Profeten en Koningen - Ellen G. White

slechts een zwak overblijfsel was gebleven. De Bijbel zegt: "Ook in de
steden van Manasse, Efraïm, en Simeon, en zelfs in die van Naftali, welke
allerwege in puin lagen, brak hij de altaren en de gewijde palen af, sloeg hij
de gesneden beelden tot gruis; al de wierookaltaren in het gehele land van
Israël hieuw hij om. Daarna keerde hij terug naar Jeruzalem". 5
Op deze wijze had Josia van zijn jeugd af getracht voordeel te trekken
uit zijn positie als koning om de beginselen van Gods heilige wet te
verheffen. En nu ontdekte de koning, terwijl Safan de schrijver hem voorlas
uit het boek der wet, in dit werk een schat van kennis, een machtige helper in
het hervormingswerk dat hij zo graag tot stand zag komen in het land. Hij
nam zich voor te wandelen in het licht van deze raadgevingen, en alles te
doen wat in zijn macht lag om zijn volk bekend te maken met de
leerstellingen in dit boek, en hen zo mogelijk ertoe te leiden eerbied en liefde
voor de wet van de hemel te vormen.
Maar was het mogelijk de benodigde hervorming tot stand te brengen?
Israël had bijna de grens van Gods verdraagzaamheid bereikt; spoedig zou
God opstaan om hen die zijn naam onteerd hadden te straffen. De toorn van
de Here was reeds ontstoken tegen het volk. Overweldigd door verdriet en
ontmoediging scheurde Josia zijn klederen en boog zich in zielepijn neer
voor God, terwijl hij vergeving smeekte voor de zonden van een boetvaardig
volk.
In die tijd leefde de profetes Hulda in Jeruzalem, niet ver van de
tempel. De koning, die vervuld was met angstige voorgevoelens, wendde
zich tot haar om van de Here te vragen hoe hij, zo mogelijk, met middelen
die hem ter beschikking stonden, het dwalende Juda, dat op de rand van de
ondergang stond, kon redden.
De ernst van de situatie, en de eerbied die hij koesterde voor de
298