Profeten en Koningen - Ellen G. White

Hoofdstuk 32
Hoop voor de heidenen
Gedurende zijn werk getuigde Jesaja duidelijk aangaande Gods plan
met de heidenen. Andere profeten hadden gesproken over Gods plan, maar
hun woorden waren niet altijd begrepen. Jesaja kon aan Juda de waarheid
heel duidelijk maken, dat onder het Israël van God velen gerekend zouden
worden die geen kinderen van Abraham zouden zijn naar het vlees. Deze leer
stemde niet overeen met de opvatting van zijn tijd; toch verkondigde hij
onbevreesd de boodschappen die God hem had gegeven, en bracht hoop aan
menig verlangend hart dat uitzag naar de geestelijke zegeningen die aan
Abrahams zaad waren beloofd.
De apostel der heidenen vestigt in zijn brief aan de Romeinen de
aandacht op dit kenmerkende van Jesaja's boodschappen. Hij zegt: "Jesaja
waagt het te zeggen: Ik ben gevonden door wie Mij niet zochten. Ik ben
openbaar geworden aan wie naar Mij niet vroegen". 1
Dikwijls schenen de Israëlieten niet in staat of wilden ze niet Gods
bedoeling met de heidenen begrijpen. Toch waren ze juist hiervoor tot een
bijzonder volk gemaakt, en als een onafhankelijke natie geplaatst tussen de
volken der aarde. Hun vader Abraham, die voor het eerst de verbondsbelofte
had gekregen, was opgeroepen om uit zijn familie te gaan naar andere
streken, om een lichtdrager voor de heidenen te kunnen zijn. Hoewel de
belofte, hem gedaan, inhield dat zijn nageslacht even talrijk zou zijn als het
zand aan de oever van de zee, zou hij niet om zelfzuchtige redenen de
grondlegger van een grote natie worden in het land Kanaän. Gods verbond
met hem omvatte alle volken op aarde. "Ik zal u zegenen", had de Here
gezegd, "en uw naam groot maken, en gij zult tot een zegen zijn. Ik zal
276