2021 10 22 Frank Peter ZImmermann + Martin Hlemchen - De kracht van Beethovens vioolsonates
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Vr <strong>22</strong> okt <strong>2021</strong><br />
Grote Zaal<br />
20.15 uur<br />
Serie<br />
Kamermuziek<br />
Internationaal<br />
<strong>De</strong> <strong>kracht</strong> <strong>van</strong><br />
<strong>Beethovens</strong> <strong>vioolsonates</strong><br />
<strong>Frank</strong> <strong>Peter</strong> Zimmermann<br />
+ <strong>Martin</strong> Helmchen<br />
Het gratis beschikbaar stellen <strong>van</strong> dit digitale<br />
programmaboekje is een extra service<br />
ter voorbereiding op het concert. Het is<br />
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie<br />
tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele<br />
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de<br />
andere concertbezoekers.<br />
Bij voorbaat dank.
Programma<br />
<strong>De</strong> <strong>kracht</strong> <strong>van</strong> <strong>Beethovens</strong><br />
<strong>vioolsonates</strong><br />
<strong>Frank</strong> <strong>Peter</strong> Zimmermann<br />
+ <strong>Martin</strong> Helmchen<br />
Serie<br />
Kamermuziek<br />
Internationaal<br />
Vr <strong>22</strong> okt <strong>2021</strong><br />
Grote Zaal<br />
20.15 - <strong>22</strong>.00 uur<br />
ca. 55 minuten voor de pauze<br />
ca. 30 minuten na de pauze<br />
<strong>Frank</strong> <strong>Peter</strong> Zimmermann viool<br />
<strong>Martin</strong> Helmchen piano<br />
Ludwig <strong>van</strong> Beethoven (1770 - 1827)<br />
Sonate voor viool en piano nr. 8 in G op. 30 nr. 3 (1801-1802)<br />
··<br />
Allegro assai<br />
··<br />
Tempo di Minuetto, ma molto moderato e grazioso<br />
··<br />
Allegro vivace<br />
Sonate voor viool en piano nr. 9 in A ‘Kreutzer’ op. 47<br />
(1802-1804)<br />
··<br />
Adagio sostenuto — Presto<br />
··<br />
Andante con variazioni<br />
··<br />
Finale. Presto<br />
Pauze<br />
Ludwig <strong>van</strong> Beethoven<br />
Sonate voor viool en piano nr. <strong>10</strong> in G op. 96 (1812)<br />
··<br />
Allegro moderato<br />
··<br />
Adagio espressivo<br />
··<br />
Scherzo. Allegro - Trio<br />
··<br />
Poco Allegretto<br />
Bent u niet vergeten uw mobiele<br />
telefoon uit te zetten?<br />
Dank u wel.<br />
2
Toelichting<br />
Drie <strong>vioolsonates</strong> uit drie verschillende periodes <strong>van</strong> Ludwig <strong>van</strong> <strong>Beethovens</strong> leven. Toen<br />
hij zijn Vioolsonate nr. 8 schreef, krabbelde hij net naar boven uit een diepe depressie vol<br />
zelfmoordgedachten, veroorzaakt door zijn beginnende doofheid. Bij het componeren <strong>van</strong><br />
de ‘Kreutzersonate’ zat hij volop in zijn heroïsche periode, waarin hij het noodlot bij de<br />
strot greep. En de laatste sonate op het programma, Vioolsonate nr. <strong>10</strong>, is doordrenkt <strong>van</strong><br />
een soort mildheid, teweeggebracht door berusting.<br />
Ludwig <strong>van</strong> Beethoven<br />
Sonate nr. 8. op. 30 nr. 3<br />
Beethoven componeerde Vioolsonate<br />
nr. 8 tussen 1801 en 1802. Hoe het toen<br />
met hem ging? ‘Mijn composities zijn<br />
zeer winstgevend, en ik krijg bijna meer<br />
opdrachten dan ik aankan. Als ik wil kan<br />
ik voor elk stuk bij zes of zeven uitgevers<br />
terecht. Er wordt niet meer onderhandeld.<br />
Ik noem mijn vraagprijs en zij betalen’.<br />
Zo schrijft Beethoven zelfbewust in een<br />
brief aan een jeugdvriend. Maar even<br />
verderop in diezelfde brief klaagt hij<br />
over zijn gezondheidstoestand. Hij heeft<br />
continu diarree. En – nog veel erger – hij<br />
is onmiskenbaar doof aan het worden en<br />
probeert dat angstvallig geheim te houden.<br />
Zomer 1802 schrijft een <strong>van</strong> de vele artsen<br />
die hij raadpleegt hem voor om tijdelijk<br />
de jachtigheid en het lawaai <strong>van</strong> Wenen<br />
vaarwel te zeggen en een paar maanden te<br />
bivakkeren in Heiligenstadt, destijds een<br />
vredig wijndorpje dat uitkijkt over de Donau.<br />
Die arts hoopte dat <strong>Beethovens</strong> gehoor<br />
in deze weldadige omgeving <strong>van</strong>zelf zou<br />
herstellen. Hij wandelde daar heel wat af en<br />
probeerde ook nog in het reine te komen<br />
met zijn zoveelste ongelukkige liefde. Hij<br />
was namelijk opvallend vaak verliefd en<br />
meestal op voor hem sociaal gezien totaal<br />
onbereikbare vrouwen.<br />
Tegen het einde <strong>van</strong> zijn verblijf in<br />
Heiligenstadt begon Beethoven te beseffen<br />
dat de achteruitgang <strong>van</strong> zijn gehoor niets<br />
te maken had met de omgeving. Wanhopig<br />
zinspeelde hij op zelfmoord en stelde hij een<br />
soort testament op, oorspronkelijk gericht<br />
aan zijn broers, die nog <strong>van</strong> niks wisten. Een<br />
fragment daaruit: ‘Wat een vernedering voor<br />
me toen iemand die naast me stond in de<br />
verte een fluit hoorde en ik helemaal niks,<br />
of toen iemand een herder hoorde zingen<br />
en ik weer niets hoorde’. Verder doet hij<br />
daarin uit de doeken hoe belemmerend zijn<br />
doofheid was voor het onderhouden <strong>van</strong><br />
normale sociale contacten. Maar hij heeft het<br />
document nooit verstuurd. Uiteindelijk zag hij<br />
<strong>van</strong> zelfmoord af en besloot hij het noodlot<br />
bij de strot te grijpen. Zijn grootste drijfveer<br />
om door te gaan was de zekerheid dat hij<br />
muzikaal heel veel te melden had voor het<br />
nageslacht.<br />
In deze stemming schreef hij in een paar<br />
weken tijd zijn drie Vioolsonates op. 30. Het<br />
openingsdeel <strong>van</strong> de <strong>van</strong>daag te spelen<br />
nummer drie barst <strong>van</strong> de overmoedige<br />
3
Toelichting<br />
energie en geestigheid., maar er zitten<br />
ook korte momenten <strong>van</strong> tederheid in. Het<br />
tweede deel heet dan wel menuet maar is<br />
in feite een langzaam deel. Aan de schetsen<br />
er<strong>van</strong> kunnen we zien hoe hij met dit deel<br />
heeft geworsteld. Maar uit dat geworstel<br />
kwam uiteindelijk een lyrisch en liedachtig<br />
thema naar boven dat je bijblijft. In het begin<br />
speelt de viool een middenstem, iets dat<br />
Wolfgang Amadeus Mozart ook graag deed.<br />
In de finale daarentegen worden we eraan<br />
herinnerd dat Beethoven <strong>van</strong> Bonn naar<br />
Wenen was verhuisd om les te krijgen <strong>van</strong><br />
Joseph Haydn. Het levendige hoofdthema<br />
doet sterk denken aan een uitbundige<br />
boerendans <strong>van</strong> het type dat Haydn ook her<br />
en der gebruikte.<br />
Sonate nr. 9 in A ‘Kreutzer’ op. 47<br />
‘Onbegrijpelijk en zelfs beledigend’, zo<br />
noemde de beroemde Franse violist<br />
Rodolphe Kreutzer de door Beethoven aan<br />
hem opgedragen vioolsonate. Hij heeft hem<br />
dan ook nooit in het openbaar gespeeld.<br />
Kreutzer was in dienst <strong>van</strong> Jean-Baptiste<br />
Bernadotte, de latere koning <strong>van</strong> Zweden,<br />
en was in 1798 met hem meegekomen naar<br />
Wenen, toen Bernadotte daar gestationeerd<br />
werd als ambassadeur <strong>van</strong> <strong>Frank</strong>rijk. Daar<br />
leerde Beethoven Kreutzer kennen en<br />
waarderen. Toen hij de sonate zeven jaar<br />
later had voltooid en omhoog zat omdat<br />
hij hem toch aan iemand moest opdragen,<br />
had Beethoven kennelijk niet meer zo’n<br />
helder beeld <strong>van</strong> het soort vioolspel waarop<br />
Kreutzers reputatie berustte. Kreutzer<br />
blonk uit in legato, het spel <strong>van</strong> de lange<br />
lyrische lijnen, en niet in het zeer virtuoze,<br />
springerige spel, waar deze sonate zo vol<br />
mee zit. Beethoven had de sonate dan ook<br />
gecomponeerd met een heel andere violist<br />
in het achterhoofd. Die heette George<br />
Bridgetower en was anders in meerdere<br />
opzichten.<br />
Ten eerste had Bridgetower nogal wat<br />
bekijks <strong>van</strong>wege zijn donkere huidskleur. Hij<br />
was een mulat. Zijn moeder was Pools en<br />
zijn vader kwam uit West-Indië. Het grootste<br />
deel <strong>van</strong> zijn leven woonde hij in Engeland,<br />
waar hij veel succes had als vioolvirtuoos. In<br />
1803 bezocht hij Wenen en Beethoven was<br />
zo onder de indruk <strong>van</strong> zijn spel, dat hij in<br />
recordtempo de sonate <strong>van</strong> <strong>van</strong>daag voor<br />
hem schreef. Om tijd te winnen hevelde hij de<br />
oorspronkelijke finale <strong>van</strong> een vorige sonate,<br />
Opus 30 nr. 1, over naar deze nieuwe. Het<br />
tweede deel was zo vers dat Bridgetower<br />
tijdens de première over <strong>Beethovens</strong><br />
schouder moest meelezen uit de pianopartij,<br />
die maar gedeeltelijk was uitgeschreven<br />
in een soort muzieksteno. Beethoven<br />
improviseerde de rest erbij. Toen ook<br />
Bridgetower een eigen bedenksel toevoegde<br />
was Beethoven zo enthousiast dat hij stopte<br />
en zei: ‘Noch einmal, mein lieber Bursch!’<br />
Boven het manuscript schreef Beethoven<br />
schertsend: ‘Sonata per uno mulattico<br />
lunattico’ (sonate voor een gekke mulat).<br />
Later kregen Bridgetower en hij onenigheid,<br />
waarschijnlijk over een vrouw – ruzie krijgen<br />
met Beethoven was niet zo heel erg moeilijk.<br />
Daarom droeg Beethoven deze sonate niet<br />
aan hem op, maar aan Kreutzer.<br />
4
Toelichting<br />
In de eerste druk beschreef Beethoven<br />
de sonate als: ‘scritta in uno stile molto<br />
concertante quasi come d’un concerto’. Met<br />
andere woorden: voor een kamermuziekwerk<br />
is het buitengewoon extraverte muziek, bijna<br />
een vioolconcert. Wat Beethoven bedoelde<br />
komt het best tot uiting in het openingsdeel.<br />
Na de plechtige inleiding komen we in het<br />
prestogedeelte vol vaart en bravoure. Het<br />
andante bestaat uit een aantal variaties<br />
over een thema. <strong>De</strong> tweede helft daar<strong>van</strong><br />
zit vol trillers, alvast een voorbode voor alle<br />
versieringen die nog gaan komen. Het coda<br />
is harmonisch erg subtiel. <strong>De</strong> finale ijlt voort<br />
als een tarantella.<br />
Sonate nr. <strong>10</strong> op. 96<br />
<strong>Beethovens</strong> laatste vioolsonate ontstond<br />
in 1812, negen jaar na de Kreutzersonate,<br />
en vormt een soort waterscheiding<br />
in zijn oeuvre. <strong>De</strong> overmoed en het<br />
hemelbestormende <strong>van</strong> zijn vorige<br />
vioolsonate, de ‘Kreutzer’, zijn verdwenen.<br />
Hier gaat het om een kwetsbare Beethoven.<br />
Vlak voor hij deze sonate componeerde<br />
schreef hij: ‘Vorig jaar ben ik constant<br />
ziek geweest maar godzijdank voel ik me<br />
nu beter’. Net als in het slotdeel <strong>van</strong> zijn<br />
Strijkkwartet nr. 15 op. 132 horen we in deze<br />
sonate dat Beethoven weer volstroomt met<br />
energie en levenslust. Maar het spat er<br />
niet meer <strong>van</strong>af. Zijn muziek is introverter<br />
geworden en straalt iets uit <strong>van</strong> een afscheid.<br />
<strong>De</strong> violist en de pianist die hij tijdens het<br />
componeren in gedachten had waren<br />
respectievelijk de Fransman Pierre Rode,<br />
favoriete violist <strong>van</strong> Napoleon, en <strong>Beethovens</strong><br />
leerling en weldoener aartshertog Rudolph<br />
<strong>van</strong> Oostenrijk, aan wie hij naast deze<br />
sonate nog zoveel meer composities heeft<br />
opgedragen.<br />
Het openingsdeel <strong>van</strong> de sonate zit<br />
barstensvol tederheid en lyriek. Het deel<br />
wordt langzaamaan geboren uit wat niet<br />
meer is dan een flard <strong>van</strong> een melodie. Maar<br />
Beethoven doet, zoals vaker, wonderschone<br />
dingen met dat motiefje <strong>van</strong> vier noten.<br />
Aan het eind <strong>van</strong> dit deel veegt hij als het<br />
ware het bord schoon om plaats te maken<br />
voor het meditatieve adagio. Het thema<br />
daar<strong>van</strong> heeft iets <strong>van</strong> een koraal. Echt<br />
eindigen doet dit langzame deel niet, want<br />
het gaat naadloos over in het scherzo, één<br />
en al ritmische energie, bewerkstelligd door<br />
lekker tegendraadse accenten. <strong>De</strong> finale is<br />
opgedeeld in vijf variaties op een enigszins<br />
kinderlijk thema, waaronder een fuga en een<br />
overmoedige, maar ook speelse uitsmijter<br />
aan het eind.<br />
Tekst toelichting: Thijs Bonger<br />
5
Biografieën<br />
Componist<br />
Ludwig <strong>van</strong><br />
Beethoven<br />
Ludwig <strong>van</strong> Beethoven<br />
(1770 – 1827) kwam uit een<br />
Vlaamse muzikantenfamilie<br />
die in Bonn terecht was<br />
gekomen. Zowel zijn<br />
grootvader als zijn vader<br />
waren zangers. Waardevolle<br />
informatie over zijn jeugd<br />
is te vinden in een verslag,<br />
geschreven door de<br />
buren, het zogenoemde<br />
‘Fischerdocument’.<br />
Beethoven kreeg pianoles<br />
<strong>van</strong> zijn vader, maar <strong>van</strong>af<br />
1779 was hoforganist en<br />
componist Chiristian Gottlob<br />
Neefe zijn leraar. Die maakte<br />
zijn leerling vertrouwd met<br />
de ideeën <strong>van</strong> C.Ph.E. Bach,<br />
en met de humanistische<br />
wereldbeschouwing <strong>van</strong><br />
de vrijmetselaars. Vanaf<br />
1792 woonde Beethoven<br />
in Wenen waar de deuren<br />
opzwiepten <strong>van</strong> de paleizen<br />
<strong>van</strong> de families Lichnowsky,<br />
Kinsky, Lobkowitz en<br />
Rasumovsky. Vele adellijke<br />
meisjes kregen pianoles <strong>van</strong><br />
6<br />
Beethoven en in de leskamer<br />
ontstonden verliefdheden<br />
die helaas nooit tot een<br />
door Beethoven zo gewenst<br />
huwelijk leidden, wegens<br />
het onoverbrugbare<br />
standsverschil. Beethoven<br />
werd in Wenen aan<strong>van</strong>kelijk<br />
vooral beroemd als<br />
pianovirtuoos en<br />
improvisator. Al <strong>van</strong>af 1797<br />
had hij gehoorproblemen,<br />
en in 1802 schreef hij een<br />
wanhopige afscheidsbrief<br />
aan zijn twee broers, het<br />
‘Heiligenstadt Testament’.<br />
In 1815 werd hij door zijn<br />
beschadigde gehoor<br />
genoodzaakt te stoppen<br />
als uitvoerend pianist.<br />
Maar doof en wel bleef hij<br />
componeren, omringd door<br />
een kring <strong>van</strong> toegewijde<br />
kenners. <strong>De</strong> verdieping<br />
die hij bereikte in zijn late<br />
composities zijn een wonder<br />
<strong>van</strong> menselijke <strong>kracht</strong> en<br />
concentratie.
Biografieën<br />
Uitvoerenden<br />
<strong>Frank</strong> <strong>Peter</strong><br />
Zimmermann<br />
Viool<br />
<strong>Frank</strong> <strong>Peter</strong> Zimmermann<br />
(Duisburg, 1965) ontving zijn<br />
eerste vioollessen <strong>van</strong> zijn<br />
moeder op vijfjarige leeftijd<br />
en gaf zijn eerste concert<br />
met orkest toen hij tien jaar<br />
oud was. Hij studeerde bij<br />
Valery Gradov, Saschko<br />
Gawriloff en Herman<br />
Krebbers.<br />
Zimmermann wordt geprezen<br />
voor zijn intense muzikaliteit,<br />
briljante zeggings<strong>kracht</strong><br />
en scherpe intelligentie.<br />
Al ruim dertig jaar speelt<br />
hij wereldwijd met alle<br />
belangrijke orkesten en<br />
dirigenten en is hij te gast in<br />
alle grote concertzalen en bij<br />
internationale festivals.<br />
Sinds 20<strong>10</strong> vormt hij met<br />
altviolist Antoine Tamestit en<br />
cellist Christian Poltéra het<br />
Trio Zimmermann. Het trio<br />
speelde op alle belangrijke<br />
muziekpodia en festivals in<br />
Europa. Hij maakte opnames<br />
<strong>van</strong> nagenoeg al het grote<br />
repertoire voor viool en<br />
orkest, <strong>van</strong> Johann Sebastian<br />
Bach tot hedendaags<br />
repertoire, evenals het<br />
recitalrepertoire. Veel <strong>van</strong><br />
de opnames werden met<br />
internationale prijzen en<br />
onderscheidingen beloond. In<br />
september <strong>2021</strong> verscheen op<br />
het eigen label <strong>van</strong> de Berliner<br />
Philharmoniker een speciale<br />
cd box met uitvoeringen<br />
<strong>van</strong> de vioolconcerten<br />
foto: Irène Zandel-Hänssler<br />
<strong>van</strong> Béla Bartók, Ludwig<br />
<strong>van</strong> Beethoven en Alban<br />
Berg onder leiding <strong>van</strong><br />
respectievelijk Alan Gilbert,<br />
Daniel Harding en Kirill<br />
Petrenko. Zimmermann<br />
bespeelt de 1711 Antonio<br />
Stradivari viool ‘Lady<br />
Inchiquin’, die hem door de<br />
Kunstsammlung Nordrhein-<br />
Westfalen, Düsseldorf,<br />
‘Kunst im Landesbesitz’ ter<br />
beschikking wordt gesteld.<br />
7
Biografieën<br />
<strong>Martin</strong> Helmchen<br />
Piano<br />
<strong>Martin</strong> Helmchen (Berlijn,<br />
1982) studeerde aan de<br />
Hochschule für Musik,<br />
Theater und Medien in<br />
Hannover. Les kreeg hij<br />
onder anderen <strong>van</strong> William<br />
Grant Naboré en Alfred<br />
Brendel.<br />
<strong>De</strong> carrière <strong>van</strong> Helmchen<br />
kreeg een grote impuls<br />
toen hij in 2001 de Clara<br />
Haskil International Piano<br />
Competition in Zwitserland<br />
won. Sindsdien speelde hij<br />
samen met orkesten als de<br />
Wiener Philharmoniker, de<br />
Berliner Philharmoniker en<br />
het New York Philharmonic<br />
Orchestra. Begin 2015<br />
oogstte hij veel bewondering<br />
toen hij op korte termijn<br />
bij het Koninklijk<br />
Concertgebouworkest met<br />
Herbert Blomstedt inviel<br />
voor Maria João Pires.<br />
Naast zijn talloze recitals<br />
werkte hij regelmatig samen<br />
met befaamde musici als<br />
Christian Tetzlaff, Heinrich<br />
Schiff en natuurlijk zijn<br />
echtgenote, de celliste<br />
Marie-Elisabeth Hecker.<br />
8<br />
In de loop <strong>van</strong> de jaren<br />
heeft <strong>Martin</strong> Helmchen<br />
een groot aantal cd’s<br />
gemaakt. Zo nam hij met<br />
Julia Fischer de complete<br />
<strong>vioolsonates</strong> <strong>van</strong> Franz<br />
Schubert op. Met het Orkest<br />
<strong>van</strong> Straatsburg onder<br />
leiding <strong>van</strong> Marc Albrecht<br />
maakte hij een opname<br />
<strong>van</strong> de pianoconcerten<br />
<strong>van</strong> Robert Schumann en<br />
Antonín Dvořák. In 2020<br />
foto: Giorgia Bertazzi<br />
ontving hij de prestigieuze<br />
Gramophone Music Award<br />
voor zijn opname <strong>van</strong> Ludwig<br />
<strong>van</strong> <strong>Beethovens</strong> complete<br />
pianoconcerten met het<br />
<strong>De</strong>utsches Symphonie-<br />
Orchester Berlin onder<br />
leiding <strong>van</strong> Andrew Manze.<br />
Sinds 20<strong>10</strong> is <strong>Martin</strong><br />
Helmchen universitair<br />
hoofddocent kamermuziek<br />
aan de Kronberg Academy in<br />
Taunus, Duitsland.
Verwacht<br />
Adès, Bianchi en Brahms<br />
Quatuor Diotima + Mark<br />
Simpson<br />
Serie<br />
Kamermuziek<br />
Internationaal<br />
Za 13 nov <strong>2021</strong><br />
Grote Zaal<br />
20.15 uur<br />
Een nieuw werk <strong>van</strong> Thomas Adès is altijd bijzonder.<br />
<strong>De</strong> Engelse componist – die met groot gemak de late<br />
romantiek, modernistische technieken, pop, rock en<br />
invloeden <strong>van</strong> de Engelse clubscene op één hoop gooit –<br />
is met zijn werken vol energie een graag geziene gast<br />
op de internationale podia. Met een het klarinetkwintet<br />
Alchymia voor het onvolprezen Quatuor Diotima en<br />
klarinettist Mark Simpson voegt hij een nieuwe loot aan<br />
zijn kamermuziekoeuvre toe.<br />
Al vaker bracht Quatuor Diotima in het Muziekgebouw<br />
programma’s waarin de nieuwste muziek volwaardig en<br />
prominent naast grote klassiekers stond. Tegenover het<br />
werkelijk prachtige Tweede strijkkwartet <strong>van</strong> Brahms – vol<br />
drama, zonnige episodes en zijdezachte melodieën – klinkt<br />
<strong>van</strong>daag ook het nieuwe strijkkwartet Sintonía <strong>van</strong> de<br />
Zwitsers/Italiaanse Oscar Bianchi. ‘Vitaliteit, pulserende<br />
ritmes en virtuositeit’, zo karakteriseren recensenten zijn<br />
werk. Wie eenmaal doordringt tot zijn verfijnde taal kan<br />
genieten <strong>van</strong> rijke details en grote gebaren.<br />
Mark Simpson<br />
Programma: Oscar Bianchi Sintonía / Thomas Adès<br />
Alchymia voor klarinet en strijkkwartet (Nederlandse<br />
première) / Johannes Brahms Strijkkwartet nr. 2<br />
9
Verwacht<br />
Oktober<br />
Sweelinck Festival<br />
za 23 + zo 24 okt<br />
zie voor volledige programmering<br />
muziekgebouw.nl/sweelinck<br />
23 okt<br />
16.00 uur<br />
Fraaie <strong>De</strong>untjes<br />
Camerata Trajectina<br />
20.15 uur<br />
Monsieur Sweelinck<br />
Doulce Mémoire<br />
24 okt<br />
12.30 uur<br />
Sweelinck speelt Sweelinck<br />
UvA-Orkest J.Pzn Sweelinck<br />
20.15 uur<br />
Sweelincks psalmen<br />
Gesualdo Consort<br />
Amsterdam<br />
wo 27 okt / 20.15 uur<br />
1984<br />
New European Ensemble +<br />
Boris <strong>van</strong> der Ham + Edward<br />
Snowden<br />
do 28 okt / 12.30 uur<br />
Jelmer de Moed<br />
Lunchconcert Dutch<br />
Classical Talent<br />
do 28 okt / 20.15 uur<br />
Parallax<br />
Het Collectief<br />
vr 29 okt / 20.15 uur<br />
Gouden monden<br />
Lets Radiokoor\<br />
za 30 okt / 20.15 uur<br />
Allerzielen<br />
Nederlandse Bachvereniging<br />
Kijk Muziek!<br />
Flamenco Biënnale<br />
zo 31 okt<br />
13.30 uur<br />
TAKATÁ TAKATÁ (5+)<br />
Alles is ritme en ritme is<br />
alles<br />
13.30 + 15.30 uur / Kleine<br />
Zaal<br />
Flamenco Fluisterstad (2+)<br />
Een muzikaal<br />
flamencosprookje<br />
November<br />
wo 3 nov / 20.15 uur<br />
alBahr – Mare Nostrum<br />
Cappella Amsterdam –<br />
Cappella LAB<br />
do 4 nov / 20.15 uur<br />
Bosch Requiem <strong>2021</strong> <strong>van</strong><br />
Hawar Tawfiq<br />
philharmonie zuidnederland<br />
+ Thomas Oliemans<br />
SoundLAB Workshop<br />
Maak je eigen muziek met de<br />
wonderlijkste instrumenten.<br />
Voor kinderen (7+) met<br />
volwassenen. Elke zondag,<br />
13.00 uur in de Atriumzaal.<br />
Kaartjes via muziekgebouw.nl.<br />
WannaSwing<br />
Op de kade voor het<br />
Muziekgebouw staat de<br />
interactieve muziekinstallatie<br />
WannaSwing <strong>van</strong> theatermaakster<br />
Caecilia Thunissen<br />
en scenograaf Jan Boiten. Acht<br />
schommels sturen composities<br />
aan <strong>van</strong> hedendaagse<br />
componisten als Joey Roukens,<br />
Mayke Nas en Rob Zuidam.<br />
Zie voor meer informatie<br />
muziekgebouw.nl/wannaswing<br />
Huil <strong>van</strong> de Wolff<br />
Elke <strong>22</strong>e <strong>van</strong> de maand klinkt om<br />
20.00 uur het geluidsmonument<br />
Huil <strong>van</strong> de Wolff <strong>van</strong> Martijn<br />
Padding ter herinnering aan<br />
oprichter <strong>van</strong> het Muziekgebouw<br />
Jan Wolff (1941 - 2012).<br />
Zie voor meer informatie<br />
muziekgebouw. nl/huil<strong>van</strong>dewolff<br />
<strong>10</strong>
Foto: Erik <strong>van</strong> Gurp<br />
4’33 grand café<br />
Kom voor of na het concert eten<br />
in 4’33 Grand café. Reserveren:<br />
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.<br />
Bij de prijs inbegrepen<br />
Reserveringskosten zijn bij de<br />
kaartprijs inbegrepen.<br />
Ook een drankje, tenzij anders<br />
vermeld op uw concertkaartje.<br />
Het drankje serveren wij in de<br />
pauze óf na afloop <strong>van</strong> het concert.<br />
Rondom het concert<br />
- Na aan<strong>van</strong>g <strong>van</strong> het concert heeft<br />
u geen toegang meer tot de zaal.<br />
- Zet uw mobiele telefoon uit voor<br />
aan<strong>van</strong>g <strong>van</strong> het concert.<br />
- Het maken <strong>van</strong> beeld- of<br />
geluidsopnamen in de zaal alleen<br />
met schriftelijke toestemming.<br />
- Algemene Bezoekersvoorwaarden<br />
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl<br />
Steun het Muziekgebouw<br />
Inkomsten uit kaartverkoop dekken<br />
ten dele onze kosten. Word vriend<br />
of doneer: met uw extra steun<br />
kunnen we concerten op het<br />
hoogste niveau blijven organiseren.<br />
Meer informatie:<br />
muziekgebouw.nl/steunons<br />
Op de hoogte blijven?<br />
Blijf op de hoogte <strong>van</strong> nieuw<br />
geboekte concerten of ander<br />
nieuws. Volg ons via onze<br />
e-nieuwsbrief (aanmelden op<br />
muziekgebouw.nl), Facebook,<br />
Twitter of Instagram.<br />
Dank!<br />
Wij kunnen niet zonder de steun <strong>van</strong><br />
onze vaste subsidiënten en Vrienden<br />
<strong>van</strong> het Muziekgebouw. Wij zijn hen<br />
daarvoor zeer erkentelijk.<br />
Druk binnenwerk<br />
11
Change language