Profeten en Koningen - Ellen G. White

verzamelen om de Here te dienen". 8
Als Israël had beantwoord aan het in hem gestelde vertrouwen, zouden
alle volken op aarde gedeeld hebben in zijn zegeningen. Maar de harten van
hen die een kennis van de reddende waarheid bezaten, bleven onbewogen
voor de behoeften van degenen die rondom hen leefden. Toen Gods
bedoeling uit het oog werd verloren, zag men de heidenen als mensen die
buiten het bereik van zijn barmhartigheid vielen. Het licht van de waarheid
werd weerhouden, en duisternis had de overhand. De volken lagen onder een
dek van onwetendheid; van Gods liefde was weinig bekend; dwaling en
bijgeloof bloeiden.
Een dergelijk vooruitzicht wachtte Jesaja toen hij tot het profetisch
ambt werd geroepen; toch liet hij zich niet ontmoedigen, want in zijn oren
weerklonken de lofzangen van de engelen rondom Gods troon: "De ganse
aarde is van zijn heerlijkheid vol". 9 En zijn geloof werd versterkt door
visioenen van glorierijke overwinningen door Gods gemeente, als "de aarde
vol zal zijn van kennis des Heren, zoals de wateren de bodem der zee
bedekken". 10 "De sluier, die alle natiën omsluiert", zou ten slotte vernietigd
worden. Gods Geest zou uitgestort worden op alle vlees. Zij die hongeren en
dorsten naar gerechtigheid, zouden gerekend worden tot het Israël Gods. "Zij
zullen uitspruiten tussen het gras, als populieren langs de beken", zei de
profeet. "De een zal zeggen: Ik ben des Heren, een ander zal zich noemen
met de naam Jakob, en een derde zal op zijn hand schrijven: van de Here, en
de naam Israël aannemen". 12
De profeet kreeg een openbaring van Gods weldadige bedoeling met
het verstrooien van het onboetvaardige Juda onder de volken op aarde.
"Daarom zal mijn volk te dien dage mijn naam kennen," zei de Here, "dat Ik
het ben, die spreek: Zie hier ben Ik". 13 Niet alleen zouden ze zelf de les
leren van gehoorzaamheid en vertrouwen; in de plaats van ballingschap
279