Profeten en Koningen - Ellen G. White

het geloof "is Rachab niet omgekomen met de ongehoorzamen". 7Haar
bekering was geen afzonderlijk geval van Gods barmhartigheid jegens
afgodendienaars die zijn goddelijk gezag hadden erkend. In het midden van
het land gaf een talrijk volk -- de Gibeonieten -- hun heidendom prijs, en
verbond zich met Israël, waardoor ze deelden in de zegeningen van het
verbond.
God erkent geen onderscheid op grond van nationaliteit, ras of kaste.
Hij is de Schepper van alle mensen. Allen zijn door deze schepping met
elkaar verbonden, en allen zijn één door de verlossing. Christus is gekomen
om elke scheidsmuur af te breken, om elke afdeling van de tempelvoorhof te
openen, zodat iedere ziel vrije toegang kan hebben tot God. Zijn liefde is zo
veelomvattend, zo diep, dat ze alles doordringt. Deze liefde heft mensen op
uit satans invloed, die misleid zijn door zijn bedrog, en brengt hen binnen het
bereik van Gods troon, de troon die omringd wordt door de boog der belofte.
In Christus is geen jood of Griek, slaaf of vrije.
In de jaren, volgend op de bezetting van het beloofde land, werden
Gods weldadige plannen voor de zaligheid der heidenen vrijwel geheel uit
het oog verloren, en was het noodzakelijk dat Hij opnieuw zijn plannen naar
voren bracht. De psalmist werd ertoe gebracht te zingen: "Alle einden der
aarde zullen het gedenken en zich tot de Here bekeren: alle geslachten der
volken zullen zich nederbuigen voor uw aangezicht". "Aanzienlijken naderen
uit Egypte, Ethiopië strekt haastig de handen uit tot God". "Dan zullen de
volkeren de naam des Heren vrezen, alle koningen der aarde uw
heerlijkheid ... Dit worde opgeschreven voor een volgend geslacht, en het
volk dat geschapen zal worden, zal de Here loven. Want Hij heeft uit zijn
heilige hoogte neergezien, de Here heeft uit de hemel op aarde geschouwd,
om het zuchten der gevangenen te horen, om de ten dode gedoemden te
bevrijden; opdat men de naam des Heren in Sion vertelle, en zijn lof in
Jeruzalem, wanneer de volken altegader en de koninkrijken zich zullen
278