Profeten en Koningen - Ellen G. White

Gij zult aan wat ik u gebied, niet toedoen en daarvan niet afdoen, opdat gij
de geboden van de Here, uw God, onderhoudt, die ik u opleg ... Onderhoudt
ze dan naarstig, want dat zal uw wijsheid en uw inzicht zijn in de ogen der
volken, die bij het horen van al deze inzettingen zullen zeggen: Waarlijk, dit
grote volk is een wijze en verstandige natie". 2
De Israëlieten hadden nadrukkelijk opdracht gekregen Gods geboden
niet uit het oog te verliezen, omdat ze in het houden ervan kracht en zegen
zouden vinden. "Neem u ervoor in acht en hoed u er terdege voor, dat gij de
dingen die gij met eigen ogen gezien hebt, niet vergeet, en zij niet uit uw hart
wijken zolang gij leeft", had de Here door Mozes gezegd; "maak ze aan uw
kinderen en kindskinderen bekend". De ontzagwekkende tonelen, verbonden
aan de wetgeving op de Sinai, mochten nooit vergeten worden. De
waarschuwingen die Israël had gekregen tegen de afgodische gebruiken die
onder de omliggende heidense volken heersten, waren duidelijk en
onomwonden geweest. "Neemt u er dan terdege voor in acht", luidde de raad,
" . . dat gij niet verderfelijk handelt door een gesneden beeld te maken in de
gedaante van enige afgod", dat gij ook uw ogen niet opslaat naar de hemel,
en de zon, de maan en de sterren, het gehele heer des hemels, aanziet en u
laat verleiden u voor die neer te buigen en hen te dienen, die de Here, uw
God, heeft toebedeeld aan alle volken onder de ganse hemel". Neemt u
ervoor in acht, dat gij het verbond van de Here, uw God, dat Hij met u
gesloten heeft, niet vergeet en u een beeld maakt in de gedaante van iets, dat
de Here, uw God, u verboden heeft".
Mozes besprak het kwaad dat het gevolg zou zijn van een afdwalen van
Gods geboden. Hij riep hemel en aarde als getuigen, toen hij verklaarde dat
indien het volk, nadat het lange tijd in het land der belofte had gewoond,
verdorven vormen van aanbidding zou invoeren en zich zou buigen voor een
gesneden beeld en zou weigeren terug te keren tot het aanbidden van de ware
God, de toorn des Heren zou ontsteken en ze gevankelijk weggevoerd
222