roep het volk tezamen, mannen, vrouwen en kinderen, ook de vreemdeling,
die in uw steden woont, opdat zij ernaar horen en de Here, uw God, leren
vrezen en al de woorden dezer wet naarstig onderhouden", was aan de
geestelijke leiders van Israël gezegd, "en opdat hun kinderen, die er niet van
weten, het horen en de Here, uw God, leren vrezen -- al de tijd, dat gij leeft
in het land, dat gij na het overtrekken van de Jordaan in bezit zult nemen''. 4
Als deze raad in de komende eeuwen was opgevolgd, hoe heel anders zou
dan het verhaal van Israël zijn geweest! Alleen als er eerbied voor Gods
heilig Woord leefde in de harten van het volk, konden ze hopen op een
vervulling van Gods plan. Eerbied voor Gods wet gaf Israël kracht
gedurende de regering van David en de beginjaren van Salomo's regering;
door geloof in het levende Woord vond een hervorming plaats in de dagen
van Elia en Josia. En op deze Schriften van waarheid, de kostbaarste erfenis
van Israël, deed Jeremia een beroep in zijn streven naar hervorming. Waar
hij sprak, naderde hij het volk met de ernstige smeekbede: "Hoor de woorden
van dit verbond", 5woorden, die hun een helder begrip zouden geven van
Gods plan, om alle volken een kennis van de reddende waarheid bij te
brengen.
Tijdens de laatste jaren van Juda's afval schenen de vermaningen van
de profeten weinig uit te werken; en toen de legers der Chaldeeën voor de
derde en laatste maal Jeruzalem belegerden, verdween de hoop uit ieders
hart. Jeremia voorzegde een volkomen ondergang; en omdat hij de raad gaf
zich over te geven, werd hij ten slotte in de gevangenis geworpen. Maar God
liet het getrouwe overblijfsel dat nog in de stad woonde, niet achter in
wanhoop. Terwijl Jeremia nog streng bewaakt werd door hen die zijn
boodschappen bespotten, bereikten hem nieuwe openbaringen van Gods
bereidheid om te vergeven en te redden; deze openbaringen zijn een
blijvende bron van troost voor Gods gemeente geweest van die tijd tot nu
toe. Jeremia hield vast aan Gods beloften, en illustreerde door een gelijkenis,
352