Profeten en Koningen - Ellen G. White

jeugd af tot deze dag toe, en wij hebben niet gehoord naar de stem van de
Here onze God". 8
De hervorming onder Josia had het land gereinigd van de afgodische
heiligdommen, maar de harten van de massa waren niet veranderd. Het zaad
der waarheid dat opgekomen was en een overvloedige oogst had beloofd,
was door doornen verstikt. Nog zulk een afdwaling zou noodlottig zijn: en de
Here trachtte het volk te brengen tot een besef van hun gevaarlijke toestand.
Alleen als ze trouw zouden blijken aan de Here, konden ze hopen op Gods
gunst en op voorspoed.
Jeremia vestigde hun aandacht herhaaldelijk op de raadgevingen in het
boek Deuteronomium. Meer dan andere profeten legde hij de nadruk op de
leer van de Mozaïsche wet, en toonde aan hoe deze de rijkste geestelijke
zegeningen zou kunnen brengen aan het volk en aan ieder mens. "Vraagt
naar de oude paden, waar toch de goede weg is, opdat gij die gaat en rust
vindt voor uw ziel", 9 pleitte hij.
Bij een zekere gelegenheid nam de profeet, op Gods bevel, plaats bij
een van de voornaamste poorten van de stad, en drong daar aan op het belang
van het heiligen van de sabbat. De inwoners van Jeruzalem liepen gevaar de
heiligheid van de sabbat uit het oog te verliezen, en ze werden ernstig
gewaarschuwd tegen het doen van dagelijkse bezigheden op die dag. Een
zegen werd beloofd op voorwaarde van gehoorzaamheid. "Indien gij echter
wèl naar Mij hoort", had de Here gezegd, "en op de sabbatdag geen last door
de poorten van deze stad binnenbrengt, maar de sabbatdag heiligt, door
daarop generlei werk te doen, dan zullen door de poorten van deze stad
koningen en vorsten, die op de troon van David zitten, binnenkomen,
rijdende op wagens en op paarden, zij en hun vorsten, de mannen van Juda
en de inwoners van Jeruzalem, en zal deze stad blijven bestaan voor immer".
10
307