Profeten en Koningen - Ellen G. White

Hoofdstuk 35
Jeremia
Onder hen die hadden gehoopt op een blijvende geestelijke opleving
als gevolg van de hervorming onder Josia, bevond zich Jeremia, door God tot
het profetisch ambt geroepen in het dertiende jaar van Josia's regering, toen
hij zelf nog een jongeman was. Als lid van de Levitische priesterschap was
Jeremia van kind af opgeleid voor de heiligdomsdienst. In die gelukkige
jaren van voorbereiding besefte hij weinig dat hij van zijn geboorte af was
overweldigd door een gevoel van zijn eigen onwaardigheid. "Ach Here,
Here"! riep hij uit, "zie, ik kan niet spreken, want ik ben jong". 1
God zag in de jeugdige Jeremia iemand die trouw zou zijn aan het in
hem gestelde vertrouwen, en die het recht zou verdedigen ondanks
tegenwerking. Als kind was hij trouw bevonden; nu moest hij, als een goed
strijder van het kruis, ontberingen verdragen. "Zeg niet: ik ben jong", zei de
Here tot de boodschapper die Hij verkoren had, "want tot een ieder, tot wie
Ik u zend, zult gij gaan, en alles wat Ik u gebied, zult gij spreken. Vrees niet
voor hen, want Ik ben met u om u te bevrijden". "Gord uw lendenen, maak u
op en spreek tot hen al wat ik Ik u gebieden zal; verschrik niet voor hen,
opdat Ik u niet voor hen doe verschrikken. En Ik, zie Ik zelf stel u heden tot
een versterkte stad, een ijzeren zuil en een koperen muur tegen het gehele
land, tegen de koningen van Juda, zijn vorsten, zijn priesters en het volk des
lands; al zullen zij tegen u strijden, zij zullen u niet overmogen, want Ik ben
met u, luidt het woord des Heren, om u te bevrijden".2
Veertig jaar lang zou Jeremia voor het volk staan als een getuige voor
waarheid en recht. In een ongeëvenaarde afval moest hij in leven en karak-ter
de eredienst van de ene ware God openbaren. Tijdens de vreselijke
304