Profeten en Koningen - Ellen G. White

"Daarom zegt de Here aldus van Jojakim, de zoon van Josia, de koning
van Juda: Men zal niet om hem klagen: ach mijn broeder, of: ach zuster; men
zal niet om hem klagen: ach heer, of: ach zijne majesteit! Met een
ezelsbegrafenis zal hij begraven worden: wegslepen en nederwerpen buiten
de poorten van Jeruzalem" 9
Enkele jaren later zou Jojakim door dit verschrikkelijk oordeel
getroffen worden; maar eerst stelde de Here in zijn barmhartigheid het
onboetvaardig volk op de hoogte van zijn vastgesteld doel. In het vierde jaar
van Jojakims regering sprak Jeremia tot heel het volk van Juda en tot alle
inwoners van Jeruzalem, en maakte duidelijk dat hij een aantal jaren, "van
het dertiende jaar van Josia ... tot op deze dag, drieëntwintig jaren lang" 10
had getuigd van Gods wens om te redden, maar dat zijn boodschappen waren
veracht. En nu luidde het woord van de Here tot hen:
"Daarom, zo zegt de Here der heerscharen: Omdat gij naar mijn
woorden niet gehoord hebt, zie, Ik laat alle geslachten van het Noorden
komen, luidt het woord des Heren, en Nebukadnessar, de koning van Babel,
mijn dienaar, en breng hen tegen dit land en zijn inwoners, ja, tegen al deze
volken rondom, en Ik sla hen met de ban, en maak hen tot een voorwerp van
ontzetting, tot een aanfluiting en tot een eeuwige smaad, en Ik doe uit hun
midden verdwijnen de stem der vreugde en de stem der vrolijkheid, de stem
van de bruidegom en de stem der bruid, het geluid van de handmolen en het
licht der lamp; dan zal dat gehele land tot een oord van puinhopen, tot een
woestenij worden. Deze volken nu zullen de koning van Babel dienstbaar
zijn zeventig jaren". 11
Hoewel het vonnis van de ondergang duidelijk was bekendgemaakt,
kon de ontzagwekkende betekenis ervan nauwelijks begrepen worden door
de scharen die het hoorden. Om een diepere indruk te maken, trachtte de
323