Profeten en Koningen - Ellen G. White

Het is niet Gods plan om boodschappers te zenden die de zondaars
behagen en vleien; Hij brengt geen boodschappen van vrede om de
ongeheiligden te sussen in hun vleselijke voldaanheid. In plaats hiervan legt
Hij zware lasten op het geweten van de zondaar, en doordringt zijn ziel met
de scherpe pijlen van overtuiging. Dienende engelen houden hem de
vreeswekkende oordelen van God voor ogen, om het besef aan hulp te
verdiepen en hem te brengen tot de bange roep: "Wat moet ik doen om
behouden te worden"? 20 Maar de hand die tot in het stof vernedert, die de
zonde bestraft, en trots en eerzucht tot schande maakt, is ook de hand die de
berouwvolle, geslagen zondaar opheft.
Met het diepste medelijden vraagt Hij die toegelaten heeft dat de straf
komt: "Wat wilt gij, dat Ik u doen zal"?
Als de mens heeft gezondigd tegen een heilig en barmhartig God, kan
hij niet beter doen dan zich van harte bekeren en zijn schuld belijden onder
tranen en zielsverdriet. Dit eist God van hem; Hij is niet tevreden met minder
dan een gebroken hart en een verbrijzelde geest. Maar koning Jojakim en
zijn vorsten weigerden in hun hoogmoed en trots in te gaan op Gods
uitnodiging. Ze wilden geen acht slaan op de waarschuwing om zich te
bekeren. Het genadig aanbod, dat hun gedaan werd ten tijde van het verbranden
van de heilige boekrol, was hun laatste kans. God had gezegd dat
Hij een vreselijke vergelding op hun hoofd zou doen komen, als ze in die tijd
zouden weigeren naar zijn stem te horen. Zij weigerden, en Hij sprak zijn
eindoordeel uit over Juda; en vooral zou de man die zich vol trots tegen de
Almachtige had verheven, door zijn toorn worden getroffen.
"Daarom, zo zegt de Here aangaande Jojakim, de koning van Juda: Hij
zal niemand hebben, die op de troon van David is gezeten en zijn lijk zal
neergeworpen liggen in de hitte overdag en in de koude des nachts; Ik zal
aan hem, zijn nakomelingen en zijn dienaren hun ongerechtigheid bezoeken,
327