Profeten en Koningen - Ellen G. White

inwoner meer is, en de huizen, zodat er geen mens meer in is, en het
bouwland verwoest is tot een wildernis, en de Here de mensen ver
verwijderd heeft en het verlaten gebied in het land groot is". 14 De ernstige
oordelen, die de onboetvaardigen zouden treffen, -- oorlog, ballingschap,
verdrukking, het verlies van macht en aanzien onder de volken, -- dit alles
zou komen, opdat degenen die in dit alles de hand van een toornig God
zouden zien, ertoe zouden komen zich te bekeren.
De tien stammen van het noordelijk koninkrijk zouden spoedig onder
de volken verstrooid worden en hun steden verwoest achtergelaten worden;
de plunderende legers van vijandige volken zouden telkens weer het land
overstromen; zelfs Jeruzalem zou ten slotte vallen, en Juda zou gevankelijk
weggevoerd worden; toch zou het beloofde land niet voor altijd verlaten
worden. De hemelse bezoeker gaf Jesaja de verzekering: "Is daarin nog een
tiende deel, dan zal dit weer verwoest worden. Evenals van een terebint en
een eik na het vellen een tronk overblijft, zo zal zijn tronk een heilig zaad
zijn". 15
Deze verzekering van de volledige vervulling van Gods plan
bemoedigde het hart van Jesaja. Wat deed het ertoe dat aardse machten zich
tegen Juda zouden keren? Wat deed het ertoe dat Gods boodschapper
tegenstand en verzet zou ontmoeten? Jesaja had de Koning, de Here der
heerscharen, gezien; hij had het lied van de serafs gehoord: "De ganse aarde
is van zijn heerlijkheid vol"; 16 hij had de belofte dat God boodschappen tot
het afgedwaald Juda gepaard zouden gaan met de overtuigende macht van de
Heilige Geest; en de profeet was bemoedigd het werk te doen dat voor hem
lag. Heel zijn lange en inspannende zending bleef de herinnering aan dit
visioen hem bij. Ruim zestig jaar stond hij voor de kinderen van Juda als een
profeet van hoop, terwijl hij steeds vrijmoediger werd in zijn voorspellingen
aangaande de toekomstige overwinning van de gemeente.
233