Profeten en Koningen - Ellen G. White

hij antwoordde: Gij moogt hen niet neerslaan. Slaat gij soms hen neer, die gij
gevangengenomen hebt met uw zwaard en boog? Zet hun brood en water
voor, opdat zij eten en drinken en heengaan naar hun heer. Daarop bereidde
hij hun een grote maaltijd; en toen zij hadden gegeten en gedronken, liet hij
hen vertrekken en zij gingen heen naar hun heer".
Een tijd lang na dit voorval was Israël bevrijd van de aanvallen der
Arameeërs. Maar later, onder de energieke leiding van een doelbewuste
koning, Hazaël, 1 omsingelde het Aramese leger de stad Samaria en
belegerde het. Nooit had Israël het zo benauwd gehad als tijdens deze
belegering. De zonden der vaderen werden werkelijk bezocht aan de
kinderen en kindskinderen. De verschrikkingen van een aanhoudende
hongersnood dreef de koning van Israël tot wanhopige maatregelen, toen
Elisa tegen de volgende dag bevrijding beloofde.
Toen het de volgende dag begon te dagen, deed de Here het leger der
Arameeërs een geluid horen van wagens en paarden, zodat ze verschrikt
opsprongen en in de schemering vluchtten met achterlating van hun tenten-,
hun paarden, hun ezels, de hele legerplaats zoals die was, met overvloed aan
voedsel. Ze vluchtten om hun leven te redden, en stopten niet voor ze de
Jordaan overgestoken hadden.
Tijdens de nacht hadden vier melaatsen buiten de stadspoort, wanhopig
van honger, besloten het Aramese leger op te zoeken en zich toe te
vertrouwen aan de genade van de belegeraars, in de hoop hun medeleven op
te wekken en voedsel te krijgen. Wat waren ze verbaasd toen ze bij het
naderen van het kamp niemand zagen. Zonder dat iemand hen tegenhield of
hinderde, "gingen zij een tent binnen, aten en dronken, namen zilver, goud en
klederen eruit weg, en gingen heen en verborgen het. Daarna gingen zij weer
een andere tent binnen, namen er (allerlei) uit weg, gingen heen en verborgen
het. Toen zeiden zij tot elkander: Wij doen niet goed; deze dag is een dag
193