Profeten en Koningen - Ellen G. White

Salomo. 5 Salomo herbouwde deze stad, en versterkte daardoor zijn
koninkrijk langs de kust van de Middellandse Zee. Maar door een verbond te
sluiten met een heidens volk, en dit verbond te bezegelen door een huwelijk
met een afgodische prinses, veronachtzaamde Salomo de verstandige
voorziening die God had getroffen om zijn volk rein te bewaren. De hoop dat
deze Egyptische vrouw zich zou bekeren, was slechts een zwakke
verontschuldiging voor de zonde.
Een tijd lang ging God in zijn barmhartigheid aan deze vreselijke
vergissing voorbij; en de koning had door een verstandig beleid tenminste in
grote mate het kwaad dat door zijn onvoorzichtigheid in werking was
getreden kunnen weerhouden. Maar Salomo begon de bron van zijn macht en
heerlijkheid uit het oog te verliezen. Naarmate zijn gevoelens zijn verstand
begonnen te overheersen, nam zijn zelfvertrouwen toe en zocht hij Gods
plannen op zijn eigen wijze uit te voeren. Hij redeneerde, dat politieke en
zakelijke banden met de omringende volken hen een kennis van de ware God
zouden bijbrengen; en hij ging een onheilig verbond aan met het ene volk na
het andere. Dikwijls werden deze overeenkomsten bezegeld met huwelijken
met heidense prinsessen. Gods geboden werden terzijde geschoven voor de
gebruiken van de omringende volken.
Salomo maakte zichzelf wijs dat zijn wijsheid en de kracht van zijn
voorbeeld zijn vrouwen ertoe zouden brengen hun afgoden los te laten om de
ware God te dienen; ook zouden de banden die op deze wijze waren gelegd,
de volken rondom nauwer met Israël verbinden. Een vergeefse hoop! De
vergissing van Salomo, dat hij sterk genoeg zou zijn om weerstand te bieden
aan de invloed van heidense bondgenoten, was noodlottig. Dat was ook het
geval met het bedrog dat hem deed hopen, ondanks een veronachtzaming van
Gods wet zijnerzijds, dat anderen ertoe zouden komen eerbied te koesteren
voor deze heilige wet en eraan te gehoorzamen.
32