Profeten en Koningen - Ellen G. White

Hoofdstuk 22
De laatste jaren van Elisa
Elisa, die tot het ambt van profeet was geroepen tijdens de regering van
Achab, had tijdens zijn leven heel wat veranderingen zien plaatsvinden in het
koninkrijk van Israël. Het ene oordeel na het andere had de Israëlieten
getroffen tijdens de regering van Hazaël de Arameeër, die gezalfd was om de
gesel te zijn van het afvallige volk. De strenge hervormingsmaatregelen,
ingesteld door Jehu, hadden als gevolg gehad dat het gehele huis van Achab
was omgebracht. In de aanhoudende oorlogen met de Arameeërs had Joahaz,
de opvolger van Jehu, enkele steden ten oosten van de Jordaan verloren. Een
tijd lang had het geleken alsof de Arameeërs het gehele koninkrijk zouden
overwinnen. Maar de hervorming, door Elia begonnen en voortgezet door
Elisa, had velen ertoe gebracht God te zoeken. De altaren van Baal werden
verlaten, en langzaam maar zeker ging Gods plan in vervulling in het leven
van hen die gekozen hadden Hem met hun hele hart te dienen.
Omdat Hij het dwalende Israël liefhad, stond God toe dat de Arameeërs
hen tuchtigden. Uit medelijden met hen wier morele kracht zwak was, wekte
hij Jehu op om de goddeloze Izebel en het gehele huis van Achab om te
brengen. Opnieuw werden door een genadige voorziening de priesters van
Baal en Asjera terzijde gezet en werden hun heidense altaren afgebroken. In
zijn wijsheid had God voorzien dat, wanneer verleidingen waren
weggenomen, sommigen het heidendom zouden loslaten en zich tot Hem
zouden wenden; daarom stond Hij toe dat de ene ramp na de andere hen trof.
Zijn oordelen waren gemengd met genade; en toen zijn doel was bereikt,
keerde Hij het getij ten gunste van hen die geleerd hadden Hem te zoeken.
Terwijl de invloeden voor het goede en het kwade met elkaar streden om de
boventoon, en satan alles deed wat in zijn macht lag om de verwoesting die
190