06.10.2021 Views

2021 10 07 Arianna - Le Nuove Musiche

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Do 7 okt <strong>2021</strong><br />

Grote Zaal<br />

20.15 uur<br />

Donderdag<br />

avondserie<br />

<strong>Arianna</strong><br />

<strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong> <strong>Musiche</strong><br />

Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale<br />

programmaboekje is een extra service<br />

ter voorbereiding op het concert. Het is<br />

uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie<br />

tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele<br />

telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de<br />

andere concertbezoekers.<br />

Bij voorbaat dank.


Programma<br />

<strong>Arianna</strong><br />

<strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong> <strong>Musiche</strong><br />

Krijn Koetsveld dirigent<br />

Sybrand van der Werf regie<br />

Ananda Puijk figurentheater<br />

Sanne Puijk visueel concept en kostuums<br />

Donderdag<br />

avondserie<br />

Do 7 okt <strong>2021</strong><br />

Grote Zaal<br />

20.15 - 21.35 uur<br />

ca. 80 minuten zonder pauze<br />

Inleiding<br />

Foyerdeck 1<br />

19.15 - 19.45<br />

Door Thea Derks<br />

Florian Magnus Maier (1973)<br />

<strong>Arianna</strong>, naar een opera van Monteverdi<br />

(<strong>2021</strong>; wereldpremière)*<br />

* <strong>Arianna</strong> is een opdracht van het Muziekgebouw met<br />

steun van Ammodo en gaat na de wereldpremière op<br />

tournee door Nederland en Europa<br />

Muziekgebouw aan ’t IJ en <strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong> <strong>Musiche</strong> spreken hun dank uit<br />

aan de volgende mensen en instellingen die verder deze productie<br />

mede mogelijk hebben gemaakt:<br />

Fonds Podiumkunsten, Prins Bernhard Cultuurfonds, Fonds21, BIG<br />

Productions, Daniela Fasoglio, Studio De Generator, ‘t Magisch<br />

Theatertje, MatZwart, Sven Scholten Photography, Asier Romero /<br />

Ad van der Kouwe / Manifesta , Mark van <strong>Le</strong>euwen<br />

Bent u niet vergeten uw mobiele<br />

telefoon uit te zetten?<br />

Dank u wel.<br />

2


Toelichting<br />

Van de misschien wel vijftien opera’s die Claudio Monteverdi in het begin van de<br />

zeventiende eeuw maakte, zijn er maar drie overgeleverd. Daarnaast is er het eeuwig mooie<br />

Lamento d’<strong>Arianna</strong>, het enige dat rest van Monteverdi’s tweede opera L’<strong>Arianna</strong> uit 1608.<br />

Het libretto van L’<strong>Arianna</strong> is wél compleet<br />

bewaard. Het is gebaseerd op de Griekse<br />

mythe die verhaalt van Ariadne die door<br />

Theseus wordt achtergelaten op het strand<br />

van Naxos, omdat hij bij nader inzien bedenkt<br />

niet met haar als echtgenote aan te kunnen<br />

komen in Athene. Dat komt omdat ze de<br />

halfzuster is van de Minotaurus, een monster<br />

dat op Kreta huisde. Ariadne wist de weg<br />

in het labyrint waarin hij schuilde en heeft<br />

Theseus geholpen hem te doden – daarom<br />

vluchtte ze. Ze blijft bedrogen achter en<br />

beweent haar lot in het Lamento – ze wil<br />

sterven. Uiteindelijk valt het mee en wordt ze<br />

met hulp van de goden de bruid van Bacchus.<br />

Sindsdien schittert ze tot geruststelling van<br />

de wrede Theseus als ster aan het firmament<br />

boven de niet erg vrouwvriendelijke antieke<br />

wereld aan de Middellandse Zee. De opera<br />

was bedoeld als feestvoorstelling bij het<br />

huwelijk van de zoon van de hertog van<br />

Mantua – Monteverdi’s werkgever – wat voor<br />

het bruidspaar wellicht even slikken was. De<br />

jonge hertog zal niet graag met Theseus zijn<br />

geassocieerd. En was de bruid, gelijk Ariadne,<br />

niet goed genoeg?<br />

Nieuw licht op een oud verhaal<br />

Omdat er maar zo weinig Monteverdiopera’s<br />

overgeleverd zijn, maar vooral<br />

omdat artistiek leider Krijn Koetsveld al<br />

een leven lang door Monteverdi’s oeuvre is<br />

gegrepen, ontstond bij ensemble <strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong><br />

<strong>Musiche</strong> het plan voor een reconstructie<br />

van L’<strong>Arianna</strong>. ‘Uiteindelijk is het geen<br />

reconstructie geworden, maar een nieuw<br />

stuk geïnspireerd door Monteverdi’s opera’,<br />

vertelt Koetsveld: ‘We hebben ervan afgezien<br />

om het overgebleven libretto te volgen. Dat is<br />

voor hedendaagse begrippen veel te lang, en<br />

die passieve slachtofferrol van <strong>Arianna</strong> in de<br />

oude mythe staat erg ver van onze tijd af. Wij<br />

laten een nieuw licht schijnen op het oude<br />

verhaal.’ Behalve het overgeleverde Lamento<br />

zijn teksten van Monteverdi’s madrigalen<br />

gebruikt en is een sonnet van Willem Kloos<br />

toegevoegd dat de gedachten van Theseus<br />

verwoordt.<br />

Koetsveld: ‘De inspiratie voor het hele project<br />

is mijn liefde voor Monteverdi. Hij heeft<br />

zulke prachtige madrigalen geschreven en<br />

dat Lamento is zo ongelooflijk mooi. Het<br />

lijkt simpel, maar al in het tweede akkoord<br />

wringt het zo aangrijpend. Met maar één,<br />

twee tegen elkaar schurende noten weet<br />

hij de emotie van die verlaten Ariadne zo’n<br />

lading te geven, zoveel drama in de muziek<br />

te leggen.’<br />

Verlies en rouw<br />

Koetsveld, die met <strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong> <strong>Musiche</strong> alle<br />

madrigalen – negen boeken – uitvoerde,<br />

denkt dat het Lamento voor Monteverdi<br />

een persoonlijk betekenis had. Hij verloor<br />

zijn vrouw kort voor hij de opera schreef.<br />

‘Ik denk dat het over zijn eigen verlies<br />

gaat’, zegt Koetsveld en het lijkt alsof het<br />

3


Toelichting<br />

hele <strong>Arianna</strong>-project eerder in het teken<br />

van dat verlies staat dan van de mythe uit<br />

de originele opera. Koetsveld: ‘Monteverdi<br />

was erg geraakt door de dood van zijn<br />

vrouw. Hij is ook nooit hertrouwd, wat in die<br />

tijd ongebruikelijk was. Dat het Lamento<br />

bewaard is, komt omdat Monteverdi het in<br />

zijn zesde madrigalenboek heeft opgenomen.<br />

Het begint ermee en dat hele boek zit vol<br />

met teksten over lijden, over rouw. Daar<br />

hebben we uit geput om ons verhaal aan te<br />

vullen. Ongeveer een derde van de muziek<br />

van ‘onze’ <strong>Arianna</strong> is puur Monteverdi, een<br />

tweede derde is door Florian Magnus Maier<br />

bewerkte Monteverdi en het laatste derde<br />

deel is helemaal Florian.’<br />

De emotie van Theseus en <strong>Arianna</strong><br />

Regisseur Sybrand van der Werf vindt de<br />

productie ‘de meest conceptuele voorstelling’<br />

die hij heeft gemaakt. ‘Het is een unieke<br />

combinatie van trouw aan het origineel<br />

en een nieuwe interpretatie van het oude<br />

verhaal’, zegt hij. Omdat de muziek er niet<br />

meer is, kun je het libretto bewerken, en dat<br />

moest ook, vindt Van der Werf. Van der Werf:<br />

‘De oorspronkelijke tekst is echt hermetisch<br />

en het publiek van vandaag verschilt nogal<br />

van de elite aan het hof van Mantua; die<br />

had een compleet ander wereldbeeld.<br />

Het vrouwbeeld van toen is niet meer te<br />

verkopen. Dat <strong>Arianna</strong> haar ziel en zaligheid<br />

bij Theseus blijft zoeken, is niet te begrijpen.’<br />

Zoals het persoonlijke verlies en de<br />

psychologie van Monteverdi voor Koetsveld<br />

een belangrijke inspiratie voor het<br />

project is, zo lijkt ook Van der Werf meer<br />

geïnteresseerd in de emotie van Theseus en<br />

<strong>Arianna</strong> dan in het verhaal van het libretto.<br />

Interesse in de emotie van de personages<br />

was er minder in de antieke wereld waarin<br />

veel mythen, heel existentialistisch,<br />

verhalen van de onmacht van de mens<br />

om aan de willekeur van de goden (het<br />

leven) te ontsnappen. Van der Werf maakte<br />

met behulp van bestaande teksten een<br />

psychologisch verhaal, dat een nieuw licht<br />

werpt op de relatie tussen <strong>Arianna</strong> en<br />

Theseus. Van der Werf: ‘In de voorstelling<br />

herinnert Theseus zich wat er gebeurd is. Hij<br />

gaat terug naar Ariadne op dat lege strand<br />

van Naxos. Misschien is hij dood, misschien is<br />

dat strand wel het lege strand dat de Franse<br />

schrijver Jean-Paul Sartre als metafoor voor<br />

onze eenzaamheid gebruikte.’<br />

Sybrand van der Werf: ‘Het<br />

is een unieke combinatie<br />

van trouw aan het origineel<br />

en een nieuwe interpretatie<br />

van het oude verhaal.<br />

Omdat de muziek er niet<br />

meer is, kun je het libretto<br />

bewerken.’<br />

‘Theseus is aanvankelijk een man die alles<br />

onder controle heeft, terwijl <strong>Arianna</strong> als<br />

een gebroken willoze pop begint. Aan het<br />

einde van de voorstelling draait dat om en<br />

is Theseus gebroken en <strong>Arianna</strong> een sterke<br />

4


Toelichting<br />

levende vrouw. Die pop is ook een verwijzing<br />

naar de goden die volgens de oude Grieken<br />

aan de touwtjes trokken. Hoe het slot<br />

eruitziet, verklap ik niet. Als het goed is,<br />

spreekt de enscenering voor zichzelf.’<br />

Tijdloos mooi<br />

Ook componist Florian Magnus Maier<br />

slaat een brug tussen Monteverdi en het<br />

heden. ‘Muziek is voor mij tijdloos, niet<br />

iets actueels van toen of nu’, zegt Maier.<br />

‘Ik wil niet nadrukkelijk iets nieuws maken,<br />

maar ook niet vooral naar een verleden<br />

verwijzen. In het geval van deze opera, heb<br />

ik niet geprobeerd een soort ‘authentieke’<br />

Monteverdi te maken, maar iets eigens<br />

te doen met een bestaande stijl van<br />

componeren.’<br />

Maier: ‘Ik heb groot respect voor Monteverdi,<br />

maar zijn muziek is geen museum. Ik hou<br />

van de esthetiek van zijn componeren: met<br />

weinig middelen iets moois maken. Ik vind<br />

de manier van zingen uit die tijd ook mooi;<br />

dat directe, niet dat grote operavibrato van<br />

de romantiek. Een van de redenen dat ik<br />

deze opdracht aangenomen heb, is mijn<br />

liefde voor het contrapunt, de meerstemmige<br />

schrijfwijze uit de barok. Toen ik studeerde,<br />

was dat als vak op de compositieafdeling al<br />

verdwenen. Ik heb vier jaar privéles genomen.<br />

Daar heb ik echt leren notenschrijven.<br />

Werken met regels, welke samenklanken<br />

volgens die regels wel of niet mogen, leren<br />

hoe je een mooie stemvoering maakt; daar<br />

heb je in andere stijlen ook iets aan. Ik kan<br />

de regels veranderen, maar componeren<br />

gaat altijd om regels, beperkingen die je<br />

moet overwinnen, die je jezelf oplegt – en die<br />

complexe polyfonie blijft prachtig.’<br />

Dat Maier eerder in het tijdloos mooie is<br />

geïnteresseerd dan in de stijlgetrouwheid<br />

van zijn op Monteverdi volgende noten<br />

of de hedendaagse actualiteit, spreekt<br />

uit wat hij zegt over zijn omgang met de<br />

tekst. Maier: ‘Vandaag is emancipatie<br />

een belangrijk thema – het is logisch nu<br />

af te zien van een reconstructie van de<br />

oorspronkelijke opera – maar in mijn muziek<br />

ben ik meer geïnteresseerd in de emotie<br />

dan in de letterlijke tekst. Het gaat om het<br />

onderliggende gevoel, de emotie van <strong>Arianna</strong><br />

en Theseus, niet om het verhaal of de<br />

boodschap.’<br />

‘Ik heb Monteverdi niet naar het nu willen<br />

trekken, geen modernistische muziek<br />

gemaakt, maar eerder teruggekeken naar<br />

de muziek van vóór Monteverdi. De luit en<br />

de theorbe uit de Italiaanse barok gaan<br />

terug op de Arabische ud. In Spanje is er<br />

door de Moorse overheersing een heel gave<br />

fusiecultuur ontstaan die je nog terug hoort<br />

in de flamencomuziek. Bij Monteverdi begint<br />

een nieuwe stijl van componeren en op zo’n<br />

moment is er altijd een vrijheid in het denken<br />

die mij erg aanspreekt.’<br />

Tekst toelichting: Roeland Hazendonk<br />

5


Libretto<br />

INTRODUCTIE - het lege strand<br />

(Monteverdi: Lamento d’<strong>Arianna</strong>) Plaats van handeling: het strand van Naxos. We horen in de<br />

wind nog de klacht van <strong>Arianna</strong> in zich draagt, na al die jaren.<br />

CORO / DEI<br />

Odi come sospiri<br />

tradita amante in solitaria riva,<br />

forse avverrà, che de la scena argiva,<br />

l’antico onor ne’ novi canti ammiri.<br />

ARIANNA (lamento)<br />

Lasciatemi morire.<br />

E chi volete voi<br />

che mi conforte<br />

in così dura sorte,<br />

in così gran martire?<br />

Lasciatemi morire *<br />

KOOR / GODEN<br />

Hoor de zuchten<br />

van de verraden geliefde op deze eenzame<br />

kust<br />

misschien zult u, van wat de scene kan<br />

omvatten,<br />

de oude eer met nieuwe gezangen<br />

waarderen.<br />

ARIANNA (echo)<br />

Laat mij maar sterven!<br />

Wie wil je dat mij<br />

troost verschaft<br />

nu ik zo bitter word gestraft,<br />

in mijn ellendige bestaan?<br />

Laat mij maar dood gaan!<br />

* de vetgedrukte passages zijn (gedeeltelijk)<br />

op noten van Claudio Monteveri<br />

6


Libretto<br />

SCENE 1 - Theseus komt terug in Naxos<br />

(Monteverdi: Sestina I & II & Coda) Theseus komt aan: de held die hier vergeving zoekt van<br />

zijn ooit verlaten liefde. Op het strand is hij in gesprek met ‘de goden’. Hij treurt om <strong>Arianna</strong>,<br />

lijkt haar te zoeken om te begraven.<br />

TESEO<br />

Incenerite spoglie, avara tomba<br />

Fatta del mio bel sol terreno cielo.<br />

Ahi lasso! I’ vegno ad inchinarvi in terra!<br />

CORO / DEI<br />

Ditelo, o fiumi, e voi ch’udiste Teseo<br />

L’aria ferir di grida in su la tomba.<br />

Erme campagne, e ’I san le Ninfe e ‘l Cielo;<br />

TESEO<br />

A me, a me fu cibo il duol, bevanda il pianto,<br />

<strong>Le</strong>tto, o sabbia felice, il tuo bel seno.<br />

Poi ch’il mio ben coprì gelida terra.<br />

Cedano al detto i pianti, amato seno;<br />

A te dia pace il Cielo, perdono di te Teseo<br />

Prega, honorata tomba e sacra terra.<br />

CORO / DEI<br />

Narri, narri, Teseo.<br />

THESEUS<br />

Verbrande resten, gierige grafsteen,<br />

dat is wat blijft van mijn mooie zon, mijn<br />

aardse hemel,<br />

Ach, helaas, ik kom u neerleggen in de grond!<br />

KOOR / GODEN<br />

Vertel, o rivieren, en jullie, die aanhoren hoe<br />

Theseus<br />

de lucht doorklieft met jammerkreten op de<br />

steen.<br />

Doodse velden, nymfen en de hemel weten<br />

het.<br />

THESEUS<br />

Smart is mijn voedsel, ik drink het geween,<br />

o gelukkig zand, jij bent het bed voor haar<br />

schoot<br />

sinds mijn liefste wordt bedekt door ijskoude<br />

grond.<br />

Laat tranen wijken voor woorden, geliefde<br />

schoot;<br />

aan jou geve de hemel vrede. Vergeving<br />

smeekt Theseus van jou, een geëerde<br />

grafsteen en heilige grond.<br />

KOOR / GODEN<br />

Vertel, vertel, Theseus.<br />

7


Libretto<br />

SCENE 2 - Theseus herinnert zich de eerste aankomst in Naxos<br />

Theseus probeert zich de gang van zaken te herinnen: in zijn herinnering ziet hij de aankomst<br />

van de schepen toen hij met <strong>Arianna</strong> uit Kreta aankwam in Naxos.<br />

CORO / GENTE<br />

Dolce i teneri figli,<br />

dolce sposa gentil raccorsi in seno;<br />

ma dolce ancor non meno<br />

per bellissimo onor rischi, e perigli.<br />

Ove più ferve il cielo,<br />

ove più il mar s’inscoglia,<br />

ov’ha più duro gelo,<br />

scerrine pur s’alto desio t’invoglia.<br />

TESEO<br />

Itene al porto voi de curvi abeti<br />

sia vostro il pondo, e de l’armate genti<br />

io fin che l’ombre algenti<br />

fuggano al saettar de’ lampi d’oro,<br />

con la diletta sposa<br />

in terra prenderò posa, e ristoro.<br />

CORO / GENTE<br />

Sian lieti, sian felici i dolci sonni,<br />

e più tranquilli ancora destivi<br />

in sul mattin la bell’aurora.<br />

Andianne al porto omai, venite amici.<br />

KOOR / MENSEN<br />

De tedere zonen,<br />

Van de lieve en zachte bruid!<br />

Maar niet minder lief,<br />

door de mooie eer, waren de risico’s en gevaren,<br />

Waar de lucht meer schijnt,<br />

waar de zee meer gevuld is met rotsen,<br />

waar meer vrieskou heerst:<br />

Kies, al verleidt de hoge wens je!<br />

THESEUS<br />

Draag de gebogen boegen naar de haven:<br />

tors hun gewicht en dat van de bewapende<br />

mensen.<br />

Ik zal, tot de schaduwen vluchten<br />

voor de gouden zon,<br />

met de lieflijke bruid<br />

op de aarde rusten.<br />

KOOR / MENSEN<br />

Laat de zoete slaap vrolijk en gelukkig zijn,<br />

en laat het ontwaken bij de mooie schemering<br />

nog rustiger zijn.<br />

Laat ons naar de haven gaan, komt, vrienden!<br />

De mensen gaan<br />

TESEO<br />

Quai segni di timor nel tuo bel volto,<br />

veggio, o parmi vedere, o core, o vita?<br />

THESEUS<br />

Welke trilling van angst zie ik in je gezicht,<br />

of denk ik te zien, oh hart, oh leven?<br />

8


Libretto<br />

ARIANNA<br />

Un amoroso affetto<br />

del mio tradito padre,<br />

de l’ingannata madre,<br />

mi sforza a sospirar,<br />

signor diletto. Ma pur raffrena il duolo<br />

il tuo gentil aspetto,<br />

e di tua nobil fé l’alma consolo.<br />

TESEO<br />

Lasciar le patrie rive<br />

non può senza dolore,<br />

chi dentr’il sen non ha di ferro il core:<br />

ma pur vergine bella<br />

prendi conforto omai.<br />

Tu di felici genti<br />

fortunata regina.<br />

N’andrai di gemme, e d’oro il crin adorno.<br />

A’ tuoi vestigi intorno<br />

faran corona le donzelle argive,<br />

ma vie più d’altri pronto,<br />

ove un tuo sguardo accenne<br />

io metterò le penne<br />

fedelissimo in un servo, e consorte,<br />

fin che ne sciolga morte.<br />

ARIANNA<br />

Sì caro al cor mi scende<br />

il ragionar cortese,<br />

che del natio paese<br />

ogni memoria omai spargo d’oblio,<br />

addio padre, addio madre, o patria addio.<br />

TESEO / GENTE<br />

Indi al nostro cammin<br />

sciorrem le vele a l’aura mattutina,<br />

or là moviam regina.<br />

ARIANNA<br />

Een liefdevol gevoel<br />

voor mijn verraden vader,<br />

voor mijn bedrogen moeder,<br />

doet mij zuchten,<br />

liefdevolle heer. Maar het verdriet verdwijnt<br />

door je mooie gelaat,<br />

en je nobele trouw troost mijn ziel.<br />

THESEUS<br />

Het vaderland verlaten<br />

kan niet zonder pijn zijn<br />

als je in je borst geen hart van ijzer hebt.<br />

Maar oh, mooie maagd,<br />

troost je!<br />

Fortuinlijke koningin<br />

over gelukkige mensen.<br />

Je zult edelstenen en goudversierd haar<br />

hebben,<br />

De jonkvrouwen uit Argos<br />

zullen jouw voetsporen omringen,<br />

maar meer dan enig ander ben ik bereid<br />

waar een blik van jou voor mij genoeg is:<br />

Ik neem de veren aan<br />

van trouwe dienaar en echtgenoot,<br />

tot de dood ons scheidt<br />

ARIANNA<br />

Zo liefdevol springt mijn hart op<br />

bij deze hoffelijke woorden,<br />

dat ik van het thuisland<br />

elke herinnering vergeet.<br />

Vaarwel vader, vaarwel moeder, land vaarwel.<br />

THESEUS<br />

Wanneer we op onze reis<br />

de zeilen hijsen in het ochtendlicht,<br />

zo zullen we een koningin dragen.<br />

9


Libretto<br />

SCENE 3 - Theseus en Amor<br />

(Monteverdi Sestina III & V) Na de herinnering komen we terug bij Theseus alleen op het<br />

strand. Van de goden komt Amor naar voren, hij spreekt met hem: bevraagd door de god<br />

van de liefde vergroot Theseus zijn verdriet en zelfmedelijden. Hij positioneert zichzelf als<br />

lijdende in de situatie (in contrast met <strong>Arianna</strong>).<br />

AMOR<br />

Darà la notte il sol lume alla terra,<br />

Splenderà Cinzia il dì prima che Teseo<br />

Di baciar, d’honorar, lasci quel seno<br />

Che nido fu d’amor, che dura tomba<br />

Preme; né sol d’alti sospir, di pianto,<br />

Prodighe a lui saran le fere e ’l Cielo.<br />

TESEO<br />

O chiome d’or, neve gentil del seno,<br />

O gigli de la man, ch’invido il cielo<br />

Ne rapì, quando chiuse in cieca tomba,<br />

Chi vi nasconde? Ohimè! Povera terra!<br />

Il fior d’ogni bellezza, il sol di Teseo<br />

Nasconde?<br />

AMOR<br />

Ah muse, qui sgorgate il pianto.<br />

Narri, narri, Teseo…<br />

AMOR<br />

Eerder zal de zon ‘s nachts schijnen op de<br />

grond<br />

en de maan overdag, dan dat Theseus<br />

stopt met kussen en eer bewijzen aan deze<br />

schoot,<br />

het nest van zijn liefde, nu bedekt door harde<br />

steen;<br />

Mogen de wilde dieren en de hemel<br />

hem meer schenken dan geweeklaag en<br />

geween.<br />

THESEUS<br />

O gouden haardos, lieflijke sneeuw van haar<br />

schoot,<br />

o lelies van haar hand, die de jaloerse hemel<br />

heeft geroofd, nu ze is opgesloten onder de<br />

blinde steen,<br />

wie verstoppen jullie? O wee! Arme grond!<br />

Verberg je de schone bloem, de zon van<br />

Theseus?<br />

AMOR<br />

Ach, muzen, hier laten jullie het geween<br />

stromen.<br />

Vertel, vertel, Theseus…<br />

<strong>10</strong>


Libretto<br />

11


Libretto<br />

SCENE 4 - Theseus en Mars<br />

(Monteverdi: Hor ch’l ciel) Tweede herinneringsscene van Theseus. Een visserskoor (Hor<br />

che’l ciel) begeleidt een nachtelijk gesprek tussen Theseus en Mars. We vallen midden in het<br />

gesprek, waar de god er bij Theseur op aandringt om toch vooral snel te gaan en zo zijn eer<br />

te behouden. Theseus besluit uiteindelijk zonder Ariadne naar Athene te zeilen.<br />

CORO / GENTE (onder gehele scene)<br />

Hor che’l ciel et la terra e’l vento tace<br />

et le fere e gli augelli il sonno affrena,<br />

Notte il carro stellato in giro mena<br />

et nel suo letto il mar senz’onda giace…<br />

TESEO<br />

Veggio, penso, ardo, piango, et che mi sface<br />

sempre m’è inanzi per mia crude pena;<br />

guerra è ‘l mio stato, d’ira et di duol piena,<br />

et sol di lei pensando ò qualche pene.<br />

Come potrai cor mio,<br />

se pur di carne sei,<br />

tra quest’orridi scogli,<br />

e nude arene lasciar sola colei,<br />

che per seguirti, ingrato,<br />

perder sostenne ogni più caro bene?<br />

MARTE<br />

Deh meco a pensar prendi,<br />

che diran tanti eroi d’Argo,<br />

e Micene, e di Tebe, e di Sparta I duci, e I regi,<br />

e del bel regno tuo vedran regina vergine<br />

peregrina?<br />

KOOR / MENSEN<br />

Nu de hemel, de aarde en de wind zwijgen,<br />

de wilde dieren en de vogels slapen<br />

de nacht zijn sterrenwagen ment,<br />

de golfloze zee in haar bed rust…<br />

THESEUS<br />

...kijk ik, denk ik, brand ik, huil ik: en wie mij<br />

kapot maakt zie ik steeds voor ogen, …<br />

ik ben in oorlog, vol woede en droefenis<br />

en slechts aan haar denken geeft me al<br />

smart.<br />

Hoe kun je, mijn hart,<br />

als je van vlees bent,<br />

haar tussen deze wrede riffen<br />

en lege woestenij alleen achterlaten?!<br />

Zij die, door jou te volgen, ondankbare,<br />

alles wat haar lief is heeft verloren?!<br />

MARS<br />

Je begint bij jezelf te denken:<br />

wat zullen alle helden van de Argos zeggen,<br />

van Mycene, en uit Thebe, van Sparta de<br />

hertogen en de edelen; dat je een zwerfster<br />

als koningin van je mooie rijk kiest?<br />

12


Libretto<br />

MARTE<br />

Dimmi, e come soffrir potrai giammai,<br />

che ne’ trionfi tuoi rimiri Atene<br />

venirti al fianco femmina impudica,<br />

onde sdegnando, e mormorando dica,<br />

dunque sarà di noi regina?<br />

TESEO<br />

Qual ne la dubbia mente<br />

mi fa contrasto e guerra,<br />

e d’onor e d’amor desir ardente?<br />

Mentr’aprirò quest’occhi al rai del sole,<br />

ch’io disprezzi l’onor, non pensi al regno.<br />

Non è di scettro degno,<br />

qual fassi servo vil del suo diletto.<br />

MARTE<br />

Deh come lieto ascolto<br />

del magnanimo cor le sagge note!<br />

TESEO<br />

Moviam, partiamo omai,<br />

asprissimo martire,<br />

che dentr’il cor mi stai,<br />

vientene meco, e non mi lasciar mai.<br />

MARTE<br />

Non temer no, mortale.<br />

Il ciel cortese ben recheralle aita.<br />

MARS<br />

Zeg het mij! En hoe kun je ooit lijden<br />

dat bij je triomfen Athene aan je zijde<br />

een eerloze vrouw ziet aankomen, terwijl<br />

minachtend gemompeld wordt:<br />

“moet dat onze koningin zijn?”<br />

THESEUS<br />

Hoe twijfelt mijn geest<br />

in tegenstrijdigheid en strijd<br />

tussen eer en brandend liefdesverlangen?<br />

Als ik deze ogen voor de zon open<br />

mag niets mijn eer, mijn koninkrijk doen<br />

vergeten.<br />

Hij is de scepter niet waardig,<br />

die zich door zijn liefde laat leiden.<br />

MARS<br />

Ach hoe blij hoor ik<br />

van een grootmoedig hart deze wijze woorden.<br />

THESEUS<br />

Kom, laten we gaan.<br />

Laat de bittere martelaar<br />

die in mijn hart huist<br />

met mij gaan en me nooit verlaten.<br />

MARS<br />

Vrees niet, sterveling.<br />

De goede hemel zal je bijstaan.<br />

13


Libretto<br />

SCENE 5 - Theseus beklaagt zichzelf<br />

Na de tweede herinnering wil Theseus zijn eigen goddelijke status bevestigen: zijn<br />

“Godenopdracht” is het excuus dat hij tegen zijn eigen wil heeft gehandeld.<br />

TESEO<br />

Nel profondo dei pensieri sono un Dio,<br />

nel segreto del mio cuore attento e fero<br />

ripensando a che m’impone l’alto impero<br />

di battaglie e di vittorie autor fui io.<br />

Se un esercito d’ardore iniquo e rio<br />

giá m’assale, poi fuggendo chiede pace,<br />

la mia mano e la corona lo soggiace:<br />

nel profondo dei pensieri sono un Dio.<br />

Pure a volte bramo ancora ch’io di nuovo<br />

possa cingere le membra a me sí care<br />

singhiozzando nonostante i miei allori,<br />

l’orgogliosa e cheta gloria, trapassare<br />

sulle labbra vostre al flusso degli ardori<br />

de’ bei baci, ché parole piú non trovo.<br />

THESEUS<br />

Ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten,<br />

En zit in ’t binnenst van mijn ziel ten troon<br />

Over mij zelf en ’t al, naar rijksgeboôn<br />

Van eigen strijd en zege, uit eigen krachten.<br />

En als een heir van donkerwilde machten<br />

Joelt aan mij op en valt terug, gevloôn<br />

Voor ’t heffen van mijn hand en heldere<br />

kroon:<br />

Ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten.<br />

- En tóch, eindloos smacht ik soms om rond<br />

Úw overdierb’re leên den arm te slaan,<br />

En, luid uitsnikkende, met al mijn gloed<br />

En trots en kalme glorie te vergaan<br />

Op úwe lippen in een wilden vloed<br />

Van kussen, waar ‘k niet langer woorden<br />

vond.<br />

14


Libretto<br />

SCENE 6 - Theseus verlaat <strong>Arianna</strong><br />

(Monteverdi: A dio Florida) Theseus herinnert zich het afscheid. <strong>Arianna</strong> slaapt nog.<br />

We zien Theseus in zijn eigen herinnering afscheid nemen van een slapende <strong>Arianna</strong>,<br />

becommentarieerd door zichzelf. Dus we zien Theseus in herinnering EN in het nu.<br />

TESEO (herinnering)<br />

A dio, <strong>Arianna</strong> bella, il cor piagato<br />

nel mio partir ti lascio e porto meco<br />

la memoria di te, si come seco<br />

cervo trafitto suol lo strale alato.<br />

TESEO (nu)<br />

Cosi sul mare a lo spuntar del sole<br />

quinci e quindi confuso un suon s’udia<br />

di sospiri, di baci e di parole.<br />

TESEO (herinnering)<br />

A dio, a Dio.<br />

THESEUS<br />

Vaarwel, mooie <strong>Arianna</strong>, ik laat bij mijn<br />

vertrek mijn gewond hart bij jou achter en<br />

draag met<br />

mij de herinnering aan jou, zoals<br />

een getroffen hert de gevleugelde pijl.<br />

Zo was over zee bij zonsopkomst<br />

hier en daar het verwarde geluid te horen<br />

van zuchten, kussen en woorden.<br />

Vaarwel, vaarwel...<br />

15


Libretto<br />

SCENE 7 - De klaagzang van <strong>Arianna</strong><br />

(Monteverdi: Lamento d’<strong>Arianna</strong>) <strong>Arianna</strong> wordt wakker in de herinnering van Theseus (die hij<br />

uiteraard niet kan hebben, omdat hij toen al weg was). Net als Theseus ‘splitst’ <strong>Arianna</strong> zich in<br />

tweeën. Ook bij haar zien we een herinnering van <strong>Arianna</strong> en zoals het echt gegaan is.<br />

ARIANNA (herinnering)<br />

Lasciatemi morire.<br />

E chi volete voi che mi conforte<br />

in così dura sorte, in così gran martire?<br />

Lasciatemi morire.<br />

O Teseo, o Teseo mio,<br />

si che mio ti vo’ dir che mio pur sei,<br />

benchè t’involi, ahi crudo, a gl’occhi miei.<br />

Volgiti Teseo mio,<br />

volgiti Teseo, o Dio,<br />

volgiti indietro a rimirar colei<br />

che lasciato ha per te la Patria e’l regno,<br />

e in queste arene ancora,<br />

cibo di fere dispietate e crude<br />

lascierà l’ossa ignude.<br />

O Teseo, o Teseo mio,<br />

se tu sapessi, o Dio, se tu sapessi, oimè,<br />

come s’affanna la povera <strong>Arianna</strong>;<br />

Forse, forse pentito rivolgeresti ancor la<br />

prora al lito.<br />

Ma con l’aure serene<br />

tu te ne vai felice, ed io qui piango.<br />

A te prepara Atene liete pompe superbe, ed<br />

io rimango,<br />

cibo di fere in solitarie arene.<br />

Te l’uno e l’altro tuo vecchio parente<br />

stringeran lieti, ed io più non vedrovvi,<br />

o Madre, o Padre mio.<br />

ARIANNA (realiteit)<br />

Dove, dov’ è la fede<br />

che tanto mi giuravi?<br />

Così nell’ alta fede<br />

tu mi ripon degl’ Avi?<br />

Son queste le corone<br />

onde m’adorn’ il crine?<br />

ARIANNA<br />

Laat mij maar sterven!<br />

Wie wil je dat mij troost verschaft<br />

in mijn bitter lot, mijn ellendige bestaan?<br />

Laat mij maar dood gaan!<br />

O Theseus, mijn Theseus,<br />

ja ik zeg mijn, je bent nog steeds mijn, hoewel<br />

je uit mijn ogen verdwijnt, hoe wreed kun je zijn!<br />

Keer om, mijn Theseus,<br />

kom terug, Theseus, oh god!<br />

Keer terug en kijk opnieuw haar aan<br />

die voor jou haar land en koninkrijk liet gaan,<br />

en die je op dit strand liet staan,<br />

ten prooi aan menig wildebeest<br />

de naakte botten wreed ontvleesd.<br />

O mijn Theseus,<br />

als je zou weten, oh mijn God,als je wist<br />

hoe de arme <strong>Arianna</strong> lijdt<br />

misschien, schuldbewust, stuurde je je schip<br />

nog terug.<br />

Maar, met een kalme wind ga je heen,<br />

vaar je blijmoedig voort, en ik ween.<br />

Athene bereidt jou een feestelijk onthaal en<br />

ik blijf hier, als een maal voor de wilde dieren<br />

op het lege strand.<br />

Je ouders zullen je een voor een blij<br />

omarmen, en ik zal nooit meer zien mijn<br />

moeder, vader zien!<br />

ARIANNA<br />

Waar, waar is de trouw gebleven,<br />

die je me zo vaak gezworen hebt?<br />

Is dit hoe je mij op de verheven<br />

troon van mijn voorouders terugzet?<br />

Is dit de kroon op mijn hoofd<br />

die je mij had beloofd?<br />

16


Libretto<br />

Questi gli scettri sono,<br />

queste le gemme e gl’ori?<br />

Lasciarmi in abbandono<br />

a fera che mi strazi e mi divori?<br />

Ah Teseo, ah Teseo mio,<br />

lascierai tu morire<br />

invan piangendo, invan gridando aita<br />

la misera <strong>Arianna</strong><br />

ch’a te fidossi e ti diè gloria e vita?<br />

Ahi, che non pur rispondi,<br />

ahi, che più d’aspe è sordo a miei lamenti!<br />

O nembi, o turbi, o venti<br />

sommergetelo voi dentr’ a quell’ onde!<br />

Correte orche e balene,<br />

e delle membra immonde<br />

empiete le voragini profonde!<br />

ARIANNA (herinnering)<br />

Che parlo, ahi, che vaneggio?<br />

Misera, oimè, che chieggio?<br />

O Teseo, o Teseo mio,<br />

non son, non son quell’ io,<br />

non son quell’ io che i feri detti sciolse;<br />

parlò l’affanno mio,<br />

parlò il dolore,<br />

parlò la lingua si ma non già il core.<br />

Misera, ancor dò loco<br />

a la tradita speme,<br />

e non si spegne<br />

fra tanto scherno ancor d’amor il foco.<br />

Spegni tu morte omai le fiamme indegne.<br />

O Madre, o Padre,<br />

o de l’antico Regno superbi alberghi,<br />

ov’ ebbi d’or la cuna.<br />

O servi, o fidi amici –<br />

ahi fato indegno! –<br />

mirate ove m’ha scort’ empia fortuna,<br />

mirate di che duol m’ha fatto herede<br />

l’amor mio, la mia fede<br />

e l’altrui inganno.<br />

Così va chi tropp’ ama<br />

e troppo crede.<br />

Zijn dit de scepters waar je van sprak,<br />

zijn dit de juwelen, is dit de gouden plak?<br />

Mij zo achter te laten voor de roofdieren,<br />

die mij verslinden en kaal vreten?<br />

Ach, Theseus, mijn Theseus,<br />

laat jij sterven<br />

ondanks haar tranen en hulpgeroep,<br />

arme Ariadne?<br />

Die op jou vertrouwde, je roem en leven gaf?<br />

Ach, er komt geen antwoord op mijn klaagzang!<br />

Ach, hij is nog dover dan een slang!<br />

O wolken, o winden, orkaan,<br />

laat zijn schip in de golven vergaan!<br />

Maak voort, orka’s en walvissen,<br />

en vul de diepste gaten<br />

met zijn gore ledematen!<br />

ARIANNA<br />

Ach, wat zeg ik, ben ik aan ’t ijlen?<br />

Ik, ongelukkige! Wat vraag ik?<br />

O Theseus, mijn Theseus,<br />

ik ben mezelf niet,<br />

Ik ben niet degene die deze wrede woorden zei.<br />

Het was mijn angst die sprak,<br />

mijn verdriet;<br />

mijn tong sprak wel, maar niet mijn hart.<br />

Ellendige. ik geef nog een plaats<br />

voor de verraden hoop,<br />

en het vuur van de liefde<br />

dooft maar niet onder de minachting.<br />

Doof, dood, de onwaardige vlammen.<br />

Oh moeder, oh vader,<br />

oh schitterend land van vroeger,<br />

waar mijn gouden wieg stond,<br />

oh knechten, oh trouwe vrienden...<br />

Ach onwaardig lot!<br />

Zie waar het wrede lot mij gebracht heeft,<br />

zie van welke pijn ik erfgenaam ben.<br />

Mijn liefde, mijn trouw<br />

is het verraad van de ander.<br />

Zo vergaat het wie te veel liefheeft<br />

en te goedgelovig is.<br />

17


Libretto<br />

SCENE 7 - <strong>Arianna</strong> Tenhemelopneming<br />

(Monteverdi Zefiro torna, Sestina IV) De werelden komen door elkaar. <strong>Arianna</strong> blijkt in het<br />

echt de trouwe, standvastige vrouw, Theseus de ledenpop in handen van de Goden. We zien<br />

een cynisch, barok spektakelstuk, waar de ‘nep’-<strong>Arianna</strong> in de herinnering door Amor en de<br />

goden ten hemel wordt opgenomen.<br />

CORO / DEI<br />

Zefiro torna, e ‘l bel tempo rimena,<br />

e i fiori e l’erbe, sua dolce famiglia,<br />

et garrir Progne et pianger Filomena,<br />

le primavera candida e vermiglia.<br />

Ridono i prati, e ‘l ciel si rasserena;<br />

Giove s’allegra di mirar sua figlia;<br />

l’aria e l’acqua e la terra è d’amor piena;<br />

ogni animal d’amar si riconsiglia.<br />

ARIANNA (nu)<br />

Ma per me, lasso, tornano i più gravi<br />

sospiri, che del cor profondo tragge<br />

quella ch’al ciel se ne portò le chiavi;<br />

e cantar augelletti, e fiorir piagge,<br />

e’n belle donne oneste atti soavi<br />

sono un deserto, e fere aspre e selvaggie.<br />

KOOR / GODEN<br />

De Westenwind keert terug, brengt het<br />

mooie weer<br />

En bloemen en kruiden; zijn zoete familie.<br />

En de zwaluw kwettert, de nachtegaal zingt<br />

En de lente is puur en vermiljoen.<br />

De velden lachen en de hemel licht op<br />

Jupiter verheugt zich bij het kijken naar zijn<br />

dochter;<br />

Lucht, water en aarde zijn vervuld met liefde<br />

Alle dieren - zich verzoenend - hebben elkaar<br />

lief.<br />

ARIANNA<br />

Maar bij mij blijft niets anders terugkeren<br />

dan de zwaarste zuchten, die mij uit het hart<br />

komen door haar die daarvan de sleutels mee<br />

ten Hemel nam;<br />

En al zingen de vogels, en behagen de<br />

bloemen...<br />

Zelfs als de mooie, eerlijke vrouwen zoet zijn,<br />

dan nog ben ik een woestijn, vol wrede en<br />

wilde beesten.<br />

18


Libretto<br />

CORO / DEI<br />

Te raccoglie, o Ninfa, in grembo il cielo.<br />

lo per te miro vedova la terra<br />

Deserti i boschi, e correr fiumi il pianto.<br />

E Driade e Napee del mesto Teseo<br />

Ridicono i lamenti, e su la tomba<br />

Cantano i pregi de l’amato seno<br />

AMORE<br />

Mirate o voi del cielo,<br />

mirate, o voi mortali,<br />

d’Amor l’altere glorie,<br />

o face, o strali.<br />

ARIANNA<br />

Gioite al gioir mio,<br />

al gioir mio, ch’ogni pensier avanza,<br />

talché di maggior ben non è speranza.<br />

Sovr’ogn’uman desio<br />

beato è il cor ch’ha per conforto un dio.<br />

CORO / GENTE<br />

Fortunati sospir,<br />

pianti beati, cui cotanto conforto<br />

destinaron del ciel gl’eterni fati!<br />

KOOR / GODEN<br />

Maar ontvang haar, o nimf, in de schoot van<br />

de hemel. Ik zie naar jou want de grond werd<br />

een weduwe.<br />

De bossen zijn verlaten, overal is geween.<br />

boomnimfen en bosnimfen herhalen met<br />

Theseus<br />

zijn verdriet en zijn jammerklachten, en op<br />

de grafsteen zingen zij de lofzang voor de<br />

geliefde schoot.<br />

AMOR<br />

Kijk op naar de hemel …<br />

Ziet, gij stervelingen,<br />

van Amor de andere glorie,<br />

het gezicht, de pijlen.<br />

ARIANNA (herinnering)<br />

Wees blij over mijn vreugde,<br />

mijn vreugde, die al mijn gedachten<br />

doordringt,<br />

dat ik niet op een groter goed kan hopen.<br />

Boven elk menselijk verlangen,<br />

gezegend is het hart dat een god heeft tot<br />

troost.<br />

KOOR / MENSEN<br />

Gelukkig zuchten,<br />

gezegende tranen, dat zoveel troost<br />

de hemel voor een eeuwig lot bestemd!<br />

19


Libretto<br />

EPILOOG - Theseus alleen op het strand<br />

(Monteverdi: Sestina VI) Theseus weer alleen, beseft nu wat de ware aard van het afscheid<br />

is: zij heeft gekozen voor de menselijke vorm van het oprechte verdriet, hij voor het ‘laffe’<br />

gehoorzamen aan de goden. Waar hij troost dacht te kunnen brengen en zo vergeving te<br />

halen, beseft hij dat hij slechts een speelbal was.<br />

TESEO<br />

Dunque, amate reliquie, un mar di pianto<br />

Non daran questi lumi al nobil seno<br />

D’un freddo sasso? Marte, l’afflitto Teseo<br />

Fa rissonar <strong>Arianna</strong> il mar e ’l Cielo!<br />

Dicano i venti ogn’hor dica la terra,<br />

Ahi <strong>Arianna</strong>! Ahi morte! Ahi tomba!<br />

THESEUS<br />

Welnu, beminde resten, zal zoveel geween<br />

van mijn ogen neerstorten op de edele<br />

schoot<br />

van een koude steen? Mars, de gekwelde<br />

Theseus<br />

schreeuwt om <strong>Arianna</strong> tegen de zee en de<br />

hemel!<br />

Laat de winden steeds roepen, en laat roepen<br />

de grond: Ach <strong>Arianna</strong>! Ach dood! Ach<br />

grafsteen!<br />

20


21


Biografieën<br />

Componist<br />

Florian Magnus<br />

Maier<br />

De muziek van Florian<br />

Magnus Maier (1973)<br />

kenmerkt zich door een<br />

onophoudelijke zoektocht<br />

naar verbanden tussen<br />

verschillende genres in<br />

klassiek, wereldmuziek en<br />

rock en metal en disciplines<br />

zoals dans, film en poëzie.<br />

Magnus Maier studeerde<br />

flamencogitaar bij Paco Peña<br />

en klassieke compositie<br />

bij Klaas de Vries aan het<br />

Rotterdams Conservatorium.<br />

Sinds zijn cum laude<br />

afstuderen in 2001 schrijft<br />

hij voor Nederlandse en<br />

internationale topmusici,<br />

ensembles en orkesten. Zijn<br />

muziek wordt wereldwijd<br />

uitgevoerd. Als componist<br />

won hij onder andere twee<br />

beurzen, de Paul Jacobs<br />

Award in Tanglewood /<br />

Massachusetts, de<br />

aanmoedigingsprijs van het<br />

Amsterdams Fonds voor<br />

de Kunsten en nominaties<br />

voor de Gaudeamusprijs,<br />

het UNESCO International<br />

22<br />

Composers’ Rostrum<br />

en Musica Nova. Als<br />

uitvoerder trad hij op met<br />

Asko|Schönberg, het Doelen<br />

Ensemble, de Nederlandse<br />

omroeporkesten en<br />

anderen. Hij is actief in<br />

zijn metalbands Alkaloid,<br />

foto: Sven Scholten<br />

Noneuclid en Dark Fortress<br />

en zijn eigen ensemble<br />

The Hungry Gods. Als<br />

arrangeur heeft Maier onder<br />

andere gewerkt met het<br />

Concertgebouworkest, Devin<br />

Townsend, Triptykon en<br />

Paradise Lost.


Biografieën<br />

Claudio Monteverdi<br />

Claudio Monteverdi (1567 ‐<br />

1643) was een Italiaans<br />

componist, dirigent<br />

en oorspronkelijk ook<br />

werkzaam als violist en<br />

zanger.<br />

Monteverdi werd geboren<br />

in de vioolbouwersstad<br />

Cremona en studeerde<br />

daar bij de kapelmeester<br />

muziektheorie, zang en<br />

viool. Op zijn vijftiende<br />

publiceerde hij zijn eerste<br />

bundel (Cantiunculae sacrae)<br />

en kort daarna de eerste<br />

geestelijke madrigalen en<br />

driestemmige canzonetten.<br />

In 1590 werd hij in Mantova<br />

als violist aangenomen in de<br />

kapel van hertog Gonzaga en<br />

in 1602 werd Monteverdi zelf<br />

kapelmeester in Mantova.<br />

In 16<strong>07</strong> schiep hij zijn eerste<br />

meesterwerk, de opera Orfeo.<br />

In 1613 werd Monteverdi<br />

aangenomen als maestro di<br />

cappella aan de San Marco<br />

in Venetië. Monteverdi<br />

werd vermoedelijk in 1632<br />

als geestelijke gewijd. Na<br />

een kort verblijf in zijn<br />

geboortestad Cremona<br />

overleed Monteverdi in 1643<br />

te Venetië.<br />

23


Biografieën<br />

Uitvoerenden<br />

Krijn Koetsveld<br />

Dirigent, artistiek leider<br />

Dat Krijn Koetsveld musicus<br />

zou worden stond al op<br />

jonge leeftijd vast. Eenmaal<br />

op het Conservatorium<br />

te Den Haag studeerde<br />

hij orgel, koordirectie,<br />

piano, orkestdirectie en<br />

kerkmuziek. Later volgde<br />

ook nog uitgebreide<br />

zelfstudie op het<br />

klavecimbel.<br />

Tijdens en na zijn<br />

conservatoriumtijd volgde<br />

hij masterclasses bij de<br />

goeroe’s op het gebied<br />

van de authentieke<br />

uitvoeringspraktijk, onder<br />

meer Gustav <strong>Le</strong>onhardt<br />

en Nicolaus Harnoncourt.<br />

Tijdens de Monteverdiweek<br />

in 1972 in Den Haag kwam<br />

hij in aanraking met de toen<br />

vrijwel onbekende muziek van<br />

Claudio Monteverdi. Liefde<br />

op het eerste gezicht, die<br />

nooit meer overging. Hij was<br />

oprichter en dirigent van Het<br />

Nederlands Bach Ensemble,<br />

nu dirigent van het Nieuw<br />

24<br />

Bach Ensemble. Een aantal<br />

jaren gaf hij koordirectie les<br />

aan het Conservatorium van<br />

Utrecht, werd daar artistiek<br />

leider, wat gevolgd werd door<br />

dezelfde functie in Enschede.<br />

foto: Sven Scholten<br />

Hij is de initiatiefnemer<br />

van het Internationaal<br />

van Wassenaer Concours,<br />

waarvan hij sindsdien<br />

artistiek leider is. In 2006<br />

richtte hij met een aantal<br />

zangers Ensemble <strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong><br />

<strong>Musiche</strong> op. In 2020 kwam<br />

zijn boek over Monteverdi<br />

uit, een persoonlijk verslag<br />

van het opnemen van al die<br />

madrigalen en de gekozen<br />

uitgangspunten. In 2020 werd<br />

ook het unieke Monteverdiorgel<br />

gepresenteerd, dat op<br />

zijn initiatief werd gebouwd<br />

door Henk en Niels Klop onder<br />

auspiciën van het Nationaal<br />

Muziekinstrumenten Fonds.<br />

Ensemble <strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong> <strong>Musiche</strong><br />

treedt steeds nadrukkelijker<br />

op de voorgrond als<br />

pleitbezorger voor de vroege<br />

Italiaanse vocale barokmuziek<br />

en heeft de opnames van<br />

de Selva Morale e Spirituale<br />

– ook van Monteverdi –<br />

afgerond.<br />

<strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong> <strong>Musiche</strong><br />

Ensemble <strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong> <strong>Musiche</strong><br />

is in december 2006 door<br />

Krijn Koetsveld opgericht<br />

met als doel vocale muziek<br />

uit de eerste helft van<br />

de zeventiende eeuw op<br />

topniveau uit te voeren.<br />

De beste zangers en de<br />

beste spelers verdiepen zich<br />

in de uitvoeringspraktijk,<br />

laten de teksten diep tot<br />

zich doordringen, en willen<br />

daar het publiek in de<br />

eenentwintigste eeuw mee in<br />

vervoering brengen, op zoek<br />

naar de confrontatie met het<br />

heden. Een concert van het<br />

ensemble <strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong> <strong>Musiche</strong><br />

bestaat niet alleen uit de


Biografieën<br />

mooiste muziek van rond<br />

1600, er is veel meer te zien<br />

en te horen. Kleine theatrale<br />

elementen, indringende<br />

teksten, een levendige<br />

uitleg door Krijn Koetsveld<br />

nemen de toehoorder<br />

mee naar een tijd die<br />

fascinerend is. Een speciale<br />

band heeft <strong>Le</strong> <strong>Nuove</strong><br />

<strong>Musiche</strong> met de componist<br />

Claudio Monteverdi.<br />

Het ensemble heeft de<br />

complete madrigalen<br />

van deze componist<br />

opgenomen op cd. De<br />

opname werd unaniem<br />

juichend ontvangen. <strong>Le</strong><br />

<strong>Nuove</strong> <strong>Musiche</strong> wordt daarbij<br />

zelfs ‘een van de grootste<br />

muzikale ontdekkingen van<br />

de afgelopen jaren’ genoemd<br />

(VPRO). Oude muziek<br />

blijkt actueel, de nauwe<br />

verbondenheid met de tekst,<br />

de passie die met schijnbaar<br />

eenvoudige middelen<br />

hoorbaar wordt gemaakt,<br />

inspireert de musici maar<br />

ongetwijfeld ook het publiek.<br />

foto: Sven Scholten<br />

Jennifer van der Hart<br />

sopraan<br />

Wendy Roobol sopraan<br />

Tobias Segura altus<br />

Falco van Loon tenor<br />

Matthew Baker bas<br />

David Jansen klavecimbel<br />

Quirine van Hoek viool<br />

Ruben Sanderse altviool<br />

Cassandra Luckhardt viola<br />

da gamba<br />

Robin de Zeeuw contrabas<br />

Marc Kaptijn trompet<br />

Susanne van Berkum fagot<br />

Nazeer Abdulhai ud<br />

Arjen Verhage theorbe<br />

Florian Schiertz tabla<br />

25


Biografieën<br />

Sybrand van der<br />

Werf<br />

Regie<br />

Regisseur Sybrand van der<br />

Werf volgde na zijn studie<br />

Kunstmatige Intelligentie<br />

de opleiding tot regisseur<br />

aan de Toneelacademie<br />

Maastricht.<br />

Bij Opera Zuid maakte hij<br />

zijn operadebuut met de<br />

succesvolle productie Tsaar<br />

Saltan (2009) en later<br />

regisseerde hij bij hetzelfde<br />

gezelschap <strong>Le</strong> nozze di<br />

Figaro (20<strong>10</strong>), La cenerentola<br />

(2015) en Werther (2017).<br />

Onlangs was hij te gast bij<br />

de Salzburger Festspiele,<br />

26<br />

waar hij in de bijzondere<br />

coronaeditie van het festival<br />

(2020) de wereldpremière<br />

van <strong>10</strong>00 Kraniche<br />

regisseerde. Hij werkte bij<br />

BarokOpera Amsterdam,<br />

Opera Trionfo, het<br />

Nationaltheater Mannheim<br />

en bij de Dutch National<br />

Opera Academy en diverse<br />

buitenlandse gezelschappen.<br />

Naast opera maakt Van<br />

der Werf ook jeugd- en<br />

figurentheater, waarmee hij<br />

onder meer in Iran, Indonesië<br />

en Noorwegen kwam. Ook is<br />

Van der Werf een frequente<br />

gast bij orkesten, waar hij<br />

diverse producties begeleidt<br />

en regisseert, zoals in<br />

<strong>2021</strong> een jeugdproductie<br />

op basis van verhalen<br />

van Toon Tellegen bij het<br />

Rotterdams Philharmonisch<br />

Orkest en het Phion. Hij is<br />

als gastdocent verbonden<br />

aan de Toneelacademie<br />

Maastricht en het<br />

Conservatorium Maastricht<br />

en sinds 2018 artistiek<br />

leider van Opera Compact,<br />

waarmee hij in <strong>2021</strong> een<br />

openluchtversie van<br />

Rusalka bracht. Met Opera<br />

Compact staan in 2022 een<br />

eigentijdse versie van Fidelio<br />

en Der Freischütz op het<br />

programma.<br />

Ananda Puijk<br />

Figurentheater<br />

Ananda Puijk, theatermaakster<br />

en actrice,<br />

studeerde in 2003 af aan de<br />

Kleine Academie te Brussel,<br />

een bewegingstheateropleiding<br />

gebaseerd op de<br />

ideeën van Jaques <strong>Le</strong>coq.<br />

Als dochter van ‘t Magisch<br />

Theatertje uit Maastricht<br />

heeft Ananda al sinds haar<br />

jeugd een fascinatie voor<br />

het theater. Toen zij in<br />

2005 samen ging werken<br />

met Charlotte Puijk-Joolen<br />

groeide deze fascinatie<br />

en de wil om haar eigen


Biografieën<br />

discipline (die van het<br />

bewegingstheater) te<br />

gaan combineren met het<br />

poppenspel (de discipline<br />

van ‘t Magisch theatertje). Zo<br />

ontstond er een zoektocht<br />

naar haar eigen theatertaal,<br />

waarin zij een poging doet<br />

een versmelting van deze<br />

twee disciplines tot stand te<br />

brengen.<br />

Sanne Puijk<br />

visueel concept en kostuums<br />

Ze studeerde textiel<br />

autonoom aan de Academie<br />

Beeldende Kunsten<br />

Maastricht. Kenmerkend<br />

voor haar is haar zoektocht<br />

naar het verhaal achter<br />

het materiaal. Sanne<br />

werkt zowel als beeldend<br />

kunstenaar en als vormgever<br />

voor verschillende<br />

theatergezelschappen.<br />

Daarnaast zet ze zich op<br />

verschillende manieren in<br />

om de wereld van de kunst<br />

naar kinderen en jongeren te<br />

brengen.<br />

Sanne Puijk groeide op<br />

in een kunstenaars- en<br />

theaternest, waarin zij de<br />

liefde voor de ruime wereld<br />

van textiel ontwikkelde.<br />

27


Verwacht<br />

Gesualdo & Beyond<br />

Asko|Schönberg<br />

Donderdag<br />

avondserie<br />

Serie<br />

Asko|Schönberg<br />

Do 21 okt <strong>2021</strong><br />

Grote Zaal<br />

20.15 uur<br />

In zijn & Beyond-concerten neemt Asko|Schönberg telkens<br />

een componist als uitgangspunt. Welke betekenis had deze<br />

in zijn/haar tijd en welke relaties zijn er met componisten uit<br />

latere periodes? De avond biedt een bruisend programma<br />

met intens samenspel, begeleid en samengesteld door violist<br />

Joseph Puglia. Dit keer is componist Carlo Gesualdo (1566 -<br />

1613) het vertrekpunt. Gesualdo maakte – ongebruikelijk voor<br />

zijn tijd – hyperexpressieve muziek en bediende zich van<br />

compositorische werkwijzen die we pas weer terugzien bij<br />

Wagner en Schönberg.<br />

Van Gesualdo is vooral bekend dat hij zijn vrouw en haar<br />

minnaar vermoordde nadat hij ze betrapte. Zowel zijn manier van<br />

componeren als dit gewelddadige feit vormen de grondslag van<br />

dit programma. Zijn na de moord geschreven muziek staat vol<br />

met teksten die emotionele extremen vertegenwoordigen; vooral<br />

liefde, schuld en dood. Alle werken op dit programma hebben<br />

juist deze emoties als thema, met veel aandacht voor geweld en<br />

oorlog.<br />

Kate Moore<br />

foto: Johan Nieuwenhuize<br />

Asko|Schönberg is ensemble in residence<br />

Programma: Kate Moore Miserere / Salvatore Sciarrino<br />

bewerkingen van Gesualdo-madrigalen en andere werken<br />

Arnold Schönberg Phantasy / Igor Stravinsky Suite uit<br />

L’histoire du soldat (versie voor viool, klarinet, piano) / George<br />

Crumb Black Angels<br />

28


Verwacht<br />

Parallax<br />

Het Collectief<br />

Donderdag<br />

avondserie<br />

Do 28 okt <strong>2021</strong><br />

Grote Zaal<br />

20.15 uur<br />

Nepnieuws, alternatieve feiten – componist Jan-Peter<br />

de Graaff is gefascineerd door het spanningsveld<br />

tussen waarheid en bedrog. Zijn theatrale liedcyclus<br />

Parallax toont hoe een vrouw wordt meegezogen in<br />

een complottheorie: om te bewijzen dat de aarde plat is<br />

lanceert ze zichzelf met een raket. De spannende vorm<br />

houdt het midden tussen een schubertiaanse liedcyclus<br />

en het intense monodrama La voix humaine van Poulenc.<br />

De uitvoering is in uitstekende handen bij sopraan Katrien<br />

Baerts en Het Collectief, die al vaak in het Muziekgebouw<br />

te bewonderen waren.<br />

Ook voor de pauze gaat het over fantasiewerelden. Maurico<br />

Kagel, de koning van het ontregelende muziektheater,<br />

schiep met zijn Phantasiestück een bonte collage van<br />

burleske stemmingen voor fluit, piano en klein combo. Kagels<br />

Phantasiestück wordt geflankeerd door een klassieker en<br />

een Nederlandse première, beide voor hetzelfde onorthodoxe<br />

trio klarinet, viool en piano: een suite uit L’histoire du soldat<br />

van Igor Stravinsky en Music for 3 instruments van Bram Van<br />

Camp – een kennismaking met het betere werk uit België.<br />

Jan-Peter de Graaff<br />

Programma: Igor Stravinsky Suite uit L’histoire du soldat<br />

Mauricio Kagel Phantasiestück / Bram Van Camp Music for<br />

3 instruments / Jan-Peter de Graaff Parallax (libretto van<br />

Yuri Robbers en Eleanor Barlow)<br />

29


Verwacht<br />

do 21 okt / 12.30 uur<br />

Lunchconcert<br />

I.s.m. Academie<br />

van het Koninklijk<br />

Concertgebouworkest<br />

wo 27 okt / 20.15 uur<br />

1984<br />

New European Ensemble +<br />

Boris van der Ham + Edward<br />

Snowden<br />

Oktober<br />

vr 8 okt / 20.15 uur<br />

John Adams in vier handen<br />

Ralph van Raat + Maarten<br />

van Veen<br />

za 9 + zo <strong>10</strong> okt / 20.15 uur<br />

Duetten van Purcell<br />

Maarten Engeltjes + Andreas<br />

Scholl + PRJCT Amsterdam<br />

zo <strong>10</strong> okt / 15.00 uur /<br />

Atriumzaal<br />

SoundLAB<br />

Workshop voor volwassenen<br />

wo 13 okt / 20.15 uur<br />

Ester<br />

Nederlands Kamerkoor +<br />

Shiva Feshareki<br />

do 14 okt / 20.30 uur<br />

Luke Slater – The 7th Plain<br />

The Rest is Noise<br />

wo 20 okt / 20.15 uur<br />

De Slavische Ziel<br />

Amsterdam Sinfonietta +<br />

Hannes Minnaar + Anthony<br />

Marwood<br />

do 21 okt / 20.15 uur<br />

Gesualdo & Beyond<br />

Asko|Schönberg<br />

vr 22 okt / 20.15 uur<br />

De kracht van Beethovens<br />

vioolsonates<br />

Frank Peter Zimmermann +<br />

Martin Helmchen<br />

Sweelinck Festival<br />

za 23 + zo 24 okt<br />

zie voor volledige programmering<br />

muziekgebouw.nl/sweelinck<br />

23 okt<br />

16.00 uur<br />

Fraaie Deuntjes<br />

Camerata Trajectina<br />

20.15 uur<br />

Monsieur Sweelinck<br />

Doulce Mémoire<br />

24 okt<br />

12.30 uur<br />

Sweelinck speelt Sweelinck<br />

UvA-Orkest J.Pzn Sweelinck<br />

20.15 uur<br />

Sweelincks psalmen<br />

Gesualdo Consort<br />

Amsterdam<br />

SoundLAB Workshop<br />

Maak je eigen muziek met de<br />

wonderlijkste instrumenten.<br />

Voor kinderen (7+) met<br />

volwassenen. Elke zondag,<br />

13.00 uur in de Atriumzaal.<br />

Kaartjes via muziekgebouw.nl.<br />

WannaSwing<br />

Op de kade voor het<br />

Muziekgebouw staat de<br />

interactieve muziekinstallatie<br />

WannaSwing van theatermaakster<br />

Caecilia Thunissen<br />

en scenograaf Jan Boiten. Acht<br />

schommels sturen composities<br />

aan van hedendaagse<br />

componisten als Joey Roukens,<br />

Mayke Nas en Rob Zuidam.<br />

Zie voor meer informatie<br />

muziekgebouw.nl/wannaswing<br />

Huil van de Wolff<br />

Elke 22e van de maand klinkt om<br />

20.00 uur het geluidsmonument<br />

Huil van de Wolff van Martijn<br />

Padding ter herinnering aan<br />

oprichter van het Muziekgebouw<br />

Jan Wolff (1941 - 2012).<br />

Zie voor meer informatie<br />

muziekgebouw. nl/huilvandewolff<br />

Geheimtips<br />

Bijzondere concerten<br />

die je niet mag missen<br />

30


Foto: Erik van Gurp<br />

4’33 grand café<br />

Kom voor of na het concert eten<br />

in 4’33 Grand café. Reserveren:<br />

020 788 2090 of 433grandcafe.nl.<br />

Bij de prijs inbegrepen<br />

Reserveringskosten zijn bij de<br />

kaartprijs inbegrepen.<br />

Ook een drankje, tenzij anders<br />

vermeld op uw concertkaartje.<br />

Het drankje serveren wij in de<br />

pauze óf na afloop van het concert.<br />

Rondom het concert<br />

- Na aanvang van het concert heeft<br />

u geen toegang meer tot de zaal.<br />

- Zet uw mobiele telefoon uit voor<br />

aanvang van het concert.<br />

- Het maken van beeld- of<br />

geluidsopnamen in de zaal alleen<br />

met schriftelijke toestemming.<br />

- Algemene Bezoekersvoorwaarden<br />

zijn na te lezen op muziekgebouw.nl<br />

Steun het Muziekgebouw<br />

Inkomsten uit kaartverkoop dekken<br />

ten dele onze kosten. Word vriend<br />

of doneer: met uw extra steun<br />

kunnen we concerten op het<br />

hoogste niveau blijven organiseren.<br />

Meer informatie:<br />

muziekgebouw.nl/steunons<br />

Op de hoogte blijven?<br />

Blijf op de hoogte van nieuw<br />

geboekte concerten of ander<br />

nieuws. Volg ons via onze<br />

e-nieuwsbrief (aanmelden op<br />

muziekgebouw.nl), Facebook,<br />

Twitter of Instagram.<br />

Dank!<br />

Wij kunnen niet zonder de steun van<br />

onze vaste subsidiënten en Vrienden<br />

van het Muziekgebouw. Wij zijn hen<br />

daarvoor zeer erkentelijk.<br />

Druk binnenwerk<br />

31

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!