Profeten en Koningen - Ellen G. White

Voor de gemeente wacht het morgenrood van een heldere, heerlijke
dag, als ze het kleed van Christus' gerechtigheid zal dragen en zich losmaakt
van alle betrekkingen met de wereld.
God roept zijn getrouwen op, die in Hem geloven, om hen die
ongelovig en wanhopig zijn, te bemoedigen. Wend u tot de Here, gij
gevangenen van de hoop. Zoek uw kracht bij God, de levende God. Toon een
onwankelbaar nederig geloof in zijn macht en bereidheid om te redden. Als
we in geloof beslag leggen op zijn kracht, zal Hij het meest hopeloze,
ontmoedigende vooruitzicht op wonderlijke wijze veranderen. Dit zal Hij
doen tot eer van zijn naam.
Zolang Elisa van plaats tot plaats door het rijk van Israël kon reizen,
bleef hij een daadwerkelijke belangstelling tonen in de bouw van de scholen
der profeten. Waar hij ook was, was God met hem, deed hem de juiste
woorden spreken en gaf hem macht om wonderen te verrichten.
Bij een zekere gelegenheid "zeiden de profeten tot Elisa; Zie toch, de
plaats, hier voor u, waar wij wonen, is voor ons te bekrompen. Laten wij toch
naar de Jordaan gaan en ieder een balk daarvandaan halen en laten wij er
voor ons een verblijfplaats inrichten om er te wonen".
Elisa ging met hen mee naar de Jordaan, bemoedigde hen door zijn
aan-wezigheid, gaf hen onderricht, en deed zelfs een wonder om hen te
helpen bij hun werk. Terwijl een van hen een stam velde, viel het ijzer in het
water; en hij slaakte een kreet en riep: Ach, mijn heer, het was geleend! Maar
de man Gods zeide: Waar is het gevallen? En toen hij hem de plaats gewezen
had, sneed hij een stuk hout af, wierp het daarheen en deed het ijzer
bovendrijven. En hij zeide: Neem het op. Hij strekte zijn hand uit en greep
het".
195