Villa d'Arte 4 -2021

interview
Oos
Kesbeke
‘IK WIL NIET BEKEND STAAN ALS CONSERVENBOER:
WIJ ZIJN EEN AMBACHTELIJKE INLEGGER’
Terwijl om hen heen de traditionele inleggerijen een voor een sneuvelden,
groeide Kesbeke Fijne Tafelzuren onder de bezielende leiding van Oos
Kesbeke, kleinzoon van oprichter Charles, uit tot een duurzaam cultmerk,
op menselijke leest gestoeld. Het geheim volgens Oos: jezelf blijven
vernieuwen. Zijn meest recente wapenfeit? Amsterdamse kimchi!
Boven
Oos Kesbeke
(rechts) met
zijn oudste
zoon Camiel
Wie een bezoek brengt aan het
kantoor van Oos Kesbeke, kan
een paar dingen niet ontgaan.
Het zeven meter lange zoutwateraquarium
achter Oos’ bureau.
De Harley naast de kar waarop al
Kesbeke’s hardlopers, klassiekers
en experimenten staan uitgestald.
En dat Oos, net zoals de hier
alom vertegenwoordigde Johan
Cruyff, uitspraken doet die je kunt
inlijsten. Problemen om de focus
te bewaren in een kantoor dat
tot de nok toe gevuld is met bijna
driekwart eeuw aan herinneringen
en memorabilia, heeft Oos niet.
Terwijl zijn telefoon non-stop rinkelt,
de gemoederen hoog oplopen
en zelfs de productie volledig
dreigt stil te komen te vallen, blijft
de directeur/grootaandeelhouder
cool as a cucumber.
‘Er zijn dit seizoen wat grondstofproblemen,’
zegt Oos met gevoel
voor understatement, want de
oogst van augurken en zilveruien
blijkt zo dramatisch dat er zelfs
deelleveringen gedaan moeten
worden. Desondanks heeft hij
zojuist weer een nieuwe levering
veiliggesteld. Terwijl hij de
espresso serveert alsof deze ook
van eigen makelij is - ‘Kijk nou wat
een mooie schuimlaag!’ - gaat opnieuw
zijn telefoon. De stresslevels
over een dreigend tekort vibreren
door het kantoor, maar na nog
een belletje van Oos lijkt ook deze
crisis bezworen. ‘Het is de hele
week al gedoe,’ zegt hij schouderophalend.
‘Mensen die niet
leveren, spullen die stukgaan…
Door het koude voorjaar konden
we sowieso pas drie weken later
dan normaal starten met de productie.
Uiteindelijk liep dat goed,
maar nu is het alweer twee weken
ineens wéér belachelijk koud;
plantjes hebben echt warmte
nodig. Wacht, er staat iemand met
een heel serieus gezicht voor mijn
bureau en dat wil meestal zeggen
dat er een probleem is.’
Inderdaad: de machine die de
deksels op de potjes draait laat
het plotseling afweten, waardoor
honderden potjes zonder deksel
van de band af lopen. Oos luistert,
vraagt, oppert suggesties en pakt
de draad van ons gesprek weer
op. ‘Doorgaans konden we redelijk
goed inschatten hoeveel we moeten
leveren, maar sinds corona is
dit een stuk lastiger. Zelfs de extra
voorraad is op veel plekken al op
en Arjan (red.: de salesmanager
van Kesbeke) moet dat wel zien
te fixen. Maar de supermarkten
hebben bijna niet leeggestaan,
dus dat is wel een verdienste. Het
voordeel is dat we een heel breed
102