Profeten en Koningen - Ellen G. White

verachtte, en die zijn zwakheid bespotten, omdat hij zo geredelijk toegaf aan
hun wensen. Hij offerde de edele vrijheid als man op en werd een kruipende
slaaf van de openbare mening Zonder de bedoeling opzettelijk te doen wat
kwaad was, kon hij ook niet de moed opbrengen op te komen voor het recht.
Hoewel hij overtuigd was van de waarde van het advies dat Jeremia hem
gegeven had, bezat hij niet de morele ruggegraat om te gehoorzamen; en
bijgevolg ging hij verder op de verkeerde weg.
De koning was zelfs te zwak om te erkennen aan zijn hovelingen en
volk, dat hij een onderhoud had gehad met Jeremia, zozeer had vrees beslag
gelegd op zijn ziel Als Sedekia moedig was opgestaan en had gezegd dat hij
de woorden van de profeet geloofde, die reeds ten dele in vervulling waren
gegaan, welk een verwoesting zou dan afgewend zijn! Hij had moeten
zeggen: "Ik zal gehoorzaam zijn aan de Here, en de stad een volkomen
verwoesting besparen. Ik durf de geboden van God niet te verwaarlozen uit
vrees voor het verlies van menselijke gunsten. Ik heb de waarheid lief, ik
haat de zonde, en ik wil de raad van de Machtige Israëls opvolgen". Dan had
het volk eerbied gehad voor zijn moed. en zij die wankelden tussen geloof en
ongeloof, zouden gekozen hebben voor het recht. De onbevreesdheid en
rechtvaardigheid van deze gedragslijn zou zijn onderdanen met bewondering
en trouw hebben geïnspireerd. Hij zou overvloedig steun hebben gehad; en
Juda zou bewaard gebleven zijn voor de onzeg-bare ellende van slachting,
honger en vuur.
De zwakheid van Sedekia was een zonde waarvoor hij een ontzaglijke
prijs heeft betaald. De vijand kwam als een niet te stuiten lawine en
verwoestte de stad De Hebreeuwse legers werden in verwarring
teruggeslagen. Het volk was overwonnen. Sedekia werd gevangengenomen
en zijn zonen werden voor zijn ogen gedood. De koning werd gevankelijk
weggevoerd uit Jeruzalem, zijn ogen werden uitgestoken, en na zijn
aankomst in Babel kwam hij ellendig om. De prachtige tempel, die meer dan
346