Villa d'Arte edition 1 - 2022

exposities
Rechts
Tekening, 1984,
‘Towards The
Liberation Of
Drawings’.
70 x 120 cm
van belangrijke beeldend kunstenaars
uit die tijd zoals Lucio Fontana
zijn terug te zien in zijn doorboorde
sieraden van goud en perspex. In
tegenstelling tot klassieke edelsmeden
werkte Smit destijds al op
een expressieve en schilderachtige
manier met het materiaal.
Naar de bevrijding
van de tekening
Smits werk is altijd wars van trends,
hypes en dogma’s geweest. Kenmerkend
is het continu onderzoeken
en bevragen van zijn eigen
werkwijze. Begin jaren zeventig
leidde dat tot een breuk met het
sieraad. Smit: ‘Ik beschouwde
sieraden niet als ambacht maar als
kunst. Dat leidde ertoe dat ik mijn
complete werkplaats van de hand
heb gedaan om mij te concentreren
op tekenen en schilderen.’
In deze periode maakt Smit
‘Towards the Liberation of Drawings’,
een reeks van tien tentoonstellingen
in Galerie Orez Mobiel
Den Haag, die het resultaat van zijn
onderzoek naar de bedoeling, betekenis
en context van het tekenen
in beeld brengt.
Edel tekenmetaal
Smits onderzoek naar de tekenkunst
duurde een jaar of twaalf, tot
hij midden jaren tachtig het gevoel
had alles onderzocht te hebben
dat voor hem noodzakelijk was: ‘Er
viel niets meer toe te voegen en dat
besef riep vanzelf de dwingende
vraag op: ‘Wat nu?’ Toen ben ik
terug naar Duitsland gegaan, waar
ik oorspronkelijk had gestudeerd.
Ik ben daar opnieuw onderzoek
naar het sieraad gaan doen en zo
kwam de oorspronkelijke passie
vanzelf weer terug. Alleen sloten de
dingen die ik vervolgens in metaal
maakte als vanzelf aan bij de laatste
tekeningen, die ook vrij chaotisch
waren. En zo heb ik dan toch weer
een werkplaats ingericht.’
Foute kunst
Smits comeback als juwelenmaker
op kunstzinnige leest met
de tentoonstelling Ornamentum
Humanum bij Galerie Ra in Amsterdam
deed veel stof opwaaien.
De uitbundige gouden sieraden
van Smit rijmden niet met de
geometrische en sobere stijl van
dat moment. Goud als materiaal
was toen feitelijk volledig in de ban
gedaan en de aversie tegen een
product met beleggingswaarde
was groot. Gijs Bakker, een van de
belangrijkste ontwerpers van dat
moment, noemde Smits gebruik
van goud een terugkeer naar het
sieraad als statussymbool of investering
en beschouwde het daarmee
als regressie. Smit was echter niet
onder de indruk en gebruikte goud
op een manier zoals dat niet eerder
was gedaan: hij krulde het goud,
bekraste en bedrukte het en walste
het plat. Smit: ‘Er is geen eenduidig
antwoord op de vraag wat een
sieraad is of zou moeten zijn. Het is
een gebruiksvoorwerp waar maker,
drager en toeschouwer uiteenlopende
meningen over kunnen
202