Profeten en Koningen - Ellen G. White

Toen koning Jojakim van de vorsten hoorde wat Baruch had gelezen,
gaf hij dadelijk bevel dat de boekrol bij hem moest worden gebracht en aan
hem worden voorgelezen. Een van de hovelingen, Jehudi, nam de rol en
begon de woorden van vermaning en waarschuwing voor te lezen. Het was
winter, en de koning en zijn hof, de vorsten van Juda, zaten om een open
vuur. Er was nog maar een klein gedeelte gelezen, toen de koning, in plaats
van te beven over het gevaar wat hem en zijn volk boven het hoofd hing, de
boekrol nam en deze in een aanval van razernij met een schrijversmes in
stukken sneed en in het vuur wierp in het bekken, tot de gehele rol verteerd
was. De koning en zijn vorsten "verschrokken niet en scheurden hun
klederen niet". Enkele vorsten hadden echter bij de koning erop
aangedrongen de rol niet te verbranden, maar hij luisterde niet naar hen.
Toen het geschrift was verteerd, ontstak de toorn van de koning tegen
Jeremia en Baruch, en hij gaf bevel dat zij gevangen genomen moesten
worden; "maar de Here hield hen verborgen". 18
Door de aandacht van hen die in de tempel aanbaden, zowel als van
vorsten en koning, te vestigen op de geschreven raadgevingen in de
geïnspireerde boekrol, trachtte God goedgunstig de mannen van Juda te
waarschuwen voor hun eigen bestwil. "Misschien", zei Hij, "zal het huis van
Juda luisteren naar al de rampspoed die Ik hun denk aan te doen, opdat zij
zich bekeren, een ieder van zijn boze weg, en Ik hun ongerechtigheden en
zonden vergeve". 19 God beklaagt de mensen die verward zijn in de
blindheid van hun zonden; Hij tracht het verduisterd verstand te verlichten
door het zenden van vermaningen en bedreigingen, die bedoeld zijn om de
meest verhevenen ertoe te brengen hun onwetendheid te beseffen en hun
fouten in te zien. Hij tracht de zelfvoldanen te helpen ontevreden te worden
over hun ijdel streven en hen ertoe te brengen naar geestelijke zegeningen te
zoeken door een nauw contact met de hemel.
326