Profeten en Koningen - Ellen G. White

Jeremia bevel zonder aarzelen de crisis het hoofd te bieden, door de koning
van Juda te waarschuwen voor de onvermijdelijke gevolgen van een opstand.
De gevangenen werden ook vermaand door geschreven mededelingen, zich
niet te laten verleiden te geloven dat hun verlossing nabij was. "Laten uw
profeten die in uw midden zijn, en uw waarzeggers u niet misleiden, en
luistert niet naar uw dromers, die gij laat dromen", zei hij nadrukkelijk. 1 In
dit verband was sprake van Gods plan om Israël aan het eind van zeventig
jaar van ballingschap, door zijn boodschappers voorzegd, te herstellen.
Met welk een teder medelijden stelde God zijn weggevoerd volk op de
hoogte van zijn plannen met Israël! Hij wist, dat als ze door valse profeten
overgehaald zouden worden uit te zien naar een spoedige bevrijding, hun
positie in Babel heel moeilijk zou worden. Elke demonstratie of opstand van
hun kant zou de waakzaamheid en gestrengheid wekken van de Chaldeeuwse
gezagsdragers, en zou een verdere beperking van hun vrijheid ten gevolge
hebben. Lijden en ellende zou eruit voortvloeien.
Hij wilde dat zij zich rustig aan hun lot zouden onderwerpen en hun
dienstbaarheid zo aangenaam mogelijk zouden maken; en Hij gaf hun de
raad: "Bouwt huizen en woont daarin, legt tuinen aan en eet de vrucht
daarvan .. . Zoekt de vrede voor de stad waarheen Ik u in ballingschap heb
doen wegvoeren, en bidt voor haar tot de Here, want in haar vrede zal uw
vrede gelegen zijn". 2
Onder de valse leraars in Babel waren twee mannen die voorgaven
heilig te zijn, maar wier leven verdorven was. Jeremia had het zondig leven
van deze mannen veroordeeld, en hen gewaarschuwd voor het gevaar waarin
zij verkeerden. Boos door deze vermaning trachtten zij het werk van de ware
profeet tegen te staan, door het volk op te wekken zijn woorden te
wantrouwen, en te handelen tegen Gods raad wat betreft hun onderwerping
aan de koning van Babel. Door Jeremia getuigde de Here dat deze valse
332