Profeten en Koningen - Ellen G. White

Door het pleiten van deze invloedrijke mannen werd het leven van de
profeet gespaard, hoewel veel van de priesters en valse profeten, die de
veroordelende waarheden van hem niet konden tegenspreken, graag hadden
gezien dat hij ter dood was gebracht op grond van opruiïng.
Van het moment van zijn roeping tot het eind van zijn dienstwerk stond
Jeremia voor Juda als een wachttoren en een sterkte waartegen de boosheid
van mensen niets kon uitrichten. "Zij zullen tegen u strijden, maar u niet
overmogen", had de Here zijn dienstknecht gewaarschuwd; "Ik ben met u om
u te helpen en u te bevrijden, luidt het woord des Heren. Ja, ik zal u
bevrijden uit de hand der bozen, u verlossen uit de vuist der geweldenaars".
24
Jeremia, die van nature verlegen en teruggetrokken was, verlangde naar
de vrede en de rust van een teruggetrokken leven, waar hij geen getuige
behoefde te zijn van de aanhoudende onboetvaardigheid van zijn geliefde
volk. Zijn hart werd gepijnigd door de zielesmart over de ellende,
veroorzaakt door de zonde. "Ach, dat mijn hoofd water ware en mijn oog een
bron van tranen", klaagde hij, "dat ik dag en nacht kon bewenen de
verslagenen van de dochter mijns volks! Ach, dat ik in de woestijn een
nachtverblijf voor reizigers wist, dat ik mijn volk kon verlaten en van hen
weggaan". 25 Wrede spot moest hij ondergaan. Zijn gevoelige ziel werd
gepijnigd door de pijlen van spot, op hem afgeschoten door degenen die zijn
boodschappen verachtten en zich niet veel zorg maakten over hun bekering.
"Ik ben een belaching geworden voor heel mijn volk", zei hij, "hun spotlied
heel de dag". "Ik ben tot een bespotting geworden de ganse dag, allen honen
zij mij . . . Alle lieden met wie ik bevriend ben, loeren op mijn val: wellicht
zal hij zich laten verlokken, zodat wij hem overmogen en wraak op hem
kunnen nemen". 26
314