Profeten en Koningen - Ellen G. White

Hoofdstuk 17
De ondergang van het huis van Achab
De noodlottige invloed die Izebel van het begin af over Achab had
uitgeoefend, bleef het verdere van zijn leven hem bij, en droeg vrucht in
daden van schande en geweld, die in de gewijde geschiedenis nauwelijks
huns gelijke hebben. "Nooit is er iemand geweest, die zich zó verkocht heeft
als Achab om te doen wat kwaad is in de ogen des Heren, waartoe zijn
vrouw Izebel hem heeft aangezet".
Achab had van nature een gierige aard, en hij had de ingevingen van
zijn zondige hart gevolgd, hiertoe gesteund en versterkt door Izebel, tot hij
volkomen was beheerst door de geest van zelfzucht. Hij kon het niet hebben
dat zijn wensen werden gedwarsboomd; hij meende recht te hebben op alles
wat hij wenste te bezitten.
Deze overheersende trek bij Achab, die op rampzalige wijze het lot van
het koninkrijk onder zijn opvolgers bepaalde, komt tot uiting in een voorval
dat plaatsvond toen Elia nog een profeet was in Israël. Dicht bij het paleis
was een wijngaard, die toebehoorde aan Nabot, een inwoner van Jizreël.
Achab wilde deze wijngaard bezitten, en hij stelde voor hem te kopen of te
ruilen voor een ander stuk grond. "Geef mij toch uw wijngaard", zei hij tot
Nabot, "opdat hij mij tot moestuin zij, want hij ligt vlak naast mijn huis; dan
zal ik u een betere wijngaard daarvoor in de plaats geven, indien gij dit liever
hebt, wil ik u het geld van de koopprijs geven".
Nabot stelde zijn wijngaard op hoge prijs, omdat deze van zijn vaderen
was geweest, en weigerde er afstand van te doen. "Daarvoor beware mij de
Here", zei hij tegen Achab, "dat ik de erfenis van mijn vaderen aan u zou
149