Profeten en Koningen - Ellen G. White

mogelijk.
Onder de rechtvaardigen die nog in Jeruzalem woonden en aan wie
Gods plan duidelijk was gemaakt, waren enkelen die zich hadden
voorgenomen de heilige ark, waarin de stenen tafelen met de tien geboden,
buiten het bereik van heiligschennende handen te brengen. Dit gebeurde.
Klagend en treurig verborgen zij de ark in een spelonk, waar deze voor
het volk van Israël en Juda verborgen zou blijven door hun zonden en nooit
weer aan hen teruggegeven zou worden. Die heilige ark is nog steeds
verborgen. Sedert dat ogenblik is zijn rust nooit verstoord.
Lange jaren had Jeremia als een getrouwe getuige van God voor het
volk gestaan; en nu de gedoemde stad op het punt stond in de handen van de
heidenen te vallen, beschouwde hij zijn werk als gedaan en trachtte heen te
gaan, maar dit werd verhinderd door een zoon van een der valse profeten, die
meldde dat Jeremia op het punt stond te gaan naar de Babyloniërs, waaraan
de mannen van Juda, op zijn aanraden, zich hadden moeten onderwerpen. De
profeet loochende deze onjuiste aanklacht, maar toch werden de vorsten
toornig op Jeremia, gaven hem slagen en zetten hem in de gevangenis". 4
De hoop, die was opgekomen in de harten van vorsten en volk, toen de
legers van Nebukadnessar naar het zuiden trokken om de Egyptenaren te
bestrijden, werd spoedig de bodem ingeslagen. Gods woord was geweest:
"Zie, Ik zal u, Farao"! De macht van Egypte was slechts een gebroken riet.
"Alle inwoners van Egypte zullen weten, dat Ik de Here ben", had God
gezegd, "want zij zijn voor het huis Israëls een rietstaf". "De armen van de
koning van Babel maak Ik sterk, maar de armen van Farao zullen
neerzinken; en zij zullen weten, dat Ik de Here ben, wanneer Ik mijn zwaard
in de hand van de koning van Babel geef en hij het over het land Egypte
zwaait". 5
342