Profeten en Koningen - Ellen G. White

Daarom, zo zegt de Here van de koning van Assur: hij zal in deze stad
niet komen; hij zal geen pijl daarin schieten, geen schild daartegen opheffen
en geen wal daartegen opwerpen. Langs de weg die hij gekomen is, zal hij
terugkeren, maar in deze stad zal hij niet komen, luidt het woord des Heren.
En Ik zal deze stad beschutten om haar te verlossen om Mijnentwil en
terwille van mijn knecht David".
Diezelfde nacht kwam de verlossing. "De Engel des Heren ging uit en
sloeg in het leger van Assur honderdvijfentachtigduizend man. Toen men
vroeg in de morgen opstond, zie, zij allen waren lijken." "Alle krijgshelden,
vorsten en oversten in de legerplaats van de koning van Assur" werden
verdelgd. 23 Het bericht van dit vreselijk oordeel over het leger, dat
uitgezonden was om Jeruzalem in te nemen, bereikte spoedig Sanherib, die
nog steeds de weg tussen Egypte en Juda bewaakte. Met vrees vervuld trok
de Assyrische koning zich haastig terug, "met beschaamd gelaat". Hij zou
echter niet lang meer regeren. Overeenkomstig de profetie die over zijn
plotseling einde was gegeven, werd hij door zijn zonen gedood, "en zijn zoon
Esarhaddon werd koning in zijn plaats". 24
De God der Hebreeën had gezegevierd over de trotse Assyriër De eer
van Jehova werd gerechtvaardigd in de ogen der omliggende volken.
In Jeruzalem waren de harten van het volk vervuld met heilige vreugde.
Hun ernstige smeekbeden om redding gingen gepaard met het belijden van
zonde en met vele tranen. In hun grote nood hadden ze volkomen vertrouwd
op Gods macht om hen te redden, en Hij had hen niet beschaamd. Nu
weergalmden de voorhoven van de tempel van plechtige lofzangen. "God is
bekend in Juda, zijn naam is groot in Israël; in Salem was immers zijn tent,
en op Sion zijn woning; daar verbrak Hij de vurige schichten van de boog,
het schild en het zwaard en de krijg.
271