Profeten en Koningen - Ellen G. White

Hoofdstuk 2
Salomo
Tijdens het bestuur van David en Salomo werd Israël machtig onder de
volken, en had tal van gelegenheden om een machtige invloed uit te oefenen
ten gunste van waarheid en recht. De naam van Jehova was verheven en
geëerd, en het doel waarvoor de Israëlieten in het beloofde land waren
geplaatst, scheen in vervulling te gaan. Scheidsmuren werden afgebroken, en
zoekers naar waarheid in de landen der heidenen keerden voldaan
huiswaarts. Bekeringen vonden plaats, en Gods kerk op aarde breidde zich
uit en was voorspoedig. Salomo werd in de laatste levensjaren van zijn vader
David gezalfd en tot koning uitgeroepen. Zijn jonge leven beloofde veel, en
het was Gods plan dat hij zou toenemen van kracht tot kracht, van
heerlijkheid tot heerlijkheid, om steeds meer Gods beeld gelijkvormig te
worden, en op deze wijze zijn volken te inspireren trouw te zijn aan hun
geheiligde taak als beschermers van de goddelijke waarheden.
David wist dat Gods plannen met Israël alleen in vervulling konden
gaan als heersers en volk gedurig op hun hoede zouden zijn en beantwoorden
zouden aan de maatstaf die hun werd voorgehouden. Hij wist dat de jeugdige
Salomo niet alleen een staatsman, een krijgsman en een heerser moest zijn,
maar ook een vastberaden, goed man, een leraar der gerechtigheid, een
voorbeeld van trouw, om te beantwoorden aan het vertrouwen waarmee God
hem had geëerd.
Met tedere ernst drong David bij Salomo erop aan om mannelijk en
edel te zijn, om barmhartigheid en liefdevolle zorg te tonen jegens zijn
onderdanen, en in al zijn handelingen met de volken der aarde Gods naam te
verheerlijken en zijn heiligheid te openbaren. De vele beproevende en
10