Profeten en Koningen - Ellen G. White

Schitterend waart Gij, heerlijk, van het roofgebergte af; de trotsen van
hart werden uitgeschud, zij verzonken in slaap; niemand van de dapperen
vond zijn kracht. Voor uw dreigen, o God van Jakob, verzonken zo wagens
als paarden in diepe slaap. Gij, geducht zijt Gij; wie kan bestaan voor uw
aangezicht, wanneer uw toorn ontbrandt?
Uit de hemel deedt Gij het oordeel horen, de aarde vreesde en werd stil,
toen God opstond ten gerichte om al de ootmoedigen op aarde te verlossen.
Waarlijk, de grimmige mensen moeten U loven, Gij beteugelt de rest der
grimmigen. Doet geloften en betaalt ze de Here, uw God; allen rondom Hem
moeten gaven brengen aan de Geduchte, die de toorn der vorsten verslaat,
die voor de koningen der aarde geducht is". 25 De opkomst en val van het
rijk van Assur bevat tal van lessen voor de volken op aarde in deze tijd. De
Inspiratie heeft de heerlijkheid van Assur op het hoogtepunt van haar macht
vergeleken met een edele boom in Gods hof, die boven de andere bomen
uitstak.
"Assur was een ceder op de Libanon, schoon van takken, met
schaduwrijk loof, hoog van stam; zijn top reikte tot in de wolken.
In zijn schaduw woonden alle grote volken. Schoon was hij door zijn
grootte, door de lengte van zijn takken, want zijn wortel reikte tot aan een
overvloed van water. Ceders in Gods hof evenaarden hem niet, cypressen
waren niet te vergelijken met zijn twijgen, en platanen haalden niet bij zijn
takken. Geen boom in Gods hof was hem gelijk in schoonheid . . . Alle
bomen van Eden die in Gods hof stonden, benijdden hem". 26 Maar in plaats
van hun bijzondere zegeningen te gebruiken tot zegen van het mensdom,
werden de heersers van Assur de gesel van vele landen. Genadeloos volgden
zij de vastgestelde gedragslijn van alle volken in het erkennen van de
oppermacht van Nineve's goden, die ze plaatsten boven de Allerhoogste,
272