Profeten en Koningen - Ellen G. White

worden, besloot hij de profeet te laten roepen.
Tweemaal zond Ahazia een groep soldaten om de profeet te
intimideren en tweemaal viel Gods toorn op hen en werden ze gedood. De
derde groep soldaten verootmoedigde zich voor God; en hun aanvoerder viel
bij het nadere,i van Gods boodschapper ter aarde op zijn knieën, en smeekte
hem: "Man Gods, laat toch mijn leven en het leven van deze uw vijftig
knechten kostbaar zijn in uw ogen".
"De engel des Heren sprak tot Elia: Daal met hem af, vrees niet voor
hem. En hij stond op en daalde met hem af naar de koning. En hij sprak tot
hem: Zo zegt de Here: aangezien gij boden gezonden hebt om Baal-Zebub,
de god van Ekron, te raadplegen -- is er dan geen God in Israël, wiens woord
gij kunt raadplegen? -- daarom zult gij van het bed waarop gij zijt komen te
liggen, niet afkomen, maar gij zult voorzeker sterven".
Tijdens de regering van zijn vader had Ahazia de wondere werken van
de Allerhoogste gezien. Hij had de ontzagwekkende bewijzen gezien die
God aan het afvallig Israël gegeven had aangaande de wijze waarop Hij
degenen aanziet die de bindende eisen van zijn wet terzijde stellen. Ahazia
had gehandeld alsof deze vreeswekkende werkelijkheid niet meer was dan
een sprookje. In plaats van zich te verootmoedigen voor de Here, had hij de
Baäls nagevolgd, en ten slotte had hij deze uiterst goddeloze daad gedaan.
Opstandig, niet bereid zich te bekeren, stierf Ahazia naar het woord van de
Here dat Elia had gesproken.
Het verhaal van koning Ahazia's zonde en de straf daarop bevat een
waarschuwing die niemand ongestraft over het hoofd kan zien.
Tegenwoordig bewijzen mensen geen hulde aan heidense goden, en toch
aanbidden duizenden in satans tempels evenals dat het geval was met de
koning van Israël. De geest van afgoderij bestaat ook nu, hoewel deze door
153