Profeten en Koningen - Ellen G. White

vrijwel onmogelijk dat Gods plan met het uitverkoren volk zijn doel zou
bereiken. De afval uit vroegere eeuwen was met het verstrijken der jaren
toegenomen; tien van de stammen waren verstrooid onder de heidenen;
alleen de stammen van Juda en Benjamin waren overgebleven, en zelfs deze
schenen nu aan de rand te staan van zedelijke en nationale ondergang. De
profeten waren begonnen met de voorspelling van de totale verwoesting van
hun prachtige stad, waar de tempel stond die door Salomo was gebouwd, en
waar zich het middelpunt bevond van al hun aardse hoop op nationale
grootheid. Was het mogelijk dat God op het punt stond zijn erkend plan om
verlossing te brengen aan hen die hun vertrouwen in Hem stelden, te laten
varen? Konden degenen die aan God trouw gebleven waren, met het oog op
de vervolging van de rechtvaardigen, en de schijnbare voorspoed van de
goddelozen, hopen op betere tijden?
Deze bezorgde vragen werden onder woorden gebracht door de profeet
Habakuk. Toen hij de toestand van de getrouwen zag in zijn dagen, uitte hij
de last die op hem drukte in de vraag: "Hoelang, Here, roep ik om hulp, en
Gij hoort niet; schreeuw ik tot U: Geweld! en Gij verlost niet? Waarom doet
Gij mij ongerechtigheid zien, en aanschouwt Gij ellende? Ja, onderdrukking
en geweld zijn voor mijn ogen, en er is twist, en tweedracht verheft zich.
Daarom verliest de wet haar kracht, en nimmer komt het recht te voorschijn,
want de goddeloze omsingelt de rechtvaardige, daarom komt het recht
verdraaid te voorschijn".
God beantwoordde het hulpgeroep van zijn getrouwe kinderen. Door
het mondstuk dat Hij verkoren had, openbaarde Hij zijn vastbeslotenheid om
het volk dat zich van Hem had afgewend om de goden der heidenen te
dienen, te kastijden. Binnen de levensspan van sommigen die in die tijd
vragen stelden aangaande de toekomst, zou Hij op wonderlijke wijze de gang
van zaken der heersende volken op aarde leiden, en de Babyloniërs doen
opkomen. Deze Chaldeeën, "schrikkelijk en vreselijk", zouden plotseling het
288