Inspiratieboekje Ligo

Leerpunt, Centrum voor Basiseducatie,
Open School, Basiseducatie, …
worden

30
jaar expertise
13
Centra voor Basiseducatie
1
sterke naam
die ons verbindt

Ligo is Esperanto.
Het betekent verbinden.
En dat is precies wat wij doen.
We leggen verbinding
tussen cursist en maatschappij,
met partnerorganisaties
en binnen onze eigen organisatie.
Helemaal Ligo dus!

Ligo is dé leerpartner in basiscompetenties,
voor alle laaggeletterde
volwassenen die het nodig hebben.
Samen met partnerorganisaties
ondersteunen we onze cursisten
bij het vergroten van hun kansen
in de samenleving.
Ligo staat voor
Leren · Verbinden · Versterken

Leren
Verbinden
Versterken

• Leren
1 op 7 volwassenen in Vlaanderen en Brussel heeft moeite
met lezen, schrijven, rekenen of digitale toepassingen.
Geletterd zijn is belangrijk om zelfstandig te functioneren en
te participeren in de samenleving. Ligo biedt ondersteuning
op maat.
• Verbinden
We doen dit bij voorkeur samen met partners. Via hen
bereiken we laaggeletterde volwassenen in de omgeving
waarin zij dagelijks functioneren: de werk- of opleidingsvloer,
de school van hun kind, de buurt, …
• Versterken
Ligo versterkt deze mensen in de rollen die zij opnemen in hun
leven: als werknemer, als ouder, als consument , ... Zo kunnen
zij hun kansen in de sterk veranderende, gedigitaliseerde
samenleving vergroten en volwaardig blijven participeren.
Als netwerk van 13 Centra voor Basiseducatie werken we
nauw samen. Dat maakt Ligo als organisatie sterker. Hierdoor
kunnen we onze cursisten en onze partners nog beter
ondersteunen.

Mehdi (31 jaar)
In Iran was ik bus- en
vrachtwagenchauffeur.
Dat wil ik hier ook graag
doen. Maar het is moeilijk om
een job te zoeken als je nog
niet goed Nederlands kent. Ik heb
problemen met lezen. Niet alleen
in het Nederlands, ook in mijn taal,
het Farsi. Kleine stukjes lees ik, andere
dingen liever niet.
Ik volg nu drie maanden les bij Ligo.
Ik spreek Nederlands in de les, op
het werk en in de winkel, of om
afspraken te maken.

“
In Iran was ik buschauffeur.
Dat wil ik hier ook doen.
Mijn droom? Een muziekwinkel openen.”
Ik kan vlot werken met een smartphone:
Whatsapp, YouTube, Google Maps … Maar ik
ben leergierig. Ik wil ook beter leren werken
met een computer. En beter rekenen.
Ik ben in Iran naar school geweest van 7 tot
14 jaar. Ik kan rekenen, maar ‘gedeeld door’
is lastig. Het is 20 jaar geleden.
Ik ben veel vergeten.
Muziek is heel belangrijk voor mij.
Ik speel saxofoon en nog drie andere
instrumenten. Mijn droom is een
muziekwinkel te openen. En ik wil
piano leren spelen. De noten heb ik
van papa geleerd, maar de muziek
zit in mijn hoofd.

Evelyne (35 jaar)
Ik heb 3 kinderen: een zoon
van 12 en een tweeling van 4.
Toen mijn oudste naar
school ging, had ik het
moeilijk om hem te helpen
met zijn huiswerk. Ik
schaamde mij daarvoor.
Als de tweeling naar
het eerste leerjaar
gaat, wil ik hen
kunnen helpen
met school.

Ik stapte naar VDAB omdat ik wilde bijleren. Zij vertelden
me over Ligo. Mijn eerste ervaring was positief: ik
schaafde rekenen en taal bij. Ze begeleiden je goed en
herhalen alles vaak. Daarna heb ik ook andere cursussen
gedaan, zoals ‘leren solliciteren’ en ‘zakelijk schrijven’.
Via Ligo kon ik als vrijwilliger in een rusthuis gaan
werken. Ik maakte de ‘huisboekjes’ met spelletjes en
een kalender. Tijdens corona deed ik gesprekjes met de
mensen, ik hielp bij het eten en ik ontving het bezoek.
Ik deed dat heel graag, maar jammer genoeg is dit nu
voorbij. Ik heb namelijk een nieuwe job als zorgkundige!
En het gaat als vanzelf.
“
Door
Ligo
en vrijwilligerswerk
sta ik sterker in mijn
schoenen.”
Ik geloof meer in mezelf.
Op het werk durf ik
medische dossiers typen
op de computer. Ik kan
mijn kinderen helpen. Of
als ik aan het koken ben
en iets moet afwegen?
Geen probleem. Mijn
zelfvertrouwen is enorm
gegroeid.

Ronny (60 jaar)
Ik heb mijn school niet afgemaakt.
Ik snapte niet meteen alles in de
lagere school. En als ik te veel
vragen stelde, negeerden ze me.
Vertellen, dat kon ik goed! Als ik
maar niet moest schrijven.
Ook rekenen ging te vlug.
Op mijn veertiende ben ik gaan werken.
Deed ik iets mis, dan zei de baas:
“Kunt ge niet rekenen of lezen!?”
Dat doet pijn. Ik had voorzitter
kunnen worden van de
voetbal of ploegbaas
in de haven, maar ik
durfde niet. Je moet
dan formulieren en
loonfiches invullen
en daar voelde ik me
te dom voor.

“
Ik moest eens een verslag van een vergadering schrijven.
Ik goot er expres koffie over en mijn vrouw schreef het thuis
over. Niemand die merkte dat ik niet goed kon schrijven.”
Ik heb altijd mijn plan getrokken. Maar op mijn 49 ging
ik terug naar school, want ik wou het rapport van mijn
dochter kunnen lezen. Ik twijfelde, ik was bang. Ik deed
een testje en maakte wel 40 fouten, maar de lerares van
Ligo zei: “Goed gedaan!” Ik dacht dat ze me uitlachte!
Maar vanaf de eerste les voelde het goed. En na de
derde les hoopte ik dat ik aan het bord mocht. Ik kon
woorden als cake en chocolade schrijven.
Ik was fier als een gieter.
Soms grijpt de angst me nog naar de keel. Een
nieuwe automaat of een brief van de verzekering
bijvoorbeeld, kleine letters, moeilijke woorden.
Of de digitalisering! Parkeren? QR-code nodig.
Een kaartje voor de bus? “Even een appje
downloaden!” Zelfs geletterde mensen
kunnen dat niet altijd! Maar ik ben bij de
gelukkigen die het geleerd hebben.

Tirhas (29 jaar)
Ik kom uit Eritrea. Vier jaar geleden
kwam ik met mijn zoontje naar België.
Mijn man wachtte ons op bij de
luchthaven. Hij was al 2 jaar hier.
Wat was ik blij om hem weer
te zien! We hebben gefeest en
gedanst. Die eerste dag in België
was echt een hele leuke dag.
Daarna kwam een moeilijke tijd.
Naast mijn familie kende ik niemand.
Ik had nog geen vrienden.
Na een jaar ging ik hier naar school
bij Ligo. Eindelijk kon ik Nederlands
leren praten, lezen en schrijven.
Ik wil het goed kunnen om
mijn kinderen te helpen met
hun huiswerk. En ik moet
Nederlands praten bij mijn
werk als huishoudhulp.

“
Ik
wil goed Nederlands kunnen
om mijn kinderen te helpen
met hun huiswerk.”
Het is heel moeilijk als de
mensen me niet verstaan. Ook
in de winkel. In mijn vrije tijd
ga ik graag winkelen, of praten
met mijn vriendin. Of winkelen
én praten. Da’s pas leuk!
Vroeger hielp ik mama altijd
na school. Ik werkte als
verkoopster en als naaister.
Mama leerde me naaien.
Als het kan, wil ik hier een
kleine supermarkt of een
kledingwinkeltje openen.

Ezatullah (21 jaar)
Vier jaar geleden vertrok ik uit
Afghanistan. Via een vriend
kwam ik in Leuven terecht.
Ik kon niet wachten om naar
school te gaan. Ik heb me
meteen ingeschreven bij Ligo.
Als je Nederlands spreekt, wordt
alles makkelijker: een afspraak
maken of een probleem
oplossen. Ik trek mijn plan
in de winkel of bij
de bakker. Ik kan
een treinticket
kopen. Vroeger
wist ik niet
wat ik moest
doen aan de
automaat,
maar nu wel.

Ik gebruik Whatsapp. Mijn smartphone gebruik ik
om een adres te zoeken of de weg ergens naartoe.
Nu kan ik ook een mail sturen. Ik kijk online naar
Nederlandstalige films en naar het nieuws. Dat is goed
om Nederlands te oefenen! Spreken is nog moeilijk.
Vooral de mensen op straat begrijp ik soms niet. Lezen
lukt, ook al begrijp ik niet alles. Maar ik trek mijn plan.
Ik wil de opleiding centrale verwarming-sanitair volgen.
Daarom wil ik ook eerst nog wiskunde leren en nog
beter met de computer kunnen werken. Ik ben al aan
het oefenen voor mijn theoretisch rijbewijs. Na de
opleiding ga ik werk zoeken.
“
Vroeger
wist ik niet wat ik
moest doen aan de ticketautomaat,
maar nu wel.”

Zie jij kansen om
laaggeletterde volwassenen
sterker te maken,
samen met Ligo?
Laat het ons weten.
Er is altijd een
Centrum voor Basiseducatie
in je buurt
www.ligo.be

V.U.: Joke Drijkoningen, Ravensteingalerij 4 bus 5, 1000 Brussel
0478.458.141 - RPR Brussel, afdeling Brussel • Foto’s: © Lies Engelen

Leren
Verbinden
Versterken
www.ligo.be