Profeten en Koningen - Ellen G. White

eerbied wekken; de ouders, wier tederheid en rechtvaardigheid en
verdraagzaamheid het kind opmerkzaam maken op Gods liefde,
rechtvaardigheid en verdraagzaamheid; en die, door het kind te leren hen lief
te hebben, te vertrouwen en te gehoorzamen, het ook leren zijn hemelse
Vader lief te hebben, te vertrouwen en te gehoorzamen. Ouders die het kind
zulk een gave meedelen hebben het een schat gegeven die kostbaarder is dan
alle schatten van alle tijden, -- een schat die eeuwig blijft. We weten niet op
welk gebied onze kinderen eenmaal zullen werken en dienen. Het kan zijn
dat zij hun leven zullen doorbrengen in de kring van het gezin; wellicht
brengen zij hun leven door in het gewone leven van alledag, of gaan ze als
leraars van het evangelie naar heidenlanden; maar allen zijn geroepen om
zendelingen te zijn van God, dienaars van barmhartigheid voor de wereld. Ze
moeten een opleiding ontvangen die hen zal helpen naast Christus te staan in
onzelfzuchtig dienen.
De ouders van dat Hebreeuwse meisje wisten niet, toen ze haar over
God vertelden, welke bestemming haar wachtte. Maar ze waren trouw aan
hun roeping; en in het huis van de overste van het Syrische leger getuigde
hun kind van de God, die ze had leren eren.
Naaman hoorde van zijn vrouw wat het meisje had gezegd; en toen hij
van de koning verlof had gekregen, ging hij heen om te zoeken naar
gezondheid, terwijl hij met zich nam "tien talenten zilver, zesduizend sikkels
goud en tien bovenklederen". Ook had hij een brief van de koning van Aram
voor de koning van Israël bij zich, waarin geschreven stond: "Zie, ik zend
mijn dienaar Naaman tot u, opdat gij hem verlost van zijn melaatsheid".
Toen de koning van Israël de brief las, "scheurde hij zijn klederen en zeide:
Ben ik God, om te kunnen doden en levend maken, dat deze man een
boodschap tot mij zendt om een man van zijn melaatsheid te verlossen?
Voorzeker, let op, ziet: hij zoekt een voorwendsel tegen mij".
184