Profeten en Koningen - Ellen G. White

de afgodische voorstellingen in de verborgen vertrekken van de
tempelvoorhof. "Do Here ziet ons niet", zeiden de mannen van Juda
geruststellend, terwijl ze met hun heidense gebruiken bezig waren, "de Here
heeft het land verlaten", 12 voegden ze er lasterlijk aan toe
De profeet zou nog groter gruwelen aanschouwen Bij een poort die van
de buitenste naar de binnenste voorhof leidde, zag hij "vrouwen, die
Tammuz beweenden"; en in de binnenste voorhof van het huis des Heren
"tussen de voorhal en het altaar, waren ongeveer vijfentwintig mannen, met
hun rug naar de tempel des Heren en met hun gezicht naar het oosten, en zij
bogen zich in de richting van het oosten neer voor de zon". 13 En nu vroeg
het heerlijk Wezen, dat bij Ezechiël was tijdens dit verbazingwekkend
visioen van goddeloosheid in het heiligdom van Juda, aan de profeet: "Hebt
gij dat gezien, mensenkind? Was het voor het huis van Juda nog niet genoeg
om de gruwelen te doen, die zij hier bedrijven, dat zij ook het land met
geweld vullen en Mij telkens weer krenken? En zie, zij houden een wijnrank
bij hun neus. Daarom zal Ik in grimmigheid met hen handelen. Ik zal niet
ontzien en geen deernis hebben Al roepen zij met luider stem aan mijn oren,
toch zal Ik naar hen niet horen". 14
Door Jeremia had de Here gezegd van de boze mensen die aanmatigend
in zijn naam voor het volk waagden te staan: "Want zowel profeet als
priester plegen heiligschennis, zelfs in mijn huis heb Ik hun boosheid
gevonden". 15 In de verschrikkelijke aanklacht tegen Juda, vermeld in het
laatste deel van de kronieken van Sedekia's regering, werd deze aanklacht
over de schending van het heiligdom herhaald.
"Eveneens maakten al de oversten van de priesters en het volk zich
voortdurend aan ontrouw schuldig, naar al de gruwelen der volken; zij
maakten het huis des Heren onrein, dat Hij in Jeruzalem geheiligd had". 16
De dag van ondergang voor het rijk van Juda kwam snel naderbij. De Here
338