Villa d'Arte edition 1 - 2022

Column
MAG NIE VINDEN NIE
Het bericht over de verkooptentoonstelling
rondom de in september overleden
Anja Vosdingh Bessem trok mijn aandacht.
Haar schilderingen en beelden
gingen voor een zacht prijsje weg teneinde
haar vrienden en bekenden iets
moois als herinnering aan haar mee te
geven. Een fijn plekje voor al die spullen
vinden was het hoofddoel van ‘Voor
iedereen die van Anja gehouden heeft…’
Veel sympathieker gaat het in de kunstjungle
niet worden. De aanhef ‘beeldhouwbedrijf’
als locatie heb ik zelf maar
vercensureerd tot ‘Anja’s atelier’, want
soms steken journalisten een helpend
handje toe. Het nieuwe stripmuseum
in Noordwijk wist zich met een slimme
actie van Asterix en Obelix, die het einde
van de coronamaatregelen vieren op
een schitterende prent van Nederlandse
hand, ook weer in de kijker te spelen.
Waar graffiti als streetart (zie belendende
pagina’s) volledig door de kunstwereld is
omarmd, zijn striptekenaars nog steeds
een onderschat fenomeen.
Leuk, sympathiek, positief - is er dan
helemaal niks spannends loos in Nederland
Museumland? Gelukkig wel. Een
heus Rijksmuseumrelletje zelfs, rondom
de zelf-gecensureerde Indonesiëtentoonstelling
(en dan zwijg ik nog over
de cold case Anne Frank, want daarover
durf ik niets te zeggen). Ik snap het verhaal
van de bordjes verhangen en het
van hun sokkels halen van beelden heel
goed. Het overkwam Romeinse keizers
al. Christendom en Islam zijn doorspekt
van beeldenstormen en Nederland liep
vaak voorop met de Chinese methode van
het beheersen van het narratief met een
goedkoop ethisch sausje dat de censuur
goedpraat. Prima verder. Niets zo mooi
als onze eigen hedendaagse beeldenstormpjes.
Maar de tijd dat je nog kunt
jokken dat het om waarheidsvinding gaat
is voorbij. De leugen regeert tegenwoordig
open en bloot. Daarnaast zijn er tal van
onderwerpen waarbinnen vrijheid van
meningsuiting niet eens meer wordt getolereerd.
We zijn inmiddels een democratie
met vrijheid van meningsuiting, waarin je
eigen complottheorietje strafbaar is. Mag
nie vinden nie - lachwekkend.
René Seghers
Søren Solkær
SURFACE
Fotomuseum aan het Vrijthof presenteert
met Surface ruim 50 portretten die de
Deense fotograaf Søren Solkær maakte
van internationale street artists. Deze
staan steeds afgebeeld bij hun kleurrijke
kunstwerken in de openbare ruimte. Van
graffitipioniers tot opkomend talent zien
we naast Nederlandse straatkunstenaars
als DOES, Laser 3.14 en Niels Shoe
Meulman ook buitenlandse street artists
zoals Blek le Rat, DABSMYLA, D*Face,
ELLE, Maya Hayuk en The London Police.
De tentoonstelling is het resultaat van een
driejarige reis langs Amsterdam, Athene,
Berlijn, Londen, Los Angeles, Melbourne,
Miami, New York, Parijs en Sydney.
194
Links: Niels Shoe Meulman (The Netherlands), Stavanger 2012