Miles #41 - ROBERTO MARTINEZ - THE COACH

vader. Ook al heeft hij de man minder goed gekend
dan hij zou willen. ‘Voor mij is John Cooper
vooral de grootvader die me in de lucht gooide
toen ik een kind was. Als volwassen man heb ik
hem echter nooit gekend. Ik was nog geen twintig
toen hij op kerstavond 2000 overleed’, aldus
Charlie. ‘Op die leeftijd denk je dat je alle tijd van
de wereld hebt, en voer je niet altijd de gesprekken
die ertoe doen. En al zeker niet met oudere
mensen. Nu denk ik geregeld: verdorie, daarover
had ik het eens met grootvader willen hebben.
Wel jammer… Anderzijds heb ik de verhalen en
herinneringen van anderen om me aan vast te
houden. Want hij was een merkwaardig man,
door en door Engelsman met een groot gevoel
voor zelfrelativering, overgoten met een gulle
geut flegma. Gevraagd waarom hij als eerste
een motor achteraan in een racewagen plaatste,
antwoordde hij steevast: “Uit gemak.” In de fifties
bouwde hij een racewagen met een korte,
rechte staart, de Cooper T39 Bobtail, die in 1957
meteen de derde plaats behaalde in de 24 Uren
van Le Mans. Daar waren meerdere maanden
van bestuderen van de aerodynamica aan voorafgegaan.
Toch vertelde mijn grootvader aan iedereen
laconiek dat het model te lang was voor
de vrachtwagen, en dat hij er daarom maar een
stuk van had afgesneden.’
Mini blijft mini
Fietsen maken is niet de enige bezigheid van
Charlie. Net zoals zijn vader Mike is hij al enkele
jaren ambassadeur voor Mini, dat sinds 2001
in handen is van BMW. Hij reist de hele wereld
rond om de hedendaagse modellen aan te prijzen.
Een kolfje naar Charlies hand, want voor hij
naar het familiebedrijf overstapte, werkte hij in
de marketing- en reclamewereld. ‘Net zoals onze
fietsen van Cooper Bikes is de nieuwe Mini zowel
Europees als Brits. Het is ook erg fijn dat de familie
betrokken blijft bij het merk dat in veel aspecten
nog steeds op de nalatenschap van mijn
grootvader leunt. Zo waren we met John Cooper
Works, het bedrijf dat mijn vader ter ere van mijn
grootvader oprichtte, nauw betrokken bij het design
van de Mini Electric Pacesetter, die dit jaar
debuteerde als safety car in de FIA Formule E.’
Op de vraag of de nieuwste generatie van Mini
niet wat groot uitgevallen is om die naam te verdienen,
reageert Charlie Cooper snel: ‘De Mini
blijft een compacte auto, en ermee rijden zal altijd
aanvoelen zoals het voor een Cooper hoorde.
Of er ooit een kleiner model komt, weet ik niet.
Het zou leuk zijn, maar het belangrijkste blijft
dat elke auto die van de band rolt onmiskenbaar
de erfenis van mijn grootvader, van John Cooper
in zich meedraagt. Zodra je in eender welke
Mini zit, voel je die spirit. Ik rijd dolgraag over het
circuit met mijn vintage Mini Cooper. Gezapig,
want aan echt racen bezondig ik me niet meer.
Met evenveel plezier kruip ik achter het stuur van
mijn nieuwe Mini Countryman of mijn Mini Electric
om over de landwegen van Surrey te cruisen.
In Londen neem ik dan weer de fiets. Een e-bike
van Cooper Bikes uiteraard.’
www.cooperbikes.com
Elke ongeoorloofde kopie is strikt verboden zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de Produpress NV
81