Profeten en Koningen - Ellen G. White

vier eeuwen de top van de berg Sion had bekroond, werd door de Chaldeeën
niet gespaard. "Zij verbrandden het huis Gods en braken de muur van
Jeruzalem af al zijn paleizen verbrandden zij met vuur en alle kostbaarheden
vernietigden zij''. 10Ten tijde van de uiteindelijke verwoesting van Jeruzalem
door Nebukadnessar hadden velen de verschrikkingen van de lange
belegering overleefd, om nu om te komen door het zwaard. Van degenen die
nog overbleven, werden enkelen, voornamelijk de overpriester en beambten
en vorsten van het rijk, naar Babel gebracht en daar als verraders ter dood
gebracht. Anderen werden gevankelijk weggevoerd om dienstbaar te zijn aan
Nebukadnessar en diens zonen, "totdat het koninkrijk van Perzië de
heerschappij verkreeg; -- om het woord des Heren, door Jeremia verkondigd,
in vervulling te doen gaan". 11
Over Jeremia staat geschreven: "Nu had Nebukadnessar, de koning van
Babel, aangaande Jeremia door middel van Nebuzaradan, de bevelhebber van
de lijfwacht, deze order gegeven: Neem hem onder uw hoede en doe hem
generlei leed, maar handel met hem, zoals hij zelf tot u spreken zal". 12 Toen
hij door de beambten van Babel uit de gevangenis was bevrijd, verkoos
Jeremia het lot te delen van het zwakke overblijfsel, enkele armen uit het
land, door de Chaldeeën achtergelaten als wijngaardeniers en landbouwers.
Gedalja werd door de Babyloniërs aangesteld als stadhouder. Na slechts
enkele maanden werd de pas benoemde stadhouder op verraderlijke wijze
vermoord. De arme mensen, die heel wat moeilijkheden hadden
doorgemaakt, werden ten slotte door hun leiders overgehaald om een
toevlucht te zoeken in het land Egypte. Tegen deze stap verhief Jeremia zijn
stem. "Ga niet naar Egypte", smeekte hij. Maar op de geïnspireerde raad
werd geen acht geslagen, en "het gehele overblijfsel van Juda, ... de mannen,
de vrouwen en de kinderen" vluchtten naar Egypte.
"Zij luisterden niet naar de stem des Heren; en zij kwamen tot aan
Tachpanches". 13
347