ConnectING 7 juni 2021

Viermaandelijks • maart-april-mei-juni 2021 • Afgiftekantoor 3000 Leuven 1 • P919663
Magazine van
de Faculteit Industriële
Ingenieurswetenschappen
KU Leuven
NR. 16 - juni 2021
Serge de Gheldere
SERGE DE GHELDERE,
WINNAAR EERSTE
ALUMNI AWARD
• AI in Business & Industry
• Mentoring project voor
doctorandi
• Jobbeurzen 2021
• Terugblik op Ingenieursbeleving 1
• Ijkingstoets: een opportuniteit?
• Studentenparticipatie in
de faculteit
• Race naar 6G
• E-Health care and privacy
• Zandvangen in Oostende
• Solar Olympiade 2021
1

FORMULA ELECTRIC BELGIUM BOUWT
EERSTE ZELFRIJDENDE ELEKTRISCHE RACEWAGEN
De Aurora MkII zit proppensvol technologische hoogstandjes: een nieuw aerodynamisch pakket, superlichte velgen, een efficiëntere koeling van de
batterijen en de motoren, 11% meer elektrisch vermogen, de nieuwste glasversterkte composieten, innovatieve ophanging en controlesysteem, …
Het neusje van de zalm is het driverless platform wat van de Aurora II een autonoom rijdende race car maakt. Klaar om te stunten in de Formula
Student Competition in Nederland, Tsjechië en Hongarije.
INHOUD
• Woord vooraf 3
• Nieuws van de faculteit 4
• Nieuws van de campussen 6
• Onderwijsontwikkeling in de kijker 10
• Studenten in de kijker 18
• Docenten in de kijker 24
• Onderzoek(er) in de kijker 26
• Doctoraten 36
• Wetenschapscommunicatie 37
• Faculty Worldwide 38
• Alumni in de kijker 40
• Nieuws van alumni 44
COLOFON
ConnectING is het magazine van de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
van de KU Leuven. Het verschijnt driemaal per jaar en is bestemd voor alle studenten
en medewerkers van de faculteit en haar 7 campussen, alumni, externe relaties en
het brede maatschappelijk veld waarmee de faculteit een netwerk onderhoudt.
Verantwoordelijke uitgever: Prof. Bert Lauwers, decaan Faculteit Industriële
Ingenieurswetenschappen | Redactieraad: Anja Huysmans (voorzitter), (Hilde
Bonte) Kris Henrioulle a.i., Dorine Bruneel, Niels De Brier, Ellen Demarsin, Koen
Eneman, Hilde Lauwereys, Bert Lauwers, Yves Persoons, Sofie Pollin, Inge Van
Cauter, Louis van Hoye, Bart Vanrumste, Rens Vervaeke
Eindredactie: Yves Persoons | Redactiesecretariaat: Inge Van Cauter
Redactieadres
ConnectING
Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
Willem de Croylaan 56, gebouw E bus 2203
3001 Heverlee
053 72 71 86 (secretariaat)
connecting@kuleuven.be
www.iiw.kuleuven.be
Foto’s: Yasmina Besseghir, Dries De Krom, Joren Deweerdt, Julie Feyaerts,
Glenn Strypsteen, Tom Talloen en Filip Van Loock.
Grafisch ontwerp en drukwerk:
artoos group – www.artoosgroup.eu
4 KLIMAATNEUTRAAL BEDRIJF
4 ISO 14001
4 100% GROENE ENERGIE
KLIMAATNEUTRAAL GEDRUKT CERT. NUMMER: 53520-2009-1003
2

WOORD VOORAF
AANSTEKELIJK OPTIMISME
De komende twaalf maanden is meer dan twee derde van
de CEO’s van grote ondernemingen zinnens om fors te
investeren in data en technologie. Daarbij gaat het om het
beheren van gecollecteerde data, Artificiële Intelligentie en
transparantie. 61% verklaart initiatieven te nemen voor een grote
transformatie gericht op de human resources, met name op het
cultiveren van het talent in en de cultuur van het bedrijf. Dat blijkt
uit de EY CEO Imperative Study 2021 waarin 305 CEO’s uit de
Forbes Global 2020 zijn bevraagd.
Bij de ingenieurs moet dit nieuws als muziek in de oren klinken.
Na meer dan een jaar in duisternis te zijn gehuld, begint het
opnieuw te dagen en dat niet alleen in het oosten dit keer. Hier te
lande zit het ondernemersvertrouwen eveneens opnieuw in de lift.
Dit optimisme is niet toevallig de rode draad die zich doorheen
dit nummer ontspint. De jobbeurzen in het voorjaar op onze
campussen beten de spits af. Tegen vele verwachtingen in
kenden de virtuele evenementen een hoge opkomst en moesten
ze in menig opzicht niet onderdoen voor hun live tegenhangers
in het pre-coronatijdperk. Sterker nog, naarmate het vertrouwen
van de ondernemers en de consumenten toeneemt, staan de
virtuele beurzen op de campussen na de examens wellicht een
tweede leven te wachten. Bleven de industrieel ingenieurs op het
dieptepunt van de coronacrisis nog fel gegeerd, dan zullen ze
dat nog meer zijn wanneer de economie opnieuw aantrekt.
Het optimisme ontkiemt ook in het onderwijs en het onderzoek.
Met het nieuwe postgraduaat Artificial Intelligence in Business &
Industry trekken we resoluut de kaart van de toekomst, te meer
omdat het programma een verlengstuk krijgt in een nieuwe
master-na-master. De Ingenieursbelevingen -het paradepaardje
van het vernieuwde curriculum- slaagden erin om het coronajaar
van de eerstejaars goed te maken met uitdagende open
opdrachten waarin de studenten zich zowel online als on campus
konden uitleven. Tijdens het online Innovation & Networking Event
van Technovation Hub begin mei blaakten de studententeams
van zelfvertrouwen om zich opnieuw te overtreffen in innovatie en
ondernemerschap. Het Formula Electric Belgium Team kon zelfs
niet zolang wachten om uit te pakken met zijn autonoom rijdende
elektrische racewagen. Een primeur waarmee ze willen schitteren
tijdens de internationale Formula Electric competitie op de
Europese circuits. Hun collega’s van het Agoria Solar Team
staken de Solar Olympics voor scholenteams in een nieuw
kleedje. De Vlaamse ministers van Onderwijs en van Jeugd gaven
het startschot voor een geslaagde Solar Olympiade.
De onderzoekers delen in het optimisme. Zo bouwen doctorandi
van Campus Diepenbeek in nauwe samenwerking met de
industrie speciale robots om anomalieën in bedrijfsprocessen snel
te detecteren en onmiddellijk op te lossen. De Technologiecampus
Gent neemt dan weer het voortouw in de race naar 6G. De
nieuwe standaard zal tot nog efficiëntere netwerken leiden, met
nog meer interactie en nog hogere datasnelheden. Op Campus
Groep T worden oplossingen gezocht voor een probleem dat
almaar acuter wordt: dat van de privacy in de gedigitaliseerde
gezondheidszorg.
Positieve geluiden komen ook vanuit de hoek van de alumni.
Serge de Gheldere, het boegbeeld van de klimaatzaak, won de
eerste Alumni Award van Alumni Ingenieurs KU Leuven. Met deze
vereniging sloot de faculteit een samenwerkingsakkoord af dat
de alumniwerkingen op campus- en op facultair niveau op elkaar
afstemt en versterkt.
‘Don’t limit yourself’. Nu het optimisme opnieuw veld wint, is het
motto van Gerwout Van Hoefs, alumnus in de kijker in dit nummer,
brandend actueel. Van grenzen verleggen heeft hij zijn job
gemaakt. De coronarestricties hebben hem daarbij weinig
gehinderd, ook al omdat zijn grenzen de fysieke limieten
overstijgen. Bij Gerwout gaat het om een mindset, een geestelijke
ingesteldheid, een mentale mobiliteit om meer te zien en verder
te kijken. Dat is precies wat we op onze campussen de studenten
willen bijbrengen in vakoverschrijdend werken, in ingenieursbelevingen,
in contacten met het werkveld, in teamwork en leren
ondernemen. Het optimisme dat dit genereert, dat nemen we er
graag bij.
Prettige vakantie.
Prof. Bert Lauwers
Decaan Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
CONNECTING
3

NIEUWS VAN DE FACULTEIT
IJKINGSTOETS:
VAN TEST NAAR
OPPORTUNITEIT
Vanaf dit jaar is de ijkingstoets verplicht voor de nieuwe eerstejaars industrieel ingenieur.
De resultaten hebben evenwel geen gevolgen voor de toelating voor de studie. En wie
goede scores haalt, kan evenmin rekenen op een bonus. ‘Verplicht maar vrijblijvend’,
heet dat. Toch zit er meer in, meent prof. Greet Langie, verantwoordelijke voor de
ijkingstoets industrieel ingenieur binnen de KU Leuven.
“ Over het woord ‘ijkingstoets’ alleen
al kun je een hele boom opzetten”,
zegt prof. Langie. “IJken betekent
letterlijk ‘onderzoeken of iets aan de
gestelde eisen voldoet’. Dat ‘iets’ heeft
meestal betrekking op maten en
gewichten. Het gaat om het relateren van
een meetmethode aan een vastgelegde
standaard. Door ijking wordt een
instrument geschikt verklaard om geldige
metingen uit te voeren. Van de ijkingstoets
hebben we de validiteit onderzocht en
vastgesteld dat het testresultaat een
adequaat beeld geeft van de wiskundige
en wetenschappelijke kennis van de
student t.o.v. het verwachte instapniveau.
Maar er is meer. De ijkingstoets
positioneert de student ook t.o.v. de
andere deelnemers aan de toets. Het
resultaat kan dus wel degelijk als een
referentie of ijking worden aangezien”.
Spiegel
“De ijkingstoets houdt de studiekiezer een
spiegel voor van zijn wiskundekennis op
het moment van de testafname”, vervolgt
prof. Langie. “Wie een goed resultaat
behaalt, zou bijgevolg gerustgesteld
moeten zijn om de studie aan te vatten.
Wie minder goed scoort, wordt
verondersteld zich nog eens te bezinnen
en voor de start van het academiejaar zijn
of haar wiskunde kennis op peil te
brengen via een zomercursus en/of de
Massive Open Online Course basiswiskunde.
In dat opzicht heeft de
ijkingstoets een activerende functie:
aanzetten tot reflectie en tot handelen.
Dat blijkt duidelijk uit ons onderzoek. Hoe
lager de score, hoe meer de student
aangeeft gebruik te zullen maken van de
ondersteuning in aanloop naar de eerste
lesdag”.
Sinds 2020 bestaat de ijkingstoets uit
twee delen: 10 vragen basiswiskunde en
15 vragen die geënt zijn op het verwachte
instapniveau. Onderzoek heeft
aangetoond dat de score behaald op de
10 basisvragen helpt om de ‘risicostudenten’
nauwkeuriger te identificeren
en te gidsen doorheen het verdere studiekeuzeproces.
Aangezien er naast het afleggen van de
toets geen andere verplichting geldt, ligt
het initiatief volledig in handen van de
aankomende student. “Eigenlijk past dit in
onze visie van de ondernemende
ingenieurs die we willen opleiden”, vindt
prof. Langie. “Wat evenwel geenszins
uitsluit dat de nieuwkomers recht hebben
op een optimale ondersteuning tijdens het
kritische eerste bachelorjaar”.
Die support is nu al ten dele voorhanden
in de vorm van een vrij toegankelijke
MOOC basiswiskunde en zomercursussen
op alle campussen. De MOOC is een
online leeromgeving waarmee de
aankomende studenten op eigen tempo
kun voorkennis kunnen opfrissen of
bijspijkeren. De zomercursussen worden
in september live gegeven en gestreamd
als de coronabeperkingen dat vereisen.
“Beide producten hebben hun diensten al
ruimschoots bewezen”, aldus prof.
Langie. “Vanaf volgend academiejaar
willen we ze samen met de ijkingstoets
integreren in een facultair ondersteuningstraject
voor beginnende eerstejaars”.
Traject
In het ondersteuningstraject onderscheidt
prof. Langie twee fasen, één voor en één
tijdens het eerste bachelorjaar. “Het
traject start eigenlijk bij de infomomenten.
Tijdens de SID-in beurzen, info- en
bezoekdagen worden de potentiële
studenten al gesensibiliseerd voor de
ijkingstoets als diagnosemoment en de
remediëringsmogelijkheden bij eventuele
lacunes. De MOOC dient om zich
zelfstandig de echt noodzakelijke
basiskennis wiskunde eigen te maken. De
zomercursus brengt de voorkennis bij die
nodig is voor een vlotte start. Maar -zoals
4

Prof. Greet Langie
© Joren De Weerdt
gezegd- hiermee stopt het niet. Tijdens
het academiejaar openen we een ‘online
adaptive learning path’, opgebouwd uit
een combinatie van theorie en veel
oefeningen, aangevuld met individuele
vakbegeleiding op de campus. Op basis
van de resultaten van de ijkingstoets
worden de studenten ingedeeld in drie
groepen. Er is de groep die geslaagd is
op beide delen en in principe geen
behoefte heeft aan extra ondersteuning.
Een tweede groep die enkel geslaagd is
op de 10 basiswiskundevragen en die we
aanbevelen om in functie van de hiaten
gebruik te maken van de ondersteuning.
En een derde groep die over de hele lijn
beneden peil scoort en die we aanraden
om zich nog eens te bezinnen over de
studiekeuze. Wie er toch wil voor gaan,
krijgt een stellig advies om het aanbod
met beide handen aan te grijpen”.
Opwaardering
Critici zullen opwerpen dat behalve een
verruiming van het ondersteuningsaanbod
er ten gronde weinig verandert: de
ijkingstoets blijft niet-bindend en het
traject is gebaseerd op vrijwilligheid. “Dat
klopt”, antwoordt prof. Langie. “Het
verschil en tegelijk de meerwaarde van de
nieuwe aanpak is dat de verschillende
initiatieven nu ingebed worden in een
totaalconcept met een logische opbouw.
De niet-bindende ijkingstoets wordt op
die manier opgewaardeerd van een
diagnose tot een opportuniteit die de
nieuwkomers stimuleert om de uitdaging
aan te gaan en hun studie al onmiddellijk
zelf in handen te nemen”.
Yves Persoons
CONNECTING
5

NIEUWS VAN DE FACULTEIT
Ellen Demarsin
© Julie Feyaerts
TECHNOVATION HUB:
THE CHALLENGE OF (GLOBAL)
NETWORKED ENGINEERING
COMMUNITIES
6

On May 6, 2021, Technovation Hub organised its third Innovation & Networking Evening,
for the first time entirely online. For the student teams, it was a ‘moment de gloire’ to
show off their achievements and to share expertise with the participants and with each
other. Ellen Demarsin made her widely acclaimed entrance as the new Executive
Committee member of Technovation Hub.
E
llen inherits one of the faculty’s
showpieces from her predecessor
Chrisje Haenen. Since 2016,
Technovation Hub has been the
breeding ground in which engineering
talent and entrepreneurship merge and
result in innovative projects set up by
ambitious student teams. These teams
in turn attract other students, take part
in international competitions and have
themselves become examples of
networked engineering communities.
Excellent mix
“The COVID-19 restrictions and lack of
direct contact did not negatively affect
attendance”, Ellen noted. “With more
than 100 participants we remained at
the same level of the previous live
editions. In terms of audience diversity,
we are doing even better: 21%
students, 42% professionals from
companies and 37% professors and
researchers. An excellent mix of profiles
and backgrounds for cross-fertilisation
and networking”.
The programme contained the by now
classic ingredients: a welcome by the
dean, a prominent guest speaker, a
panel discussion, workshops by the
student teams and a networking
moment at the end. Prof. Bert Lauwers,
Dean of the Faculty of Engineering
Technology opened the event with a
comparison: “Our multicampus faculty
in itself is a model of a networked
engineering community. The
cooperation between seven campuses
has led to a new engineering curriculum,
intense involvement of the business
world, participation in the international
Design Factory Global Network, joining
the Siemens Industry Academy and
much more. Technovation Hub can be
called the emanation of the profile of
our education and the mission of our
faculty”.
T-shaped engineers
Further in his speech, Prof. Lauwers
called interdisciplinary cooperation the
engine of innovation. “The increasing
complexity of engineering has torn
down the fences between disciplines.
Therefore, engineers are required to
master knowledge, skills and attitudes
outside their traditional comfort zone.
This has led to the rise of what is
known as the ‘T-shaped engineer’.
Essentially, the T-shaped concept is a
metaphor for the depth and the breadth
that a professional needs in his/her
competence. The vertical bar
represents the depth of related skills
and expertise in a single field, whereas
the horizontal bar represents the
breadth of skills and the ability to
collaborate across disciplines with
experts in other areas. For engineers,
this means not only possessing deep
technical skills, but also having broader
attitudes such as empathy,
entrepreneurial and communication
skills, team spirit and the ability to
collaborate. Characteristic of the
T-shaped engineers is their dynamic
versatility: the continuous alternation of
deepening and broadening. The
T-shaped concept is the success
formula of each of our student teams”.
Enabling breakthrough
Koen Verhaert, CEO of Verhaert
Masters in Innovation, was the keynote
speaker. He runs a group of product
innovation companies helping other
companies and entrepreneurs to
innovate, creating new products,
business and services. According to
Koen Verhaert, innovation must meet
the following criteria: user-centred,
business-driven, multidisciplinary and
enabled by technology. Only an
integrated approach allows you to align
products, markets and investments in
the most optimal way. “Innovation is
possible on different levels and in
different phases. To start with, you can
inject innovation into your core business
by attracting specialists or calling in
external experts. When it comes to
adjacent innovation, you move into
other areas and have to introduce new
technologies. A third option is the
disruptive approach, in which you
resolutely take a completely different
path. Each of these formulas has its
own approach and methodology”.
After the innovative workshops
traditionally provided by the student
teams, Prof. Gerard Govers, Vice
Rector Science, Engineering and
Technology of KU Leuven, pronounced
the closing words. He emphasised the
educational added value of the student
projects and the exemplary role of
Technovation Hub in creating and
supporting so much innovation and
entrepreneurship.
And Ellen? She could not wish for a
better total immersion in her new job
and professional environment. Grateful
for the preparatory work of her
predecessor and her colleagues, she
takes up the torch, determined to
tackle the challenge of (global)
networked engineering communities.
Yves Persoons
www.technovationhub.be
CONNECTING
7

NIEUWS VAN DE CAMPUSSEN
JOBBEURZEN 2021:
INDUSTRIEEL INGENIEURS
BLIJVEN GEGEERD
Online rekruteren en solliciteren is de norm dit jaar. De transitie van reëel naar virtueel is
op alle campussen van de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen snel en soepel
verlopen. Tegen vele verwachtingen in kenden de virtuele jobbeurzen een hoge opkomst en
moesten ze in menig opzicht niet onderdoen voor de live edities in het pre-coronatijdperk.
De pandemie heeft de vraag naar industrieel ingenieurs niet aangetast, zoveel is duidelijk.
Bij de start van het academiejaar zag
het er niet goed uit. Na vijf
opeenvolgende jaren van groei in de
technologiesector kwam de federatie
Agoria met sombere cijfers voor de dag. In
de eerste zes maanden van 2020 was de
omzet met 5,5% gedaald in vergelijking
met de eerste helft van 2019. In het tweede
kwartaal was er zelfs een terugval van
13,5%. Vooral tijdens de eerste lockdown
kelderden de cijfers over de hele lijn. Bij de
export van technologische producten
werd zelfs een daling van 15% genoteerd.
De weerslag op de tewerkstelling liet niet
op zich wachten. Van januari tot juni 2020
gingen 3.200 banen verloren in de
technologische industrie. Een daling die
zich volgens Agoria nog zou blijven
doorzetten tot het eerste kwartaal van
2022 en in totaal 12.000 jobs zou kosten.
Andere prognoses - zoals die van de
Economic Risk Management Group
(ERMG) - voorspelden voor 2021 een
verlies van 23.000 banen.
Gezamenlijk
Onder zulk gesternte een jobbeurs
organiseren die dan ook nog eens virtueel
moest verlopen, creëerde op de
campussen geen hoge verwachtingen.
Campus De Nayer en de hogeschool
Thomas More die traditioneel de grootste
jobbeurs inrichten, openden samen met
de collega’s op Campus Geel een
gezamenlijk platform, kwestie van zeker
te zijn van voldoende bedrijven en
vacatures. Lieze Rombauts, communicatieverantwoordelijke
op Campus De
Nayer, spreekt van een goede beslissing.
“Met 245 bedrijven benaderen we het
aantal van de fysieke jobbeurs vorig jaar.
De onlineformule heeft onze trouwe
klanten er niet van weerhouden om zich
opnieuw in te schrijven. Samen boden ze
930 vacatures aan, niet alleen voor
industrieel ingenieurs maar ook voor
professionele bachelors”.
“Dat de gezamenlijke beurs geslaagd is,
blijkt ook uit de andere cijfers”, aldus
Ellen Mostmans, communicatieverantwoordelijke
op Campus Geel. “Zo
werden 2.500 laatstejaarsstudenten
geregistreerd in het systeem. 940
voorlaatstejaars, docenten en externe
bezoekers registreerden zich. Dat
resulteerde in 35.000 bezoeken aan de
stands, 8.600 jobconsultaties, 435 directe
sollicitaties, 1.780 chatgesprekken en
660 direct messages verstuurd door de
bezoekers”.
De gemeenschappelijke jobbeurs van de
campussen De Nayer en Geel voorzag
verder in een online sollicitatietraining en
keuzesessies over o.m. doctoreren,
innoverend ondernemen, verder studeren
in de faculteit en aan KU Leuven en de
educatieve master voor ingenieurs. Met
studenten Arbeids- en Organisatiepsychologie
konden een-op-een
gesprekken gevoerd worden.
Panelgesprek
Bij de opening van de beurs op 9 maart
stond er een panelgesprek i.s.m. Kanaal
Z op het programma met Martine
Reynaerts, CEO van Reynaerts Aluminium,
Hans Maertens, gedelegeerd bestuurder
van VOKA, prof. Luc Sels, rector van KU
Leuven en Stijn Coenen, algemeen
directeur van Thomas More. De sprekers
benadrukten het cruciaal belang van
innovatie, ondernemerschap en
multidisciplinariteit voor de afgestudeerde
ingenieurs. Naast een solide technische
kennis zijn ook professionele vaardigheden
onmisbaar voor een jonge professional.
En wil je gebeiteld zitten in je carrière, dan
is levenslang leren een natuurlijke
ingesteldheid. Na afloop van het
panelgesprek opende Hilde Crevits,
viceminister-president en Vlaamse
minister van Economie, Innovatie en Werk
de gezamenlijke virtuele beurs.
Primeur
Technologiecampus Gent organiseerde
dit jaar voor het eerst een volledig virtuele
beurs en ging hierbij in zee met de Odisee
Hogeschool. “Met 75 bedrijven haalden
we niet de 130 van de voorbije jaren,
maar met 860 vacatures maakten we dit
ruimschoots goed”, vertelt
communicatieverantwoordelijke Laura
Taelman. “De 254 laatstejaars die de
beurs bezochten, zorgden voor 1.878
jobconsultaties en 110 directe sollicitaties.
Aan de chatgesprekken namen 178
8

studenten deel en 450 stuurden een
bericht naar een bedrijf. Gedurende de
jobbeurs konden de studenten hun cv
laten screenen bij Randstad en het
Student Career Center. Verder waren er
nog informatiesessies over o.m.
doctoreren, verder studeren en
innoverend ondernemen”.
Campus Brugge opteerde voor een
kleinschalig initiatief als vervanger voor de
fysieke jobbeurs. Gedurende een halve
dag werden online parallelle sessies van
30 minuten ingericht waarbij de studenten
telkens konden kiezen uit vier sessies die
op hetzelfde moment gepland waren”,
vertelt organisator Isabelle Vervenne. “Op
die manier kon elke student met minstens
acht bedrijven kennismaken. In totaal
waren 30 ondernemingen van de partij en
namen 125 studenten deel, onder wie
ook laatstejaars professionele bachelor
van de Vives Hogeschool”.
“De studenten waren best tevreden over
het format”, vervolgt Isabelle. “Tijdens de
sessies werden veel vragen gesteld. Maar
iedereen was het erover eens dat een
fysieke beurs te verkiezen valt boven een
onlineversie”.
Career Days
Dezelfde boodschap horen we ook op
Campus Groep T in Leuven. Daar opende
de virtuele beurs op 10 februari de deuren
met 87 standhouders. “Dat was
beduidend minder dan de 150 van vorig
jaar, maar inzake vacatures kan de virtuele
editie wel de vergelijking doorstaan”,
meldt Vanessa Elsen, medewerker
Communicatie & Events. “De 419
vacatures werden tot nog toe 6046 keer
geconsulteerd, wat resulteerde in 506
sollicitaties. De standen zelf werden
15.284 keer bezocht. Studenten en
exposanten startten samen 653
gesprekken op. De studenten zelf namen
564 keer het initiatief. Tevens werden
druk boodschappen uitgewisseld: 2.421
door de standhouders en 1.002 door de
studenten. Deze cijfers dateren van eind
april. De virtuele beurs loopt nog tot eind
september. We verwachten nog een
nieuwe golf van registraties na de
examenperiode”.
Ook op Campus Groep T ging de virtuele
beurs gepaard met flankerende en
complementaire activiteiten waaronder de
Online Career Days van de studentenorganisatie
Industria. Die bestonden uit
bedrijfspresentaties en ontmoetingsmomenten
van laatstejaars en recruiters.
Tweede leven
De virtuele beurzen kunnen dan wel hun
fysieke tegenhanger niet evenaren, daar
staat tegenover dat ze zich niet beperken
tot een eendagsevenement. De beurzen
op de meeste campussen blijven online
tot in het najaar. Nu blijkt dat het
ondernemersvertrouwen opnieuw in de lift
zit, zou dat weleens een belangrijke troef
kunnen zijn. Uit de eerdergenoemde
ERMG-enquête blijkt dat de paaspauze
nog maar weinig negatieve impact heeft
gehad op de economie. Volgens de
Wereldhandelsorganisatie herstelt de
wereldhandel beter van de pandemie dan
verwacht: de handelsvolumes zouden in
2021 met 8% stijgen. Daarnaast voorspelt
de WHO ook een wereldwijde groei van
5,1% na een daling van 3,8% in 2020. In
de cijfers van de Startersatlas die Graydon
samen met de werkgeversorganisatie
Unizo op 21 april bekendmaakte, zetten
nog nooit zoveel Vlamingen de stap naar
het ondernemerschap. Met 65.555 zijn
ze, 1,1% meer dan in 2019.
Als ten gevolge van de vaccinatie en de
dalende besmettingen het vertrouwen
van de ondernemers en de consumenten
herstelt, dan staan de virtuele jobbeurzen
op de campussen misschien wel een
tweede leven te wachten. Bleven de
industrieel ingenieurs zelfs op het
dieptepunt van de coronacrisis nog erg
gegeerd, dan zullen ze dat nog meer zijn
wanneer de economie opnieuw aantrekt.
Yves Persoons
CONNECTING
9

ONDERWIJSONTWIKKELING
ARTIFICIAL INTELLIGENCE
IN BUSINESS & INDUSTRY:
VAN POSTGRADUAAT
NAAR MASTER-NA-MASTER
Volgend academiejaar start op Campus Kortrijk een nieuw interdisciplinair postgraduaat. Het
is een initiatief waar vier faculteiten van KU Leuven en evenveel campussen bij betrokken zijn.
Het postgraduaat is niet alleen een opleiding op zich maar fungeert ook als opstap naar een
gelijknamige master-na-master die in 2022-2023 op Campus Brugge gelanceerd wordt.
Programmadirecteur prof. Joost Vennekens en prof. Lieven De Lathauwer, AI-coördinator op
Campus Kulak Kortrijk, geven uitleg.
De voorbije decennia is de aandacht
verschoven van ‘digital first’ over
‘mobile first’ naar ‘AI first’. Daarbij
komt naast de VS ook China almaar sterker
opzetten. De Volksrepubliek heeft een
stappenplan klaar om tegen 2030 wereldleider
te zijn: eerst de achterstand inlopen,
over vijf jaar toonaangevend zijn op enkele
AI-terreinen en over tien jaar in het hele
AI-veld vooroplopen. “Het zou verkeerd
zijn te denken dat we de technologie uit
de VS of China maar moeten aankopen
om daarna in Europa uit te rollen”, meent
prof. Vennekens. “De AI die wij nodig hebben,
krijg je alleen als je die van de grond
zelf ontwikkelt en bouwt”.
Ook de Vlaamse overheid laat zich niet
onbetuigd. In 2019 werden Flanders AI
Research en Flanders AI Academy opgericht.
Tot 2024 kunnen de hoger
onderwijsinstellingen in West-Vlaanderen
rekenen op steun om gespecialiseerde
opleidingen in te richten die aansluiten bij
technologische speerpunten. Dit maakt
dat de nieuwe programma’s over AI een
opstartfinanciering ontvangen om levenslang
leren in de provincie een boost te
geven.
Pijlers
“Het nieuwe postgraduaat steunt op drie
pijlers”, legt prof. De Lathauwer uit. “Dat
zijn technologie, business en industrie. Dit
verklaart meteen de samenwerking tussen
de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
(industrieel ingenieur), de
Faculteit Ingenieurswetenschappen (burgerlijk
ingenieur), de Faculteit Wetenschappen
en de Faculteit Economie en
Bedrijfswetenschappen. De ingenieursfaculteiten
staan in voor de technologische
basis in de cursussen ‘Fundamentals of
AI’, ‘Machine Learning and Inductive
Inference’ en ‘Artificial Neural Networks
and Deep Learning’. De expertise die in
dat verband in Leuven is opgebouwd,
komt ons goed van pas. In Leuven loopt
al sinds 1988 een Master in AI, een van
de eerste programma’s op dit gebied dat
jaarlijks meer dan 300 studenten van over
de hele wereld aantrekt. Vorig jaar werd
de expertise die binnen de universiteit is
opgebouwd erkend door de oprichting
van een KU Leuven Instituut, één van de
eerste in zijn soort”.
“Onder de pijler ‘AI & Business’ ressorteert
de cursus ‘Business Analytics’. Die
wordt verzorgd door docenten uit de
Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen”,
vervolgt prof.
Vennekens. “De industriële aspecten
komen aan bod in ‘Computer Vision &
NLP’ met o.a. inbreng vanuit de Faculteit
Industriële Ingenieurswetenschappen
(Campus De Nayer). Dit samenspel van
expertisedomeinen en de bijbehorende
docenten maakt dat we kunnen uitpakken
met een sterk programma: stevig wetenschappelijk
en technologisch onderbouwd,
maar tegelijk ook resoluut toepassings-
en praktijkgericht. AI zal de
volgende jaren almaar meer doordringen
in onderwijs, gezondheidszorg, intelligent
manufacturing, beeld- en spraakherkenning,
enz.”
Ethiek
In de MaNaMa of master-na-master komt
er nog een vierde pijler bij, ‘AI & Society’,
met daarin aandacht voor de legale aspecten,
cognitieve wetenschap en ethiek.
“Het is duidelijk dat Europa moet inzetten
op een verantwoorde AI”, vindt prof. De
Lathauwer. “Aan de ene kant moet AI voldoen
aan de bestaande wetten en
regelgeving. Aan de andere kant moet de
EU in nieuwe wetgeving voorzien voor
toepassingen die er nog aankomen.
10

Prof. Joost Vennekens en prof. Lieven De Lathauwer
© Tom Talloen
Anders komen we terecht in Amerikaanse
toestanden waar sommige staten een
verbod uitgevaardigd hebben op gezichtsherkenning
in publieke ruimtes. In
andere zijn dan weer surveillantierobots
op straat uit den boze. Parallel met de
juridische zijn er de ethische implicaties.
De Digital Service Act die de Europese
Commissie in december vorig jaar goedkeurde
betekent al een hele stap vooruit.
Daarin wordt o.m. de disproportionele
macht van enkele grote technologiebedrijven
aan banden gelegd”.
prof. Vennekens. “Experten uit die bedrijven
verzorgen ook modules zoals ‘AI in
Practice’ en ‘ Realisation of AI’ in het
nieuwe programma. Ook in het onderzoek
verwachten we een sterke impuls
vanuit die hoek”.
Perspectieven
Over hun professionele toekomst hoeven
de afgestudeerden zich geen zorgen te
maken. “De wereldwijde AI-race maakt
dat er nu en de volgende jaren beduidend
meer vraag naar AI-expertise zal zijn dan
er aanbod beschikbaar is. Bedrijven verdringen
zich nu al om AI-talent aan te
trekken. Naarmate machinaal redeneren
en machinaal leren - de belangrijkste
taken van AI - een vaste plaats krijgen in
alle sectoren van het economische en sociale
leven, zal de vraag enkel toenemen”.
Yves Persoons
Werkveld
Een bijzondere troef van het nieuwe postgraduaat
en bij uitbreiding ook de
MaNaMa is de samenwerking met bedrijven
die in de sector actief zijn. Bij de
partners zien we belangrijke spelers als
Barco, Vandewiele, Renson, Cronos en
Van Marcke. “De samenwerking gaat verder
dan stages of masterproeven”, zegt
Postgraduate Certificate
Artificial Intelligence in Business and Industry
Kortrijk
Les op dinsdagnamiddag en -avond
Van 21 september 2021 tot 28 juni 2022
Meer info via www.puc.kuleuven.be of benedicte.seynhaeve@kuleuven.be
Contactpersoon: Lieven De Lathauwer (academisch coördinator)
lieven.delathauwer@kuleuven.be
CONNECTING
11

ONDERWIJSONTWIKKELING
INGENIEURSBELEVING
MAAKT CORONAJAAR GOED
Dat je ondanks de COVID-19 restricties toch creatief teamwerk kunt verrichten, bewezen de
eerstejaars industrieel ingenieur tijdens de Ingenieursbeleving (IB). Ze gingen de uitdaging
aan om al hun kennis, vaardigheden en talenten in te zetten waardoor ze konden uitpakken
met vaak verbluffende realisaties. De demonstraties en presentaties op de campussen waren
de hoogtepunten van het academiejaar. Een greep uit het rijke en gevarieerde aanbod.
De serre van de toekomst op
Campus De Nayer
In het centrum van de groententeelt lag
het thema voor IB1 voor het rapen. “De
opdracht was zodanig geconcipieerd dat
alle afstudeerrichtingen aan bod kwamen”,
zegt prof. Greet Langie. “Meer nog,
om de interdisciplinariteit te stimuleren,
kregen teams die afstudeerrichtingen integreerden
een bonus”. Bij Elektromechanica
en Elektronica-ICT kwam de samenwerking
vrijwel vanzelf tot stand. Deze teams
bouwden een serre waarvan het dak automatisch
open en dicht gaat. Sensoren
registeren de omgevingsparameters en
sturen de gegevens door naar een apparaat
dat het dak bedient.
De Chemieteams gingen aan de slag met
het afvalwater van de serre. Daarin
kweekten ze algen die het water zuiveren.
Via sensoren wordt de lichtintensiteit gecontroleerd
zodat de algen optimaal
kunnen groeien. En dat deden ze ook, tot
drie keer beter dan in natuurlijke omstandigheden.
Dat deze teams ook in
Elektromechanica beslagen zijn, toonden
ze met een hydrocycloon om de algen te
oogsten. De planten worden gebruikt als
veevoeder, biobrandstof of voedingssupplement.
“Daarmee slaan we twee vliegen
in één klap”, aldus prof. Langie. “Het afvalwater
wordt gezuiverd en we kweken
een product dat je op de markt kunt brengen.
Een mooi voorbeeld van circulaire
economie”.
Ook van de bouwkundigen in spe werd
een duurzame reflex verwacht. Zij moesten
een dakserre bouwen. Het dak van
het hoofdgebouw van de campus bleek
een uitgelezen plek. De resultaten van
metingen en berekeningen vertaalden
zich in originele maquettes. De demodag
was eveneens origineel opgevat. Via
streaming konden de presentaties van de
teams op TV-schermen gevolgd worden.
Kettingreacties op Campus
Groep T
In Leuven bouwden de eerstejaars in
groepjes van acht elk een Rube
Goldbergmachine. Dit is een complex apparaat
dat een op zich eenvoudige
opgave (zoals een balletje brengen van
punt A naar B) op een ingenieuze manier
uitvoert waardoor een kettingreactie ontstaat.
“Het programma van eisen was
zodanig opgesteld dat alle afstudeerrichtingen
in het toestel geïntegreerd moesten
worden”, legt coördinator Christel
Willemaerts uit. “Tijdens de demonstraties
koppelden we vijf tot zeven toestellen aan
elkaar. Was er ruimte genoeg geweest
dan hadden we een kettingreactie van wel
80 m kunnen realiseren”.
12

“Het project bestond uit verschillende
fasen”, vervolgt Nicolas De Hertoghe.
“Eerst stelden de teams een bouwdossier
samen, bestaande uit technische tekeningen,
een wiskundig model en een plan
van aanpak. Vervolgens werd het toestel
gebouwd in Fablab met gebruik van
3D-printers. Daarna volgden een testweek
en de finale demonstratie op de
campus.”
Elk toestel diende te beschikken over vier
in- en evenveel uitgangen waardoor het
balletje 16 trajecten kon afleggen. Om de
spanning erin te houden, hadden de
teams 15 minuten om hun toestel startklaar
te maken.
“Niet alleen voor de studenten, ook voor
de docenten was het een huzarenstukje”,
merkt Christel op. “32 experts zorgen
voor inhoudelijke input via seminaries.
Voeg daarbij nog eens 12 coaches en je
planningstabel moet niet onderdoen voor
de kettingreactie van de studenten”.
Ingenieur@home op
Technologiecampus Gent
Om je uit te leven als ingenieur hoef je het
niet ver te zoeken, vond men in Gent. Je
huis bevat voldoende elektronica, chemie,
elektromechanica, energie en bouwkunde
om er een boeiende Ingenieursbeleving in
op te zetten. Coördinator Micheline
Bekaert geeft uitleg: “De teams van elk
vier studenten volgden eerst een aantal
workshops van elke afstudeerrichting.
Daarbij kregen ze telkens een concrete
onderzoeksvraag mee (zie afbeelding). Elk
team koos vervolgens een vrijstaande woning.
Daarin gingen de studenten
opmeten, bodemstalen nemen, het energiegebruik
in kaart brengen, het
leidingwater analyseren, de levenscyclus
van de huishoudapparaten verifiëren, enz.
Naast de vakspecifieke input waren er
ook ondersteunende sessies over lab
skills, professionele competenties, CAD
en ruimtelijk inzicht. Die zorgden ervoor
dat de eerstejaars niet onbeslagen op het
ijs kwamen.”
Gelet op de hoeveelheid van onderzoeksvragen,
hoefden de teams slechts één
willekeurig gekozen onderwerp effectief te
presenteren. Ook Micheline wijst op de
bijzondere inzet van het docentencorps.
“Voor hen was de Ingenieursbeleving
eveneens nieuw en de omstandigheden
verre van ideaal. Ze blikken met minstens
evenveel voldoening als de studenten
terug op een geslaagde primeur”.
Bruggen bouwen op Campus
Brugge
Campus Brugge doet haar naam alle eer
aan in de keuze van het thema van IB1.
“Na het geïntegreerde lab en de seminaries
professionele competenties gingen
de studenten in het tweede semester aan
de slag met het bouwen van een brug”,
zegt coördinator Isabelle Vervenne. “We
richtten vier modules in. De eerste handelde
over materialen met aandacht voor
o.m. belasting en verbindingsmogelijkheden.
Daarna was het de beurt aan
bouwkunde. De opdracht bestond erin
een vakwerkbrug te bouwen die 90 cm
kon overspannen. De brug moest zo licht
mogelijk zijn, maar toch in staat om een
zo zwaar mogelijke belasting te dragen.
Het beste team pakte uit met een brug
van amper 90 gr. die een gewicht van 7
kg aankon.”
In de module Elektromechanica stond de
beweegbare brug centraal, uitgerust met
rekstrookjes om de doorbuiging te meten.
Die strookjes werden tijdens de module
Elektronica-ICT uitgelezen en de gegevens
gevisualiseerd om er vervolgens een
app mee te bouwen die de brug aanstuurt
en monitort. De Brugse IB1 werd afgesloten
met de presentatie van een module
naar keuze.
Isabelle kijkt tevreden terug op het project:
“Ondanks de moeilijke tijden hebben
de studenten en de docenten alles gegeven
om van IB1 een succes te maken”.
Yves Persoons
CONNECTING
13

ONDERWIJSONTWIKKELING
PROF. ANNEMIE VORSTERMANS,
PROGRAMMADIRECTEUR
ELEKTRONICA-ICT
Ingenieur is een beroep, lesgeven is een roeping. Als je beide combineert, ben je de geknipte
programmadirecteur. Deze ‘boutade’ is zonder meer van toepassing op prof. Annemie
Vorstermans. Sinds 1 augustus 2020 is ze voorzitter van de Permanente Onderwijscommissie
Elektronica-ICT, de tweede grootste afstudeerrichting van de faculteit met een stevige
verankering op alle campussen.
Prof. Vorstermans is burgerlijk elektrotechnisch ingenieur
van de UGent. Ze doctoreerde er over spraakherkenning
en ging na een tussenstop bij Lernout & Hauspie in 2007
aan de slag bij KAHO Sint-Lieven, de voorloper van de
Technologiecampus Gent. Daar behoort ze tot de eenheid
‘Gedistribueerde en Veilige Software’ (DistriNet) binnen het
Departement Computerwetenschappen.
“Toen ik bij KAHO Sint-Lieven begon, vormden Elektriciteit en
Elektronica nog één studierichting”, vertelt prof. Vorstermans.
“Pas later werd Elektronica afgesplitst van de sterkstroom en
kwam ICT erbij. Bij de uitbouw van het ICT-gedeelte was ik van
meet af aan betrokken, eerst als docent en vervolgens als vice-opleidingshoofd.
Inmiddels staat er een opleiding op de kaart
met twee profielen: Elektronica (hardware) en ICT (software). Dit
onderscheid biedt het voordeel van duidelijkheid, al zijn er ook
collega’s die voor een mengvorm opteren. Ook zij hebben daar
goede argumenten voor. Dat binnen de afstudeerrichting
Elektronica-ICT de campussen verschillende opties inrichten beschouw
ik als een verrijking van het aanbod. Het vergroot de
keuzemogelijkheden van de studenten en past helemaal in het
plaatje van de multicampusfaculteit”.
Draagvlak
Zoals bij de andere programmadirecteurs zal ook prof.
Vorstermans’ ambtsperiode grotendeels in het teken staan van
de programmahervorming. Inzake curriculumontwikkeling heeft
ze al genoeg watertjes doorzwommen om te weten dat belangrijke
vernieuwingen de beste kans op slagen hebben als ze door
de docenten te velde worden gedragen. Of als ze direct vanuit
de basis komen. “De campussen in Gent en Brugge werken al
nauw samen lang voor er van een multicampusconcept sprake
was. Dat is nooit opgelegd of gedecreteerd. Ik ben er dan ook
van overtuigd dat de programmacommissies maar ook de docententeams
een goede voedingsbodem zijn waarin meer
samenwerking kan ontkiemen. Het gras groeit niet door eraan te
trekken, wel door het terrein vruchtbaar te maken”.
Over de POC-overschrijdende samenwerking kan volgens prof.
Vorstermans hetzelfde gezegd worden. “Neem nu de ingenieursbelevingen,
het paradepaardje van de programmahervorming.
Het is de plaats bij uitstek waar verschillende leerlijnen, werkvormen
en disciplines samen komen en niet alleen de
wetenschappelijke of de technische. Met het docententeam
Professionele Competenties werken we nauw samen om de soft
skills optimaal te integreren zodat het belevingsaspect ten volle
tot zijn recht kan komen. Een andere ‘good practice’ is het interdisciplinair
project in de masteropleiding”.
Digitaal
Samen met haar collega’s van de POC Elektronica-ICT bevindt
prof. Vorstermans zich midden in de digitale revolutie die zich
momenteel voltrekt. De digitale transformatie is volgens haar
geen sprint waar je even alles moet geven. Het is veeleer een
marathon waarin je moet doseren en anticiperen op wat komen
gaat. Dat geldt niet alleen voor bedrijven maar ook voor universiteiten.
“COVID-19 heeft aangetoond dat consumenten zich
snel kunnen aanpassen en nieuwe manieren vinden om dagelijkse
dingen digitaal te doen. Docenten en studenten hebben in
een recordtempo digitaal een paar versnellingen hoger moeten
schakelen. Deze klok zal niet worden teruggedraaid. Het is onze
taak ervoor te zorgen dat onze studenten en medewerkers op
een continue verandering zijn voorbereid. Het gaat om het creëren
van een digitale cultuur en het inzetten op levenslang leren”.
Tot slot wil de nieuwe programmadirecteur nog een lans breken
voor een gedegen kwaliteitsbewaking. “Hervormen en vernieuwen
zijn noodzakelijk, maar geregeld even terugblikken en
reflecteren zijn dat ook. Dat geldt evenzeer voor het consolideren
van de vooruitgang die geboekt is. Innoveren doe je beter niet
op drijfzand”.
Yves Persoons
14

Prof. Annemie Vorstermans
© Yasmina Besseghir
CONNECTING
15

ONDERWIJSONTWIKKELING
Prof. Wim De Roeck
© Julie Feyaerts
16

PROF. WIM DE ROECK,
PROGRAMMADIRECTEUR
ELEKTROMECHANICA EN
KUNSTSTOFVERWERKING
Sinds augustus 2020 zit Wim De Roeck de permanente onderwijscommissie voor van de
grootste opleiding van de faculteit. Een opleiding die bovendien op alle campussen prominent
aanwezig is. Wim mag dan wel nieuwkomer zijn in beleidsaangelegenheden -hij doorliep niet
het klassieke traject van leerlijnverantwoordelijke over opleidingshoofd- toch weet hij wat hij
wil en waar hij over vier jaar met zijn opleiding wil staan.
Wim is burgerlijk ingenieur
Bouwkunde, maar doctoreerde
in de Werktuigkunde met een
proefschrift over stromingsgeleiding. Als
postdoc specialiseerde hij zich in aeroakoestische
onderwerpen als
geluidscontrole en -reductie in ventilatiesystemen
en voertuigen.
In 2012 nam Wim zijn intrek op Campus
Groep T als docent Mechanisch Ontwerp
en Sterkteleer. Hij raakte ook vlug
betrokken bij de focus Intelligent Mobility in
de masteropleiding Elektromechanica.
Samen met de optie Automotive
Engineering op Campus De Nayer hoopt
hij eerlang met een nieuwe master in
Voertuigentechnologie van start te gaan.
Op de Leuvense campus vertegenwoordigt
Wim de onderzoeksgroepen Mecha(tro)
nische Systeem Dynamica (LMSD) en
Applied Fluid Mechanics & (Aero-)
Acoustics.
Domeinspecifiek
De nieuwe programmadirecteur kreeg bij
zijn aantreden meteen een stevig dossier
op zijn bord: de programmahervorming.
Die wordt volgend academiejaar in de
tweede bachelorfase ingevoerd en bereikt
hiermee het domeinspecifieke gedeelte
van de opleiding. “Voor de afstudeerrichting
Elektromechanica en de opties
‘Automatisering & Mechatronica’,
‘Ontwerp & Productie’ en ‘Energie’ hebben
we ons huiswerk gemaakt”, zegt Wim. “In
de masteropleiding wordt het nog puzzelen
met de keuzepakketten: wat bieden we
waar aan? Gaan we meteen voor
internationale multicampusmodules, enz.”
Uiteraard is niet alles programmahervorming
wat de klok slaat. In zijn ambtstermijn wil
de programmadirecteur ook in twee
andere gebieden de bakens verzetten. Een
eerste dossier dat hem na aan het hart ligt,
is de introductie van nieuwe
onderwijsconcepten. “De coronacrisis
heeft de digitalisering van het onderwijs in
een stroomversnelling gebracht. Online
lesgeven en -krijgen behoort tot het nieuwe
normaal, wat niet betekent dat het
contactonderwijs compleet van het toneel
verdwijnt. Integendeel, het komt erop aan
om het beste uit deze twee werelden te
halen en te combineren. De ‘flipped
classrooms’ zijn in dat opzicht interessant.
Daarin bereiden de studenten de
contactmomenten voor zodat de
contacttijd optimaal benut kan worden
voor het verduidelijken, verdiepen en
verwerken van de leerstof. Deze aanpak
verhoogt niet alleen het leerrendement, het
is ook stimulerend voor de student en
motiverend voor de docent”.
Werkveld
Wims’ tweede prioriteit is het versterken
van de band met de industrie. Niet toevallig
is dit ook een van de belangrijkste
doelstellingen in het facultaire beleidsplan
2018-2022. Wim verwijst in dat verband
naar de positieve ervaringen met het
pilootproject Stage+ van de Siemens
Academy. “In het kader van hun
bachelorproef kregen 24 derdejaars vorig
academiejaar de kans om in 10 industriële
bedrijven een geautomatiseerde machine
te ontwerpen. Ook al was dit bij de uitbraak
van de coronacrisis niet evident, toch
hebben zij er heel wat opgestoken over
o.m. technisch ontwerpen en het werken
met simulatiepakketten. Het was een goed
voorbeeld hoe een Ingenieursbeleving niet
alleen kan focussen op professionele
vaardigheden, maar eveneens op
domeinspecifieke inhouden in een reële
bedrijfscontext. Ik ben er trouwens
voorstander van om de masterproeven
opnieuw meer in of met de industrie te
organiseren. De finaliteit van de meeste
afstuderenden is het bedrijfsleven, dus is
het onze taak hen hierop zo goed mogelijk
voor te bereiden.”
“Een moeilijk dossier voor de richtingen
Elektromechanica en Kunststofverwerking
zijn de stages”, besluit Wim. “Uiteraard zijn
wij er voorstander van, maar in het huidige
eenjarige masterprogramma is het
ondoenbaar om honderden studenten in
eenzelfde aaneengesloten periode op
stage te sturen en ook nog naar behoren
op te volgen. Daarom overwegen we om
van de stage een keuzepakket te maken
dat de studenten zelf kunnen inplannen in
een periode die hen het beste past. Het is
tevens een manier om hen verantwoordelijk
te maken voor hun leerproces”.
Yves Persoons
CONNECTING
17

STUDENT IN DE KIJKER
DE STEM VAN DE STUDENT:
STUDENTENPARTICIPATIE AAN
DE FACULTEIT INDUSTRIËLE
INGENIEURSWETENSCHAPPEN
Decaan Bert Lauwers sprak vorig jaar in zijn beleidsverklaring duidelijke taal: er moet werk
gemaakt worden van een actieve studentenparticipatie en dat zowel op facultair als op
campusniveau. Dat is niet alleen goed voor het democratisch gehalte van het bestuur, maar
biedt de studenten ook de kans om zich te ontwikkelen tot mondige en kritische industrieel
ingenieurs. De woorden van de decaan zijn niet in dovemansoren gevallen. De kopstukken
van de Studentenraden maken de balans op.
“ Als je voor industrieel ingenieur studeert,
ben je eigenlijk drievoudig
student: op je campus, aan de
faculteit en aan de universiteit”, zegt
Sophie Verbergt, voorzitter van het
Studentenoverleg Industrieel Ingenieur
(StII). “Aangezien op elk niveau beslissingen
worden genomen die de studenten
aanbelangen, is er ook telkens in medezeggenschap
voorzien. Op campusniveau
is dat de Studentenraad (SR), aan de faculteit
is dat StII en nog een niveau hoger
heb je Stura, het overkoepelend orgaan
van alle studenten van KU Leuven. Op elk
van deze niveaus zijn we vertegenwoordigd,
al zijn er nog verschillen en
werkpunten die meestal terug te voeren
zijn op het hogeschoolverleden van de
campussen. Maar dat het de goede kant
opgaat, dat staat buiten kijf”.
Complex
Margot Vander Elst is voorzitter van de SR
op Campus De Nayer. Die telt 20 leden
en vertegenwoordigt de studenten in de
onderwijscommissies op de campus.
Veel aandacht gaat naar het onthaal en
de begeleiding van eerstejaars. “Naast de
SR zijn er nog eens zes studentenverenigingen
actief, elk met een eigen
preses”, zegt Margot. “Er wordt wel
samengewerkt in een overkoepelend
verbond, maar het blijft een complexe
situatie. Het zou de studentenwerking in
het algemeen ten goede komen, mocht
er naast de SR een eengemaakte
studentenvereniging ontstaan”.
Op de Technologiecampus Gent heeft
Ambroos Broes de SR Ingenia opnieuw
moeten uitvinden. “We zijn vorig jaar met
een schone lei begonnen en zijn erin
geslaagd om een representatieve
vertegenwoordiging op de been te
brengen. Ook in Gent zijn er meerdere
studentenverenigingen: ASR en nog twee
verenigingen die onder de hogeschool
Odisee ressorteren”.
Huang Swennen heeft het voorbije
academiejaar aan de weg getimmerd op
Campus Geel. Met zeven companen
richtte hij een SR op die zowel de
studenten van industriële als van
biowetenschappen vertegenwoordigt.
“Oorspronkelijk waren er studentenvertegenwoordigers
per klas.
Laagdrempelig was het zeker, maar de
coördinatie liet vaak te wensen over.
Gelukkig hebben we één studentenvereniging
II Geel, al behoort die statutair
nog bij Atmos, de vereniging van de
hogeschool Thomas More”.
Bevoegdheden
Op Campus Diepenbeek heeft Nicolas
Derom een dubbele pet op. Hij
vertegenwoordigt de Limburgse
studenten zowel in StII als in de SR van
UHasselt waar hij ondervoorzitter
Onderwijs is. “Aangezien we studenten
zijn van KU Leuven én UHasselt is het
onze taak om het beste uit de twee
werelden te combineren. De
communicatielijnen op onze campus zijn
kort waardoor we kort op de bal kunnen
spelen. Met de Algemene Studentenvereniging
ASG werken we goed samen
ook al omdat de industrieel ingenieurs de
grootste groep vormen”.
Op Campus Groep T functioneert al sinds
1991 een onafhankelijke SR. Daar zijn van
bij het begin duidelijke afspraken met de
studentenvereniging gemaakt. “Industria
en SR zijn twee aparte entiteiten met
eigen statuten, een eigen budget en eigen
verantwoordelijkheden”, bevestigt Sophie.
“In de SR hebben we de voorbije jaren
speciale aandacht besteed aan de
internationale studenten die nu al meer
dan 25% van de populatie uitmaken. Met
succes, overigens. In die mate dat zich
inmiddels meer gemotiveerde
internationale studenten aanmelden dan
Vlaamse”.
18

Doorstroming
Na de integratie van de opleidingen in de
universiteit en de start van de nieuwe
faculteit in 2013 werd de overkoepelende
studentenraad StII opgericht. “Die bestaat
uit studentenvertegenwoordigers die
worden voorgedragen door de SR’s op
de campussen”, vervolgt Sophie. “Tijdens
de Algemene Vergaderingen bespreken
we de onderwerpen die aan de orde zijn
en nemen we een standpunt in dat we
vervolgens verdedigen in de facultaire
advies- en beslissingsorganen. StII zorgt
eveneens voor studenteninspraak in de
permanente onderwijscommissies”.
“StII kwam aanvankelijk moeilijk van de
grond -zeker op de campussen buiten
Leuven- maar daar is onder impuls van de
decaan verandering in gekomen.
Naarmate de SR’s op de campussen
aansterken, zal ook StII aan belang en
gewicht winnen. Het is vanuit de basis dat
de studentenparticipatie moet groeien.
De rol van de campussen en de faculteit
bestaat erin dit proces te faciliteren en te
ondersteunen. Of zoals het spreekwoord
zegt: het gras groeit niet door eraan te
trekken”.
Professionalisering
Alexander Konstantinov is ondervoorzitter
van de SR op Campus Groep T en zetelt
ook in de Algemene Vergadering van de
overkoepelende Studentenraad van KU
Leuven. “In Stura hebben we 7 van de 75
zetels en bijbehorende stemmen, goed
voor een gewicht van 9%”, zegt
Alexander. “Mathematisch is het wel niet
helemaal correct, omdat de studenten
van Campus Diepenbeek niet worden
meegeteld. Maar dan nog is het moeilijk
om die zeven zetels te bezetten. Een en
ander heeft te maken met het feit dat in
pre-coronatijden altijd in Leuven werd
vergaderd. Bij de eerste online Algemene
Vergadering vorig jaar waren bijvoorbeeld
wel zeven vertegenwoordigers present.
Dat Stura voor de niet-Leuvense
studenten een ver-van-mijn-bed show is,
moet dus vooral letterlijk opgevat
worden”.
Tot slot pleit Alexander voor een
doorgedreven professionalisering van de
studentenparticipatie. “Het zou de
werking en de continuïteit van de inspraak
zeker ten goede komen mochten de SR’s
en ook StII een juridische entiteit worden
in de vorm van een vzw, dus met eigen
statuten en budget. De meeste
studentenverenigingen functioneren al op
die manier en met succes. De dossiers
zijn te complex geworden om ze louter
aan vrijblijvend en wisselvallig vrijwilligerswerk
over te laten”.
Yves Persoons
http://stii.ulyssis.be/over-stii/
Sophie Verbergt
© Julie Feyaerts
CONNECTING
19

STUDENT IN DE KIJKER
DE TELOORGANG VAN
NATUURGEBIED DE ZEGGE
Ten zuiden van de Kleine Nete en ten noorden van het Kempens kanaal in de gemeenten
Geel en Olen ligt een van Vlaanderens oudste en waardevolste natuurgebieden. De Zegge
herbergt zeldzame vogel- en plantensoorten en er leven zelfs ringslangen. Dit paradijs is
echter zwaar bedreigd. Meer nog, het vormt zelf een bedreiging voor de natuur en het
klimaat. Valerie Moris, studente Biowetenschappen op Campus Geel, trok vorig jaar op
onderzoek. Dit resulteerde in een masterproef waarmee zij laureate werd van de VBI
Research Award.
Wie herinnert zich nog de film ‘Mira, de Teleurgang van
de Waterhoek’? De kaskraker uit 1971 was gebaseerd
op de streekroman van Stijn Streuvels en vertelt het
verhaal van een gesloten dorpsgemeenschap (Waterhoek) die
bedreigd wordt door de vooruitgang en de moderne techniek (in
de vorm van een brug over de Schelde). Is het Kempisch natuurgebied
hetzelfde lot beschoren? In 2019 trok medebeheerder de
Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde in Antwerpen aan de
alarmbel. Door het systematisch oppompen van grondwater voor
de naburige landbouw en veeteelt komt het voortbestaan van het
reservaat in gevaar. Masterstudente Valerie ging ter plaatse een
kijkje nemen en ontdekte dat het probleem nog veel groter is dan
gedacht.
Natuur en milieu
Valerie rijmt niet toevallig op biologie. Van kindsbeen af was
Valerie al gefascineerd door al wat leeft, groeit en bloeit op dit
ondermaanse. Haar studiekeuze was dan ook snel gemaakt: bioingenieur
aan KU Leuven. Na twee jaar theorie snakt Valerie naar
het echte leven en stapt ze over naar industrieel ingenieur in de
biowetenschappen op Campus Geel. In de afstudeerrichting
land- en tuinbouwkunde kiest ze voor de optie ‘Natuur en Milieu’.
“Planten en dieren kun je niet los zien van hun omgeving”, merkt
Valerie op. “Die omgeving maakt op haar beurt deel uit van het
leefmilieu en alles wat daarbij komt kijken in termen van klimaat,
grondstoffen, energie, water en bodem. Toen in 2019 het
natuurgebied De Zegge negatief in het nieuws kwam, lag een
onderwerp voor mijn masterthesis voor het rapen”.
In haar onderzoek kijkt Valerie ook eerst naar het brede plaatje.
“De Zegge is eigenlijk al een restant van een immens
laagveenmoeras. ’t Geels Gebroekt was oorspronkelijk 500 ha
groot, maar werd in de vorige eeuw systematisch ingepalmd door
de landbouw zodat er nu nog slechts 110 ha overblijft. Een
dergelijk fenomeen deed zich ook elders voor, waardoor
Vlaanderen 75% van zijn wetlands verloor. Deze teloorgang is om
twee redenen zorgwekkend. Om te beginnen zorgen wetlands
voor ‘klimaatmitigatie’. Dat betekent dat ze koolstofdioxide uit de
atmosfeer opnemen en opbergen in de bodem. Ten tweede zijn
de wetlands natuurlijke schokdempers om extreme weersomstandigheden
op te vangen. Dat is dan weer een voorbeeld
van klimaatadaptatie.”
Uitdroging
“De grootste bedreiging voor De Zegge is ongetwijfeld uitdroging”,
vervolgt Valerie. “De boosdoener is de grondwaterwinning in de
omgeving. Maar ook de klimaatopwarming en de hittegolven van
de voorbije zomers hebben het veen geen goed gedaan. In dat
veen zit het equivalent van 200.000 ton CO 2 opgeslagen, dat is
evenveel als 60.000 auto’s per jaar uitstoten. Als de afbraak van
het plantaardig materiaal sneller verloopt dan de aanmaak of de
aanvoer ervan, degradeert het veen en komt die koolstofdioxide
vrij. En CO 2 is -zoals we weten het broeikasgas bij uitstekverantwoordelijk
voor de opwarming van de aarde en de
klimaatverandering”.
Gedurende vijf maanden deed Valerie opmetingen op verschillende
plaatsen in het natuurgebied. Ze verzamelde gegevens over o.m.
de zuurtegraad, de bulkdensiteit en het koolstof- en
nutriëntengehalte. Daarbij stelde ze een lineair verband vast
tussen het stikstof- en het koolstofgehalte in de hoogste
bodemlagen. Verder bracht ze ook de bodemrespiratie in kaart,
d.i. de CO 2 -uitstoot van de bodem veroorzaakt door
wortelademhaling en de microbiële afbraak van organisch
materiaal.
Vicieuze cirkel
“Tijdens de observatieperiode kon je de bodemrespiratie duidelijk
zien toenemen bij stijgende temperatuur en dalende bodem pH”,
zegt Valerie. “Als ten gevolge van de klimaatverandering de
temperatuur met 1°C stijgt, betekent dit een toename van 1g
CO 2 /m²/d. Door deze extra uitstoot gaat de aarde nog meer
opwarmen waardoor je in een vicieuze cirkel terechtkomt. Daar
komt nog eens bij dat als de degradatie van het veen zo
20

Valerie Morris
© Joren De Weerdt
verdergaat er een negatieve spiraal ontstaat die zorgt voor een
onherstelbare schade. Conclusie: als het veentapijt van De Zegge
afsterft, wordt het hele gebied in Geel en Olen een immense bron
van CO 2 -uitstoot”.
Op Campus Geel volgen prof. Karen Vancampenhout en haar
team de evolutie van het natuurgebied op de voet. Op 24 maart
verscheen in Gazet van Antwerpen een interview met de Geelse
professor. De titel van het artikel spreekt boekdelen:
’Natuurreservaat De Zegge zingt zijn zwanenzang en loopt stilaan
leeg’. Valerie heeft na haar ingenieursstudie haar zinnen gezet op
een Educatieve Master die ze combineert met een halftijdse job
in het onderwijs. Als industrieel ingenieur biowetenschappen met
een bijkomend masterdiploma op zak kan ze straks alle kanten
uit. Ook die van het onderzoek als zich de kans voordoet. De
Zegge spreekt haar nog altijd aan.
Yves Persoons
CONNECTING
21

STUDENT IN DE KIJKER
DE PR VAN PAULINE
‘The more you tell, the more you sell’. De uitspraak van David Ogilvy -de vader van de
moderne publiciteit- is zowat de hoeksteen van Industria’s communicatiestrategie. Vanaf
dit academiejaar steekt de studentenvereniging een tandje bij met een gloednieuw, glossy
magazine. Het is het werk van Pauline Vanvuchelen, vice-communicatie bij Campus
Groep T’s studentenvereniging. Een portret van een communicatieve duizendpoot.
De vereniging van de ingenieursstudenten
van Campus Groep T
zit in de top vier in Leuven. Dat is
niet nieuw. Lang voor de integratie van de
opleiding in de universiteit was Industria al
niet meer weg te denken uit het rijke
Leuvense studentenleven. “Wie Industria
enkel associeert met een clubje olijke fuifnummers
en dilettanten moet zijn/haar
beeld dringend bijstellen”, meent Pauline.
“Industria is een forse KMO die gerund
wordt als een bedrijf met aan het hoofd
een general manager (de preses) en een
directieteam (het presidium). Zoals in elke
onderneming worden er ideeën ontwikkeld
die vervolgens in productie gaan (als
events of diensten) ten behoeve van de
klanten (de studenten) en de stakeholders
(docenten, ondernemers, andere studentenkringen,
enz.). Succes-vol ondernemen
kun je niet zonder centen en financieel
beheer (de quaestoren) en evenmin zonder
een goed uitgekiende communicatie
en pr”. Hiermee komen we meteen op het
terrein van Pauline en haar team.
Gecoöpteerd talent
Pauline is derdejaars industrieel ingenieur
Elektronica-ICT. Ze studeerde eerst een
semester Industrieel Design aan de TU
Eindhoven, maar al vlug bleek haar
interesse in technologie groter te zijn.
Eenmaal in Leuven bleef Paulines aanleg
voor design en grafiek niet onopgemerkt
bij de studenten-vereniging. Die nam haar
wat graag op in het presidium als
gecoöpteerd (want niet verkozen) lid.
“Uiteraard kende ik Industria al”, vertelt
Pauline. “Als nieuwe eerstejaars had ik
nog deelgenomen aan de kennismakingstweedaagse.
Daar stond natuurlijk het
studentikoze centraal. Mij interesseerde
meer de machinerie achter de schermen
die een organisatie met zo’n breed scala
van producten en diensten draaiende
houdt. Dit kun je pas ontdekken als je in
dat raderwerk een rol van betekenis
speelt”.
Ondersteuning
Paulines taken en verantwoor-delijkheden
bij Industria zijn op z’n minst gezegd
impressionant. “Sport, cultuur,
ontspanning, events, bedrijfsrelaties, de
kursusdienst (met k), de fakbar, de
internationale werking, … allemaal hebben
ze behoefte aan ondersteuning en
materiaal voor de promotie van hun
activiteiten. Dat gaat van folders, affiches,
foto’s en filmpjes tot een drukke
bedrijvigheid op de sociale media. Nu
door de COVID-19 restricties tal van
events fysiek niet kunnen plaatshebben,
moet in online alternatieven worden
voorzien.”
Gelukkig staat Pauline er niet alleen voor.
Ze kan rekenen op haar teamgenoten
Rebecca Tang, Geraldine Claes en Jelle
Smolders. Met hen is de hele
communicatie-business van Industria
overwegend in vrouwelijke handen.
Volgens Pauline is dat geen toeval.
“Industria is niet meer het mannenbastion
van weleer. Meer dan 1 op 3 presidiumleden
zijn meisjes. Dat is nog niet
spectaculair veel, maar toch al beduidend
meer dan het vrouwelijk aandeel in de
studenten-populatie op de campus”.
Nieuwe look
Door toedoen van Pauline heeft het
T-Magazine van Industria een ware
metamorfose ondergaan. Het wekelijks
gekopieerde A5-bundeltje heeft
plaatsgemaakt voor een zes wekelijks full
colour tijdschrift van 32 pagina’s met een
uitnodigende lay-out, aantrekkelijke foto’s
en gedrukt op kwaliteitspapier. De
gegeerde puzzels en quizvragen van het
magazine oude-stijl zijn gebleven, maar
worden nu aangevuld met (beeld)
verslagen van activiteiten, gezondheidstips,
sollicitatieaanbevelingen,
studeren in coronatijden, een internationale
rubriek, enz. De aankondiging
van de activiteiten gebeurt nu via wekelijkse
flyers, wat maakt dat het magazine zelf een
langer leven beschoren is dan zijn
voorganger.
Voor Pauline maakt de restyling van het
T-Magazine deel uit van de verdere
professionalisering van de studentenvereniging.
“Bij PR draait het om imago
en reputatie. Het is onze taak om de
studenten en stakeholders accuraat te
informeren om te voorkomen dat er een
kloof ontstaat tussen imago en reputatie.
Het nieuwe T-Magazine is een uithangbord
dat toont dat we daadwerkelijk de
ondernemende en communicatieve
industrieel ingenieurs zijn waarvoor
Campus Groep T alom bekend is. Dat we
hiervoor kiezen voor een beproefd
medium als een gedrukt magazine past
helemaal in deze strategie. Onze faculteit
geeft ook een klassiek en klassevol
magazine uit. En heeft de KU Leuven zelf
dit academiejaar de Campuskrant niet
afgevoerd om te kunnen uitpakken met
een prestigieus tijdschrift?”.
Yves Persoons
Het T-Magazine is beschikbaar op
Campus Groep T en online te lezen op de
Facebookpagina van Industria.
22
CONNECTING

Pauline Vanvuchelen
© Julie Feyaerts
CONNECTING
23

DOCENT IN DE KIJKER
MENTORING VAN
DOCTORANDI EN
POSTDOCS: GESLAAGD
MET ONDERSCHEIDING
Luisteren. Vertrouwen. Motiveren. Niet alleen de eerstejaarsstudenten hebben er behoefte
aan. Ook aan doctorandi en pas gepromoveerden is het goed besteed. Meer nog, het schenkt
eveneens veel voldoening aan de mentor. Een geslaagde win-win dus. Het pilootproject aan
de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen is daar een voorbeeld van. Administratief
directeur Dafne Reymen en Andrea Bardyn, adviseur Dienst Diversiteitsbeleid en
projectcoördinator inclusie en mentoring bij de Groep Wetenschappen & Technologie,
blikken tevreden terug.
“ Mentoring is al langer ingeburgerd in
het personeelsbeleid van KU
Leuven”, zegt Andrea. “Mentoren
zijn medewerkers die hun kennis en ervaring
delen met minder ervaren of nieuwe
collega’s. Vanuit een open en coachende
houding vormen ze een klankbord en zijn
ze een vertrouwenspersoon voor de mentee
en dragen op die manier bij tot diens
persoonlijke ontwikkeling en welbevinden.
De laatstejaars PhD en de postdocs vormen
een groep die bijzondere aandacht
verdient. Zij spelen een uiterst belangrijke
rol in onderwijs en onderzoek aan hun faculteit
en bevinden zich op een
scharniermoment in hun loopbaan. Voor
hen hebben we een mentorprogramma
ontwikkeld dat vorig jaar in de Faculteit
Wetenschappen in première is gegaan.
Het succes werkte aanstekelijk. De
Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
was er als de kippen bij
voor een volgend pilootproject”.
Zes duo’s
“Doctoreren en postdoctoraal onderzoek
is bij de industrieel ingenieurs een recent
fenomeen”, legt Dafne uit. “Na de integratie
van de opleidingen in de universiteit heeft
het aantal doctorandi een spectaculair
hoge vlucht genomen: van een 30-tal
doctoraatsstudenten in 2013 tot meer dan
430 vandaag. Op onze campussen is er
dus in een vrij korte periode een nieuwe
groep van medewerkers-onderzoekers
bijgekomen met verwachtingen en wensen
die een specifieke aanpak vragen inzake
coaching en ondersteuning. De
professoren Martin Meganck en Luc
Geurts van de facultaire Werkgroep
Diversiteit hebben hun schouders onder
Andrea’s mentorproject gezet. Met als
gevolg dat we in november 2020 met zes
duo’s (mentor en mentee) van start zijn
gegaan: vier laatstejaars doctorandi en
twee postdocs”.
Over de mentees hadden we het al. Wie
zijn de mentoren en wat bezielt hen om
deze taak op zich te nemen? “Het gaat
telkens om iemand uit het professorenkorps
die een vrijwillig engagement aangaat”,
verduidelijkt Andrea. “De mentor is op
geen enkele manier hiërarchisch noch
organisatorisch verbonden met de mentee.
Wat mentoren doen, is niet onder één
noemer te plaatsen. Ze zijn gids, rolmodel,
klankbord, adviseur, supporter, coach, …
welke accenten ze wanneer en waar
leggen bepalen ze zelf samen met hun
mentee. De duo’s geven samen vorm en
inhoud aan het traject en dat is voor beiden
een groeiproces. We bieden wel een
duidelijk kader over ieders rol. Zo
verwachten we van de mentees dat zij het
traject in handen nemen en zelf oplossingen
zoeken. De mentoren anderzijds worden
niet verondersteld de rol van een
leidinggevende op te nemen of alle
antwoorden te hebben. Een goede mentor
beschikt over competenties zoals empathie
en luisterbereidheid en een assortiment
van communicatieve vaardigheden. Hij/zij
is open, toont begrip en geeft raad. De
relatie met de mentee is vooral gebaseerd
op wederzijds vertrouwen. Bij de start van
het traject maken de duo’s duidelijke
afspraken over doelstellingen en
verwachtingen. Dat is een cruciale stap om
vertrouwen op te bouwen en aan het
mentortraject richting en structuur te
geven.”
Parcours
Zijn mentoren idealisten? “Ongetwijfeld”,
meent Andrea. “Maar wat een goede
mentor vooral drijft is een nieuwsgierigheid
naar andere perspectieven en de wens om
ervaringen te delen met een jongere
generatie. ‘Generativiteit’ noemt de Duits-
24

Amerikaanse psychoanalyticus Erik
Homburger Erikson de drang die veel
mentoren kenmerkt: impact willen creëren
door een volgende generatie te gidsen.
Dat levert hun naast voldoening nog
andere voordelen op: ze scherpen hun
coachende vaardigheden aan en de open
gesprekken bieden de mogelijkheid om te
reflecteren over de eigen carrière of zaken
vanuit een andere invalshoek te bekijken.”
Het mentorproject bestrijkt een periode
van zes maanden -van november tot meien
volgt een duidelijk uitgestippeld
parcours. “Mentor en mentee worden niet
onvoorbereid op elkaar losgelaten”, zegt
Dafne. “De eigenlijke matching gebeurt
door de projectcoördinatoren. Voor zowel
de mentoren als de mentees is er een
voorbereidende workshop waarin het
opzet uit de doeken wordt gedaan en de
basisvaardigheden van mentoring worden
bijgebracht. Tijdens het traject zijn
momenten ingebouwd voor overleg,
reflectie en terugkoppeling. Het geheel
wordt ondersteund door de mentoring
module op het elektronisch leerplatform
Toledo”.
Verscheidenheid
Prof. Joost Vennekens (Campus De Nayer)
en de Turkse postdoctoraal onderzoeker
Cihan Kayaçetin (Technologiecampus
Gent) stapten beiden in het pilootproject
en vormden een duo. Voor Cihan was het
een godsgeschenk. Hij arriveerde in
september 2020 op een quasi verlaten
campus en greep de kans met beide
handen. “De maandelijkse online meetings
met mijn mentor waren telkens momenten
om naar uit te kijken. Elke sessie was een
goede mix van vooraf afgesproken
gespreksthema’s en een informele
babbel”. Prof. Vennekens van zijn kant
benadrukt de meerwaarde van de
verscheidenheid. “Cihan en ik zijn
verbonden aan verschillende campussen,
we zijn gespecialiseerd in verschillende
disciplines en hebben een verschillende
culturele achtergrond. Een schoolvoorbeeld
van multimentorschap dus. En een
leerschool voor beide partijen”.
“Mentor en mentee hebben al afgesproken
dat ze na afloop hoe dan ook in contact
blijven. De proef op de som dat het
pilootproject met onderscheiding geslaagd
Dafne Reymen en Andrea Bardyn
© Julie Feyaerts
is”, besluit Dafne. Trots voegt ze eraan toe
dat het mentorproject niet alleen zal
worden verdergezet maar ook uitgebreid
naar alle faculteiten van de Groep W&T.
Yves Persoons
In oktober 2021 start een nieuw
mentorprogramma voor postdoctorale
onderzoekers. Geïnteresseerde mentoren
of mentees kunnen contact opnemen met
Andrea.Bardyn@kuleuven.be
CONNECTING
25

ONDERZOEK IN DE KIJKER
HOW CERTAIN
IS UNCERTAINTY?
We know how much certainty the Covid-19 vaccines offer in terms of protection against the
virus. But who can confirm whether this percentage will still be valid next month? At that
point, today’s fixed uncertainty suddenly becomes imprecise or undetermined. Researchers
from the campuses Bruges and De Nayer are joining forces to find out how artificial
intelligence can deal with this kind of uncertainty. Keivan Shariatmadar, senior researcher
and mathematician at Bruges Campus, tells the story.
e
to the π is known as the first part of
the most remarkable and beautiful
identity in mathematics, named after
the Swiss scholar Leonhard Euler, who
invented it in 1748. However, E-pi also
stands for Epistemic AI. That is the name
of the European research project of Prof.
Hans Hallez and Keivan Shariatmadar
from the M-Group at Bruges Campus and
Prof. David Moens from the LMSD group
at De Nayer Campus. The other project
partners are Oxford Brookes University
and TU Delft.
FET Open European project
The Epistemic AI project is part of the
prestigious European FET program,
where FET stands for Future and
Emerging Technologies. “FET’s mission is
not only visionary but also very concrete”,
explains Keivan. “How to turn Europe’s
excellent science base into competitive
advantage? FET projects are expected to
initiate radically new lines in technology
through unexplored collaborations
between advanced multidisciplinary
science and cutting-edge engineers. It all
helps Europe grasp leadership in those
promising future technology areas able to
renew the basis for future European
competiveness and growth”.
The FET program has three
complementary lines of action to address
different methodologies and scales, from
new ideas to long-term challenges. “Our
project belongs to the FET Open
category”, Keivan continues. “FET Open
funds projects on new ideas for radically
new future technologies at an early stage.
FET Open calls for collaborative research
and innovation actions (RIA), satisfy the
FET Open ‘gatekeepers’, which are:
radical vision, breakthrough technological
target and ambitious interdisciplinary
research.
This may involve a wide range of new
technological possibilities, inspired by
cutting-edge science, unconventional
collaboration or new research and
innovation practices”.
Next-generation AI
“Reality is all about uncertainties”, says
Keivan. “What if sensors are drifting away
from calibration? What if a production
process is very prone to the uncertainty
of manual intervention? What if a trained
model is not accurate enough and hard
to learn from the uncertain data? Our
project will investigate how the novel
indeterministic uncertainty models can
cope with these uncertainties”.
“The main goal of E-pi is to create new
methodologies and paradigms for a nextgeneration
artificial intelligence, providing
specific guaranties on its predictions
through proper modelling of real-world
uncertainties. Although artificial
intelligence has improved remarkably over
the last years, its inability to deal with
fundamental uncertainty severely limits its
applications. Our project will re-imagine AI
with proper treatment of the uncertainty
stemming from our forcibly partial
knowledge of the world”.
“As currently practiced, AI cannot
confidently make predictions robust
enough to stand the test of data generated
different from those studied at training
time. While recognizing this issue under
different names - e.g., ‘overfitting’ -
traditional machine learning seems unable
to address it in non-incremental ways. As
a result, AI suffers from brittle behaviour
and finds it difficult to operate in new
situations, e.g., adapting to driving in
heavy rain or to other road users’ different
style of driving e.g., deriving from cultural
traits. Our objective is to create a new
paradigm providing worst-case guaranties
on its predictions, thanks to a proper
modelling of real-world uncertainties”.
Ultimate Factory lab
The Epistemic AI project has a duration of
four years and will focus on the lab ‘The
Ultimate Factory” to implement the results
and techniques. To this end, the project
has hired one post-doc and two PhD
students within the departments of
Computer Sciences and Mechanical
Engineering at KU Leuven”.
Yves Persoons
26

Keivan Shariatmadar
© Tom Talloen
CONNECTING 27

ONDERZOEK IN DE KIJKER
ZANDVANGEN
IN OOSTENDE
Aan het strand van Oostende op de Oostoever is een strook van 2400 m² verboden zone voor
toeristen. Daar is namelijk helmgras aangeplant in zes percelen van elk 20m². De bedoeling
is om zoveel mogelijk zand vast te houden, zodat er op termijn een duinstrook ontstaat.
Het project maakt gebruik van de krachten van de natuur om de kust te beschermen. Glenn
Strypsteen, senior researcher op Campus Brugge, coördineert het zandvangen. In april vangt hij
er alvast de VLIZ Brilliant Maritime Research Idea 2021 mee.
‘ Over Oostende waait een wolk van
zand vanuit de onzichtbare
overkant’, dichtte Hugo Claus.
“Die wolk van zand vasthouden op het
strand, daar is het ons om te doen”, vertelt
Glenn. “Zo voorkomen we dat elk jaar
opnieuw tonnen zand op de dijk
terechtkomen. Bovendien is het een goede
zaak voor de zeewering en de bescherming
van de kust tegen storm en ontij”.
Building with Nature
Zee en zand zijn voor Glenn niet synoniem
van vakantie of zonnekloppen. De kust is
in eerste instantie zijn vertrouwd studieen
werkterrein. Aan het voormalige KHBO
op de zeedijk in Oostende studeerde hij
voor industrieel ingenieur Bouwkunde. Hij
doctoreerde vervolgens over
windgedreven zandtransport aan de
Belgische kust en is nu als senior
researcher verbonden aan de onderzoeksgroep
van prof. Pieter Rauwoens op
Campus Brugge, het ‘mekka’ van de
kustwaterbouw in dit land.
“In ons onderzoek gaan we uit van het
‘Building with Nature’-beginsel”, zegt
Glenn. “Dit betekent dat we inzetten op
natuurlijke krachten en middelen. Dat zijn
-in ons geval- de zee, de golven, de wind
en het zand. Hiermee willen we een
natuurlijke zeewering creëren en een
veerkrachtige kust die bestand is tegen
stormen en de gevolgen van de
klimaatopwarming”.
Patroon
Tot de natuurlijke middelen behoort ook
het helm- of duingras. “Het is een plant
die goed gedijt in dynamische duinen”,
legt Glenn uit. “Dit is een soort dat snel
een leeg gebied kan inpalmen. Als de
wijdvertakte wortels met licht in contact
komen, ontstaan er spontaan nieuwe
spruiten. Met zijn ingerolde bladeren
voorzien van uitspringende en
dichtbehaarde ribben is de plant in staat
om flink wat rondstuivend zand vast te
houden en zo de duingroei te bevorderen”.
Op papier lijkt het eenvoudig, maar de
realiteit is complexer. “Wat we bijvoorbeeld
nog niet weten is welk patroon van
plantjes het best werkt om zand te
vangen. Om dat te achterhalen, hebben
we het proefterrein opgedeeld in zes
vakken van ieder 20 m². In elk vak is
helmgras geplant volgens een ander
patroon van dichtheid, gaande van zes
plantjes per vierkante meter tot vijftien, nu
eens in rijen dan weer in kruisvorm”.
“Gedurende zes maanden heeft een
masterstudente metingen uitgevoerd bij
wind uit zee. Via zandvangers is in elk
perceel nagegaan hoeveel zand er
wegwaait. Verder plaatsten we mobiele
windmeters op drie verschillende hoogtes
om te meten of en in welke mate het
helmgras de windsnelheid beïnvloedt. De
windsnelheid is namelijk een cruciale
factor in de duinvorming”.
Grootschalig
Uit de resultaten van het proefproject in
Oostende willen de Brugse onderzoekers
lessen trekken die van toepassing kunnen
zijn op de hele Belgische kust. Dit kadert
in een grootschalig onderzoek waarbij
naast KU Leuven ook andere partners
betrokken zijn zoals het Agentschap
Maritieme Dienstverlening en Kust,
UGent, het Instituut voor Natuur- en
Bosonderzoek, het Agentschap Natuur
en Bos, ATO, de stad Oostende en het
Waterbouwkundig Laboratorium. Er staat
immers veel op het spel. De duinen zijn
een uniek ecosysteem. Ze zorgen niet
alleen voor een natuurlijke kustbescherming,
maar bieden ook een schat
aan biodiversiteit.
Het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ)
hoeft al niet meer overtuigd te worden.
Het kende in april 2021 aan Glenn een
BMRI-beurs toe ter waarde van 5000
euro. De ‘Brilliant Marine Research Idea’-
beurzen zijn uniek in Vlaanderen. Ze
onderscheiden zich van andere
financieringsbeurzen door de klemtoon
op het out-of-the-box-denken. Voor
Glenn is het een opsteker om door te
gaan met het briljant zandvangen in
Oostende.
Yves Persoons
28

Glenn Strypsteen
© Glenn Strypsteen
CONNECTING 29

ONDERZOEK IN DE KIJKER
LIMBURGSE ONDERZOEKERS
GAAN MET ROBOTS
‘ANOMALIEËN’ TE LIJF
IN FARMA EN CHEMIE
De samenwerking met het werkveld staat hoog in het facultaire
vaandel geschreven. Een schoolvoorbeeld daarvan zijn de
Baekeland-mandaten. Hiermee kunnen jonge onderzoekers
doctoraatswerk verrichten met een aantoonbare meerwaarde
voor zowel de universiteit als voor het betrokken bedrijf.
Op Campus Diepenbeek zijn dit academiejaar twee zo’n
projecten van start gegaan bij resp. Pfizer in Puurs en BASF
in Antwerpen. Een gesprek met de doctorandi Ivo Dekker en
Toon Stuyck en de promotoren prof. Eric Demeester en prof.
Karel Kellens van de onderzoeksgroep ACRO.
ACRO staat voor ‘Automation,
Computer Vision & Robotics’. De
groep kan bogen op een jarenlange
ervaring in het vertalen van fundamenteel
onderzoek naar industriële toepassingen.
“Onze scope is erg breed”, bevestigt prof.
Demeester. “We zijn bezig met o.m.
mens-robotinteractie, flexibele productmanipulatie,
botsingsvrije padplanning en
navigatie, en geautomatiseerde assemblage
en disassemblage. De rode draad
doorheen onze activiteiten is de samenwerking
met het bedrijfsleven”.
“Het is beslist geen toeval dat vooraanstaande
ondernemingen in Diepenbeek
komen aankloppen voor onderzoeksprojecten”,
vervolgt prof. Kellens. “De
Baekeland-mandaten zijn hier echt voor
geknipt. Ze worden toegekend aan
kandidaten die een duidelijk bedrijfsregelateerd
project voorleggen. De
aanvraag moet trouwens door het bedrijf
gebeuren. Het Vlaams Agentschap
Innoveren & Ondernemen co-financiert de
personeels- en de werkingskosten”.
Detectie en verwijdering
De samenwerking tussen universiteit en
bedrijf werkt in twee richtingen. Zo is
Toon al twee jaar actief als data-analyst
bij de chemiereus BASF in Antwerpen en
gaat hij nu doctoreren in Diepenbeek. Ivo
van zijn kant is verbonden aan de
Limburgse campus, maar zal ook bedrijvig
zijn bij Pfizer in Puurs. Beide doctorandi
hebben hun zinnen gezet op de tijdige
detectie van anomalieën in verschillende
bedrijfsprocessen, alsook op het
automatisch oplossen ervan via
robothandelingen of processturing. “In
een sterk gereglementeerde sector als de
chemie gelden strenge veiligheidsnormen
en -voorschriften”, merkt Toon op. “Ook
een efficiënt en kwaliteitsvol productieproces
is noodzakelijk op een site als
BASF. Toch is het nooit compleet uit te
sluiten dat zich ergens een anomalie
voordoet. Sommige hebben geen impact
op het proces en zijn bijgevolg niet
waarneembaar met de bestaande
temperatuur of druksensoren. Niettemin
zijn en blijven ze ongewenst. Precies voor
deze groep van anomalieën zijn visuele
controles of camera’s nodig om te kunnen
waarnemen en erop te reageren”.
30

Precisiewerk
Bij het farmabedrijf Pfizer onderzoekt Ivo
de mogelijkheden van een
cameradetectiesysteem op een kleinere
maar wel cruciale schaal: de afvulling van
flesjes, spuiten en andere recipiënten.
“Een precisiewerk dat volledig automatisch
verloopt, maar waar soms toch weleens
iets fout loopt”, zegt Ivo. “Meestal gebeurt
dat bij de aanvoer. Door een snelle
detectie en gerobotiseerde rechtzetting
van de anomalie willen we voorkomen dat
de productie stilvalt en er kostbare tijd
verloren gaat. Op termijn moet dit
onderzoek leiden tot de ontwikkeling van
een nieuwe generatie van controle- en
detectiesystemen bij Pfizer. Ik beschouw
het als een hele eer om daaraan te kunnen
meewerken”.
Dezelfde boodschap horen we bij Toon.
”BASF Antwerpen is één van de meest
efficiënte productievestigingen van de
hele groep. Het Baekeland-mandaat past
goed binnen de bedrijfsstrategie om deze
positie te kunnen behouden. Als dit
project een succes wordt, willen we
uitgroeien tot een kenniscentrum in dit
domein voor de hele BASF-groep”.
Verwachtingen
Een Baekeland-mandaat duurt vier jaar.
Ivo en Toon verdelen hun tijd half om half
tussen campus en bedrijf, al is dat geen
vaste of opgelegde regel. Zoals andere
doctorandi nemen ze op de campus een
aantal onderwijsondersteunende en
-begeleidende taken op zich. Bij de
Arenberg Doctoral School in Leuven
volgen ze een flankerende opleiding. De
promotoren maken zich sterk dat beide
doctorandi zeker 80% van hun tijd aan
onderzoek zullen kunnen besteden. De
verwachtingen zijn immers hooggespannen.
Promotoren, doctorandi en
beide bedrijven zijn vastbesloten om van
hun driehoeksverhouding een ‘best
practice’ te maken.
Yves Persoons
www.vlaio.be/nl/subsidies-financiering/
baekeland-mandaten
Prof. Eric Demeester, Ivo Dekker, prof. Karel Kellens en Toon Stuyck
© Dries De Krom
CONNECTING 31

ONDERZOEK IN DE KIJKER
DOES E-HEALTH CARE
ALSO TAKE CARE
OF YOUR PRIVACY?
“Trust in technology is failing”, recently warned Margrethe Vestager, Executive Vice-President of
the European Commission, responsible for ‘A Europe Fit for the Digital Age’. She was referring
to the risks associated with the growing impact of Artificial Intelligence (AI) in everyday life. The
health sector is also in the danger zone. The Reinitialise project investigates how fundamental
human rights may be safeguarded in e-health services. Prof. Bart Vanrumste and researcher
Hannelore Strauven (Group T Leuven Campus) are members of the project consortium.
Digital technologies based on AI
have a crosscutting impact in all
areas of our life and especially in
the domain of health. On the one hand,
these technologies are the basis for
innovation and growth, but on the other
hand, they pose a threat to essential
human rights such as privacy, data
ownership, etc. “This problem does not
only concern AI specialists”, says prof.
Vanrumste. “Only an interdisciplinary
approach may provide a solution where
technology is designed in compliance
with ethics and the preservation of
human rights”.
“Reinitialise stands for ‘preserving
fundamental rights in the use of digital
technologies for e-health services”,
Hannelore explains. “The project is part of
the European Horizon 2020 Training
Programme. It aims to increase the
capacity for the design and use of digital
technologies in the sector of health, in
order to integrate the potential of
technology with the awareness of its
ethical, legal and socio-economic
dimensions. Within the extensive domain
of e-health services, we focus on two
sub-areas: technologies for active ageing
and digital tools for prevention care in
nutrition and dietetics”.
Partnership
“The initiative comes from the Marie
Curie-Sklodowska University in Lublin,
Poland”, prof. Vanrumste continues. “The
university has mobilised specialists from
seven of its research institutes and
departments for the design and use of
digital technologies in the sector of health
in a way that adheres to ethical principles.
In order to strengthen its own expertise, it
called on three leading institutes in
Europe: KU Leuven, the University of
Macerata (Italy) and Eurocentro S.r.l., an
Italian institute that specialises in setting
up interdisciplinary and inter-sectoral
EU projects”.
In addition to prof. Vanrumste and
Hannelore Strauven, the multidisciplinary
KU Leuven team consists of prof. Helder
De Schutter (Social and Political
Philosophy), prof. Jannique van Uffelen
(Physical Activity, Sports and Health
Research Group), prof. Elske Vrieze
(University Psychiatric Centre), Marc Van
Aken (lecturer Communication and
Entrepreneurship at Group T Leuven
Campus) and Greet Bilsen (valorisation
coordinator of the LICT research
centre on ICT).
The project should result in a Knowledge
Platform that brings together researchers
and experts in experimental learning and
co-creation of innovative e-health services
and products. Its members may interact
in joint activities and discussions and
share knowledge, experiences and
resources.
Knowledge transfer
“The first phase of the project consists of
giving a boost to the scientific expertise of
the Marie Curie-Sklodowska University”,
Hannelore says. “The knowledge transfer
will take place through symposia and
transnational staff exchange. Polish
researchers will work together with their
colleagues in Leuven and Macerata.
Subsequently, Belgian and Italian
experts will travel to Lublin to assist
in the consolidation of knowledge
and experience.”
“In the second phase, attention will be
paid to the transfer of research to the
market and society. This will be done
through showcases of best practices, a
winter school on innovation in Lublin and
a Venture Lab involving all relevant actors
in jointly designing and implementing their
experiences of collaboration in the field
of e-health”.
Mutual interests
“At the end of the project, all partners
should benefit”, concludes prof.
Vanrumste. “Interesting business ideas
and start-up proposals are just as useful
elsewhere. This also applies to the Joint
Research Roadmap. In time, it should
serve as a model for cooperation in future
international research projects”.
Yves Persoons
www.reinitialise.eu
32

Prof. Bart Vanrumste en Hannelore Strauven
© Julie Feyaerts
CONNECTING 33

ONDERZOEK IN DE KIJKER
TECHNOLOGIECAMPUS GENT
NEEMT VOORTOUW IN
DE RACE NAAR 6G
Terwijl hier te lande nog druk wordt gepalaverd over de komst van 5G, zijn de onderzoekers
van de WaveCore groep op de Technologiecampus Gent en Campus Arenberg al druk in de
weer met de opvolger. De zesde generatie netwerken wordt niet alleen 100 keer sneller, ze
zullen ook beduidend energiezuiniger zijn met onwaarschijnlijk meer connecties tussen mensen
en machines. ‘Science fiction becomes science fact’, aldus prof. Liesbet Van der Perre van
de Gentse onderzoeksgroep WaveCore en technology lead van het ambitieuze Europese
REINDEER-project.
“ Tot vandaag zit er tussen elke G een
periode van tien jaar”, zegt prof.
Van der Perre. “Dit betekent dat
voor ons, ontwikkelaars, 5G al passé is en
we al met de volgende generatie
draadloze communicatietechnologieën
bezig zijn. Daarbij gaat het om netwerken
die snelheden van 1 terabits per seconde
halen om de data te verwerken. Ter
vergelijking: de 5G die eraan komt haalt
een snelheid van 1 tot 10 gigabits per
seconde. Het volgende voorbeeld zegt
misschien meer. Bij 3G duurde het een
week om een film te downloaden. Bij 4G
is dat 1 uur en bij 5G 40 seconden. Met
6G is de klus geklaard binnen een halve
seconde. Met zulke snelheid opent zich
een nieuwe wereld van toepassingen
waar we nu nog niet aan gedacht hebben
of zelfs niet eens voor mogelijk houden.”
Consortium
Inzake 6G zijn alle ogen nu gericht op
R&D initiatieven als REINDEER, een
project waarin negen Europese partners
uit vier landen zich geëngageerd hebben
om een nieuw intelligent
connectiviteitsplatform te ontwikkelen met
quasi onbeperkte mogelijkheden tot
interactie. De technische leiding van dit
miljoenenproject is in handen van prof.
Van der Perre. Tot het consortium
behoren niet alleen Europese topuniversiteiten
als Lund University en
Linköpings University (Zweden) en de
Technische Universiteit van Graz
(Oostenrijk), maar ook zwaargewichten
als Ericsson en hightech KMO’s als
Blooloc in Hasselt. “Zulke mix brengt de
expertise bij elkaar die nodig is om een
project van die omvang te realiseren”,
meent prof. Van der Perre.
REINDEER staat voor ‘REsilient INteractive
applications through hyper Diversity in
Energy-Efficient RadioWeaves technology’.
“Dat is inderdaad een hele mond
vol, maar in essentie komt het hierop
neer”, legt prof. Van der Perre uit. “We
gaan een nieuwe generatie van draadloze
netwerken ontwikkelen die op een
energiezuinige manier nog meer
connecties kunnen ondersteunen,
interacties mogelijk maken en Internet-of-
Things diensten leveren. De nieuwe
infrastructuur bestaat uit een weefsel van
gedistribueerde radio’s, rekenkracht en
opslagcapaciteit. Daarvoor hebben we
met het team de term RadioWeaves
bedacht.
“In tegenstelling tot de huidige
energieverslindende technologieën gaan
wij voor een energiezuinige aanpak. Dat
doen we door de radio’s en de rekenkracht
niet meer te centraliseren maar wel te
distribueren en dicht bij de toepassing te
brengen. Als je vandaag je stofzuigerrobot
aanzet, is het best mogelijk dat de
dataverwerking op een server aan de
andere kant van de wereld gebeurt. Dat
slorpt niet alleen bandbreedte maar ook
energie. Door de intelligentie dichter bij de
gebruiker te brengen verhogen we de
snelheid en besparen we energie.
Tweemaal prijs dus”.
Leidt dit dan tot (nog) meer zendmasten
in het landschap? “Er zullen inderdaad
meer maar vooral kleinere antennes nodig
zijn om de grote hoeveelheid data snel
aan te leveren”, antwoordt prof. Van der
Perre. “De infrastructuur die sommige
steden nu opzetten voor 5G zou in
principe ook door de opvolger gebruikt
kunnen worden. Een andere manier
bestaat erin om access points in te
bouwen in constructies en objecten De
intelligente schakelaars van Niko zijn daar
een goed voorbeeld van in de domotica.
Ook slimme algoritmes kunnen ertoe
bijdragen dat het systeem zichzelf gaat
organiseren om optimaal samen te
werken”.
VR en AR-brillen
Je kunt je afvragen of al die snelheid wel
zin heeft. Maakt het veel uit of je een film
in 1 minuut of een halve seconde
34

Prof. Liesbet Van der Perre
© Yasmina Besseghir
binnenhaalt? Volgens prof. Van der Perre
zullen de gevolgen wel degelijk ingrijpend
zijn. Tegen de tijd dat 6G verschijnt zal
bijvoorbeeld je smartphone gedateerd
zijn. In de plaats daarvan draag je een
virtual of augmented reality bril en zie je
de realiteit door een digitale filter. Met 6G
‘weet’ het netwerk welke informatie je
precies waar en wanneer nodig hebt.
Omstreeks etenstijd kan het 6G netwerk
je eettenten in de buurt tonen, precies
naar je smaak, je budget en de duur van
je lunchpauze. De mogelijkheden in de
industrie, de zorg, de domotica en de
entertainment zijn nog groter.
Tienduizenden mensen zullen tegelijk
filmpjes kunnen doorsturen tijdens een
evenement of herhalingen van bepaalde
fases in een sportwetstrijd bekijken. In de
bedrijven zullen mensen en machines
samenwerken met robots en autonome
voertuigen en drones. Artsen zullen via
een lichtgewicht AR-bril op afstand
patiënten kunnen opvolgen en toestellen
aansturen. De energie die daarbij nodig is
wordt draadloos aangeleverd door het
platform. Tegen 2030 zijn er mogelijkheden
voor een mixed reality waarbij je
tegelijkertijd in de fysieke en een virtuele
wereld kunt begeven”.
Koploper
Het REINDEER-project is in januari 2021
gestart en duurt 42 maanden. Om
praktische redenen is het opgedeeld in
zeven werkpakketten, waarbij de Gentse
onderzoekers instaan voor het proof-ofconcept
van het RadioWeaves-platform
en de interactieve applicatie. Als
technologiehoofd heeft prof. Van der
Perre een vinger in de pap in alle
werkpakketten.
Hoe futuristisch het allemaal nog lijkt, toch
is 6G nu al een race tegen de tijd. Een
race waarin China op dit moment manifest
de koploper is. In november 2020 schoot
het land een 6G-satelliet in de ruimte om
te experimenteren met datatransmissies
in het teraherz spectrum. Eind vorig jaar
ontwikkelden Nanyang Technology
University in Singapore en Osaka
University in Japan een chip voor 6G die
gebruik maakt van THz golven en
gespecialiseerde lasers. In Europa loopt
vooralsnog Finland in de kijker met de
universiteit van Oulu. “Eén zaak is zeker.
Wil Europa überhaupt nog een stem in het
6G-kapittel hebben, dan moet er
onverwijld hoger geschakeld worden. In
het REINDEER-project zijn we de
uitdaging aangegaan”, aldus prof. Van
der Perre.
Yves Persoons
www.reindeer-project.eu
CONNECTING 35

DOCTORATEN
DOCTORATEN AAN FIIW
(FEBRUARI - JUNI 2021)
25/02/2021
Jana Scholliers
TECHNOLOGIECAMPUS GENT
Structure and physical stability of insect-containing hybrid
cooked sausages as affected by formulation and processing
• Prof. Ilse Fraeye (promotor)
• Mevr. Liselot Steen (co-promotor)
5/03/2021
Gerben Peeters
CAMPUS GROEP T
Towards unmanned inland shipping
• Prof .René Boonen (promotor)
• Prof. Maarten Vanierschot (co-promotor)
• Prof. Peter Slaets (co-promotor)
9/03/2021
Reshma Chirayil Chandrasekharan
TECHNOLOGIECAMPUS GENT
Constructive matheuristics for combinatorial optimization
problems
• Prof. Tony Wauters (promotor)
• Dr. Pieter Smet (co-promotor)
12/04/2021
Celina Angela Dugulin TECHNOLOGIECAMPUS GENT
Brewing with green malt for an energy and water efficient
process: challenges and opportunities
• Prof. Luc De Cooman (promotor KU Leuven)
• Prof. David Cook (promotor University of Nottingham)
• Dr. Gert De Rouck (co-promotor KU Leuven)
• Dr. Chris Powell (co-promotor University of Nottingham)
15/04/2021
Burak Karabulut
TECHNOLOGIECAMPUS GENT
Fatigue behaviour of duplex welded details
• Prof. Barbara Rossi (promotor)
• Prof. Geert Lombaert (co-promotor)
24/04/2021
Dimitrios Zouzias
CAMPUS DE NAYER
Development of new cycling helmet standard test for improved
head impact protection
• Prof. Jan Ivens (promotor)
• Prof. Guido De Bruyne (co-promotor), Universiteit Antwerpen
10/05/2021
Kristof Verreydt
CAMPUS BRUGGE
Design parameters for construction of dikes with treated
sludge at redevelopment of sludge reservoirs
• Prof. Pieter Rauwoens (promotor)
• Prof. Dionys Van Gemert (co-promotor)
12/05/2021
Ahmed Youssef Ali Amer
CAMPUS GROEP T
Machine Learning for Human Health: From Activity and Vital-
Sign Monitoring to Mortality Prediction
• Prof. Bart Vanrumste (promotor)
• Prof. Jean-Marie Aerts (co-promotor)
• De heer Stijn Luca (co-promotor)
19/05/2021
Mathias Bonduel
TECHNOLOGIECAMPUS GENT
A Framework for a Linked Data-based Heritage BIM
• Prof. Ralf Klein (promotor)
• Prof. Maarten Vergauwen (co-promotor)
• Prof. Pieter Pauwels (co-promotor), UGent
19/05/2021
Jan Christiaens
TECHNOLOGIECAMPUS GENT
Solving Vehicle Routing Problems
• Prof. Greet Vanden Berghe (promotor)
• Prof. Patrick De Causmaecker (co-promotor)
28/05/2021
Julie Legrand
CAMPUS GROEP T
Single-handed, flexible, steerable instruments for constrained
workspace surgery
• Prof. Emmanuel Vander Poorten (promotor)
• Prof. Kathleen Denis (co-promotor)
• De heer Jun Qian (co-promotor)
8/06/2021
Karsten Gielis
CAMPUS GROEP T
Assessment of Cognitive Performance in Elderly Life via
Meaningful Play
• Prof. Veronika Vanden Abeele (promotor)
• Prof. Jos Tournoy (co-promotor)
• Prof. Katrien Verbert (co-promotor)
6/05/2021
Inge Coudron
CAMPUS DE NAYER
Incorporating prior knowledge in 3D scene understanding
• Prof. Patrick Vandewalle (promotor)
• Prof. Toon Goedemé (co-promotor)
• De heer Steven Puttemans (co-promotor)
36

WETENSCHAPSCOMMUNICATIE
SOLAR OLYMPIADE 2021:
BUITENGEWONE PRESTATIES
IN ONGEWONE TIJDEN
Op 6 mei organiseerde het Agoria Solar Team de zestiende editie van de Solar Olympics.
Dit is een jaarlijks event waarbij middelbare schoolstudenten van over heel Vlaanderen
uitgedaagd worden om in team een mini-zonnewagen of een origineel gadget te bouwen
dat werkt op zonne-energie. De editie 2021 diende zich aan als een Solar Olympiade en
ging voor het eerst volledig online. De ministers Ben Weyts en Benjamin Dalle spraken
de 150 deelnemers moed in.
Beide excellenties staken hun
bewondering voor het initiatief en
de resultaten niet onder stoelen of
banken. “Dit is STEM die zichtbaar,
tastbaar en voelbaar wordt gemaakt”,
aldus Vlaams onderwijsminister Ben
Weyts. “Hier zie je dat STEM verdomd
plezierig is. Uit de projecten straalt de
liefde voor wetenschap en technologie”.
Vlaams minister voor Brussel, Jeugd en
Natuur Benjamin Dalle bevestigde: “Ik vind
het ongelooflijk knap hoe de deelnemende
jongeren hun straffe projecten tot een
succesvol resultaat hebben kunnen
brengen in dit ongewone jaar”.
Finalisten
In september 2020 schreven 50 teams
zich in voor de solar competitie. Uit hun
concepten werden er 28 gekozen
afkomstig uit 16 scholen voor de finale.
Deze teams kregen elk een coach van het
Agoria Solar Team toegewezen. Ieder
ontving ook een zonnepaneel om er ofwel
een mini-zonnewagen mee te bouwen of
een creatief gadget. Wie voor de gadget
opteerde, moest de wedstrijdjury kunnen
overtuigen dat de uitvinding niet alleen
origineel, maar ook duurzaam was en op
termijn de weg naar de markt zou vinden.
De teams die een mini-zonnewagen
bouwden moesten het tegen elkaar
opnemen in een kleine, maar wel zeer
competitieve snelheidsrace.
Tijdens de liveshow op 6 mei stelden de
teams hun creaties voor aan de jury en het
publiek dat kon meestemmen voor de
publiekprijs. Tijdens de finale werden meer
dan 2.000 stemmen uitgebracht. Stephane
Berghmans, CEO van Technopolis, Bart
Bosmans van Colruyt Group Technics en
Ruben Holsbeekx keken toe vanuit de
studio in Mechelen en kenden acht prijzen
toe. De felbegeerde Technologieprijs ging
naar het team The Flop van het college
O.L.V. Ten Doorn uit Eeklo met een digitaal
pokerspel. De ‘Innovative Solar Guys’ van
Don Bosco uit Sint-Denijs-Westrem
wonnen met een digitale Gentse Monopoly
het Gat-in-de-markt-prijs. De minizonnewagen
van de ‘Turboslakken’ van
het Sint-Romboutscollege in Mechelen liet
alle tegenstanders achter zich en sleepte
de Snelste Challenger in de wacht. “Er
zaten dit jaar echt straffe projecten bij”,
aldus Ruben Holsbeekx, event manager
van het Solar Team. “Sommige moesten
niet onderdoen voor de Ingenieursbelevingen
in de bacheloropleiding. Maar
ook de andere teams manifesteerden zich
als getalenteerde ingenieurs in spe.”
Yves Persoons
Nog te bekijken op
www.solarteam.be/nl/solar-olympiade
CONNECTING
37

FACULTY WORLDWIDE
STUDENT AMBASSADORS
PROMOTE OUR FACULTY
WORLDWIDE
Chimene El Boustany and Philip Lepoutre are two of the team of seven student ambassadors
of the Faculty of Engineering Technology. In normal circumstances, they would now be in
the middle of their Erasmus exchange semester, but COVID-19 decided otherwise. This does
not mean that they are not internationally engaged; as student ambassadors they coach
prospective international students.
Philip Lepoutre was born in UK, lived
in Romania, studied in a Romanian-
Turkish High-School, and then
decided to join KU Leuven’s community at
the Group T Campus. He joined a wide
range of student activities ranging from
chess, gliding, to being a radio presenter
and a volunteer in Aether, a brand new
team of the postgraduate programme of
entrepreneurship for engineers. Very early
in his student career he also became our
faculty’s first student ambassador.
Chimene El Boustany is from Lebanon
and choose KU Leuven to be close to her
friend who studies medicine. She is active
in AEISEC and is vice-president in an
association for spacecraft students.
Philip set up the student ambassador
team at Group T Campus and invited
Chimene to join. The student ambassador
programme of KU Leuven, has become
quite popular among international students
who are happy to represent and to
promote their alma mater and their faculty
to possible new internationals.
Chimene specifies: “as a student
ambassador, you are expected to spend
some time each week chatting with
interested candidates” , and Philip adds
that “a list of FAQ was provided by the
marketing service and guidance sessions
were aimed at preparing the student
ambassadors for being able to highlight
distinctive features of KU Leuven”. This
takes up a few hours each week, with a
busier period just before the application
deadlines. Philip regularly asks students
during the chat to set up a Zoom or Skype
meeting. The marketing office also
organises two ‘student ambassador
events’ each year where they bring all
student ambassadors together to learn
from each other and to network.
The chat sessions may lead to funny
anecdotes, like the time a student tried to
convince Chimene to skip the application
deadline by offering her some bribe
presents… or the Albanian girl who
confused the student ambassador
platform with Tinder and started flirting
with Philip.
Being international students themselves
has helped both Chimene and Philip to be
better student ambassadors. Chimene:
“We’ve been there, we’ve been in their
shoes, and we know which advice they
need.”
“What advice would you give to your
former self, is a good guideline”, Philip
adds.
Volunteering work, social engagement, or
social engineering are some of the names
used to describe co-curricular activities
such as student ambassadors. Both Philip
and Chimene confirm that being a student
ambassador has provided them with
essential skills to become better engineers:
“engineering is all about people”, Chimene
quotes one of her Group T lecturers. Their
interpersonal skills, presentation skills,
service attitude, communication skills
were developed by being a student
ambassador.
Philip: “It also makes you culturally aware,
you can adapt your communication
depending on the audience, you learn to
work on skills such as how to communicate
a message clearly and effectively”.
When Chimene and Philip started their
student career 3 years ago, student
ambassadors did not exist and so they
had to get their information in a different
way: Chimene actually travelled to
Group T Campus during the Christmas
holidays before deciding to apply.
Philip was attracted to KU Leuven and
later Group T Campus, and notes that in
recent years the campus info has focused
strongly on promo-tional videos and a lot
of activity on social media. Many initiatives
now exist to involve international students
in the student life.
Personal development
“Creative thinking, teambuilding skills,
leadership skills have all benefited from my
engagement as a student ambassador”,
confirms Philip. “The student ambassadors
complement very well with the engineering
training we get, the theoretical concepts
38

Chimene El Boustany and Philip Lepoutre
© Julie Feyaerts
we learn in our soft skills courses can be
implemented in a real life context.”
Chimene: “The activities as a student
ambassador help me on a larger scale,
realising that “experience is simply a
name we give to our mistakes” (dixit
Oscar Wilde) to become a better engineer.
They are learning labs for skills we need
in our later career.”
Recently Philip spoke to a student from
Poland who doubted whether to apply to
TU Delft or to KU Leuven, and in the end,
the student decided to apply to KU
Leuven. “Knowing that your advice is
valued by a prospective student is very
rewarding and fulfilling. Being a student
ambassador actually it doesn’t feel like
work, it is a fun activity and it looks great
on your cv.”
Both students don’t stop at this
engagement: they both aspire a future job
in the field of aerospace industry.
Hilde Lauwereys
39

ALUMNUS IN DE KIJKER
GERWOUT VAN HOEFS:
SLUIT JE NIET OP
IN TECHNOLOGIE
‘Don’t limit yourself’ is zowat het levensmotto van Gerwout Van Hoefs, industrieel ingenieur
Elektromechanica van de Technologiecampus Gent. Zijn carrière is daar een sprekend
voorbeeld van. Als manager van de EU Central Flow Operations bij retail en tech gigant
Amazon in Barcelona heeft hij van grenzen verleggen zijn job gemaakt. Zijn raad aan de
toekomstige ingenieurs is dan ook goud waard.
‘ We aim to be Earth’s most customer-centric
company’. Van bij
de stichting van Amazon in
1994 heeft CEO Jeff Bezos van zijn ambitie
geen geheim gemaakt. In 2011
realiseerde zijn bedrijf al een omzet van
100 miljard dollar, dat het in 2020 wist te
verviervoudigen tor 386 miljard. Gestart in
Seattle groeide Amazon snel uit tot het
grootste e-commercebedrijf met vestigingen
over de hele wereld. “Amazons
succes steunt op vier pijlers”, vertelt
Gerwout. “Dat zijn: obsessie voor de
klant, passie voor innovatie, operationele
excellentie en langetermijndenken. Daarbij
is de eerste pijler veruit de belangrijkste.
Alles wordt in het werk gesteld om de
klant zo snel mogelijk op zijn of haar wensen
te bedienen”.
Vuurdoop
Gerwout start zijn hogere studies aan de
toenmalige KAHO Sint-Lieven in Aalst met
een professionele bachelor
Elektromechanica, schakelt daarna in
Gent verder om in 2015 af te studeren
met een masterdiploma industriële
wetenschappen: Elektromechanica van
KU Leuven. Als ingenieur Elektromechanica,
optie Scheepstechnologie
steekt hij van wal bij Volvo Trucks in Gent.
“Ik kon er meteen aan de slag als
productiemanager in de cabine-afdeling.
Mijn taak bestond er o.m. in de bewaking
van de kwaliteit en de veiligheid en de
optimalisering van de processen. Voor
een pas afgestudeerde is dit de vuurdoop.
Om units van 120 operatoren en
specialisten aan te sturen, moet je niet
alleen technisch stevig in je schoenen
staan, maar ook al je social skills uit de
kast halen, om te beginnen de
communicatieve vaardigheden. De tien
maanden bij Volvo Trucks hebben mijn
verdere carrière ingrijpend beïnvloed”.
Polen
In april 2016 trekt Gerwout naar Poznan
(Polen) in het voetspoor van zijn Poolse
vriendin. Hij vindt er snel een job bij het
prestigieuze organisatieadviesbureau
McKinsey & Company. “Ik was er
executive assistant van verschillende
seniorpartners en van de directie. Ik
beheerde hun agenda’s, belegde
vergaderingen en organiseerde events.
Niet meteen superingenieurswerk maar
wel leerrijk. Bovendien bood het me de
kans om te beginnen met de uitbouw van
een eigen netwerk, onmisbaar voor elke
professional”.
Gerwouts prille netwerk bewijst al snel zijn
nut, want in januari 2017 kan hij
overstappen naar het Amazonfiliaal in
Poznan. Als Central Flow Leader en
vervolgens Process Control Specialist
krijgt hij een centrale functie in de core
business van het bedrijf: het optimaliseren
van de workflow in de verschillende
fulfilment centres, wat in de praktijk
neerkomt op het verbeteren van customer
experience via het bevorderen van de
efficiëntie en het reduceren van de kosten.
“Een fulfilment centre is meer dan een
magazijn”, legt Gerwout uit. “Het is het
brein en het kloppend hart van de hele
business: van de aanname en controle
van de goederen over de stockage tot de
order picking en packing tot de verzending
en het retourmanagement. Het hele
raderwerk moet snel en gesmeerd
functioneren. Vanuit de Hub in Poznan
bedienden we Duitsland, Tsjechië en
Polen. In Poznan besteedt Gerwout veel
aandacht aan de bijscholing van het
personeel, zowel intern als senior
leiderscha van onze fulfilment centers in
Europa. Hij groeit er snel door tot area
manager.
Spanje
Na welgeteld één jaar en zes maanden
dient zich bij Amazon een nieuwe
uitdaging aan, dit keer in Barcelona. Daar
is het bedrijf bezig met de uitbouw van de
grootste hub in Europa, dus is er nood
aan competente medewerkers. “De
voorbije tien jaar heeft Amazon zo’n 6,8
miljard dollar in Spanje geïnvesteerd”,
zegt Gerwout. “Meer dan 9.000 Spaanse
KMO’s verkopen hun producten via
Amazon, wat goed is voor een export van
450 miljoen dollar en 12.000 permanente
jobs. Vorig jaar werden nog twee
bijkomende fulfilment centres en drie
leveringsstations geopend. Spanje huist
sinds 2017 ook twee Tech Hubs; hier
alleen al zijn 600 softwareontwikkelaars,
computeringenieurs en data-analysten
aan de slag”.
40

Gerwout Van Hoefs
In Barcelona wordt Gerwout People
Manager binnen een team van meer dan
130 supply chain specialisten. Na één jaar
en vier maanden groeit hij door tot
Operations Manager van het departement
dat 2021 zal afronden met 190 supply
chain specialists. Zij werken aan de
permanente verbetering van de
operationele flow binnen Europa als
onderdeel van het Amazon Customer
Excellence System. In die functie leidt en
begeleidt Gerwout eveneens de oprichting
van 15 nieuwe fulfilment centres binnen
en buiten Spanje. “In tegenstelling tot de
uniforme Amerikaanse markt, is de
Europese erg divers”, vervolgt Gerwout.
“De belastingtarieven op de verkoop van
goederen zijn bijvoorbeeld in elk land
verschillend. Ook de normen en
standaarden zijn niet overal dezelfde, kijk
maar naar de voltage van elektrische
apparaten. Deze complexiteit stelt het
flow management voor extra-uitdagingen.
Dit maakt dat we binnen de Amazon
groep wereldwijd toonaangevend
geworden zijn op dit gebied”.
De Europese markt mag dan wel complex
zijn, er is nog een enorm groeipotentieel.
“In vergelijking met de USA is Europa nog
een jonge markt”, bevestigt Gerwout. “Dit
maakt een aangepast people management
zo belangrijk. Ons departement
bestaat uit hoogopgeleide jonge krachten
met diverse achtergrond, zowel in
opleiding als in nationaliteit. Van talentvolle
ingenieurs tot gedreven business
administrators. Even divers als de markt
is, zo verscheiden moeten we zelf zijn”.
Blikveld
Voor de aankomende en pas
afgestudeerde ingenieurs wil Gerwout
nog het volgende kwijt: “Je brede
wetenschappelijke en technische vorming
maakt dat je meer in je mars hebt dan je
wel denkt of vermoedt. De voorwaarde is
wel dat je bereid bent je blokveld te
verruimen en de begane paden te
verlaten. Daarom, sluit je niet op in je
vakgebied. Ingenieurs zijn per definitie
problem solvers. Hun analytisch denken
stelt hen in staat om snel complexe
situaties of problemen te doorzien en
oplossingen te vinden. Als je dan je
professionele skills en managementvaardigheden
kunt inzetten, gaan alle
deuren open”.
Yves Persoons
CONNECTING 41

ALUMNUS IN DE KIJKER
SERGE DE GHELDERE WINT
EERSTE AWARD ALUMNI
INGENIEURS KU LEUVEN
Op 6 mei 2021 werden de Alumni Awards uitgereikt aan een
burgerlijk en aan een industrieel ingenieur die zich nationaal
en internationaal, binnen of buiten hun vakgebied
onderscheiden hebben. Winnaar Serge de Gheldere kon
in principe in aanmerking komen voor elk van beide prijzen.
Hij gaf de voorkeur zich te beroepen op zijn opleiding van
industrieel ingenieur, waar de basis gelegd is van zijn
succesrijke carrière als ondernemer en als boegbeeld
van de klimaatzaak.
Serge is drievoudig ingenieur
(Hogeschool Groep T, KU Leuven
en TU Delft) en geëngageerd ondernemer.
Zijn studie, werk en streven
staan helemaal in het teken van de klimaatproblematiek
en het ontwikkelen van
technologisch en economisch haalbare
oplossingen voor bedrijven, overheden en
regio’s. In deze materie geldt hij als een
autoriteit en wordt hij algemeen beschouwd
als een rolmodel voor jonge
ingenieurs.
Futureproofed
Als ingenieur ontwierp Serge een online
platform waar met behulp van een SDGframework
steden en gemeenten
geholpen worden bij het ontwikkelen,
implementeren en monitoren van een
klimaatplan. Futureproofed Cities helpt
steden om zo snel mogelijk over te gaan
tot de uitvoeringsfase en zo de
klimaatdoelstellingen te halen. Alle steden,
groot en klein, koplopers en twijfelaars
kunnen aansluiten. Inmiddels maken 136
steden ervan gebruik, met 2.675
maatregelen voor klimaatmitigatie, goed
voor 2,6 miljard euro aan investeringen,
een reductie van de CO ² uitstoot van
1 miljoen ton per jaar en een jaarlijkse
besparing van 375 miljoen euro.
Als ondernemer richtte Serge in 1999
Futureproofed op met als doel bedrijven,
organisaties en overheden te
ondersteunen bij de transitie naar een
duurzaam en rendabel businessmodel.
Futureproofed is ervan overtuigd dat het
versnellen naar een niet-fossiele,
duurzame toekomst een van de grootste
opportuniteiten is voor de bedrijven. De
stap naar een toekomst zonder fossiele
brandstoffen helpt om kosten te
besparen, risico’s te verminderen, nieuwe
producten en diensten te ontwikkelen en
het imago te versterken.
Futureproofed voerde al opdrachten uit
voor honderden bedrijven, steden en
organisaties waaronder DEME, Nike,
Colruyt, het Europees Parlement, Leuven,
Antwerpen, Hasselt, ...
Klimaatactivist
Als klimaatambassadeur begon Serges
carrière in 2006 bij de selectie als ‘Climate
Ambassador’ van de toenmalige
Amerikaanse vicepresident Al Gore. Met
zijn presentatie ‘The Inconvenient Truth’
gaf Serge honderden lezingen in binnenen
buitenlandland, waaronder Stanford,
Yale, Tsinghua University (Beijing), India,
Dubai, Togo en een groot aantal EUlanden.
Nog altijd is Serge een
veelgevraagd spreker op conferenties,
studiedagen of in de media. Zijn jongste
realisatie is de oprichting van de vzw
Klimaatzaak, een drukkingsgroep die vier
42

Belgische regeringen er via juridische weg
toe aan wil zetten om de
klimaatovereenkomsten na te leven. De
organisatie vordert een daling van de
broeikasgasemissies met minstens 42 tot
48% in 2025 en tot 65% in 2030 om te
kunnen evolueren naar een nuluitstoot in
2050. Meer dan 68.000 Belgen hebben
zich al aangesloten bij dit initiatief. Na zes
jaar procederen is het proces van de
eeuw eindelijk van start gegaan.
Verder stond Serge mee aan de wieg van
het ambitieuze project ‘Leuven
Klimaatneutraal 2030’, inmiddels
omgedoopt tot ‘Leuven 2030’. Hij is
vicevoorzitter van het directiecomité en
tevens bestuurder. In Leuven 2030
werken meer dan 600 partners,
overheden, de academische wereld,
bedrijven en burgers samen aan de
ontwikkeling van een roadmap en de
uitvoering van strategische experimenten
op het gebied van klimaatneutraliteit. Dit
project heeft er mee voor gezorgd dat
Leuven dit jaar tot European Capital of
Innovation is uitgeroepen. Leuven 2030
bewijst dat ook een kleine stad een grote
impact kan hebben in het wereldwijde
klimaatdebat. Geen wonder dat de stad
aan Serge de eretitel ‘Held van Leuven’
toekende.
Yves Persoons
Serge de Gheldere en Prof. Sofie Pollin
© Filip Van Loock
CONNECTING
43

NIEUWS VAN ALUMNI
AWARD ALUMNI INGENIEURS
KU LEUVEN: EEN LOGO
MET EEN VERHAAL
De instelling van de Alumni Award 2020-2021 kostte de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen
nogal wat hoofdbrekens. Niet om een laureaat te vinden, wel om een
embleem te bedenken dat symbool kan staan voor de prijs en bij uitbreiding voor de
afgestudeerde industrieel ingenieurs. Sarah Verryt van de facultaire Dienst Externe
Relaties vond het ei van Columbus.
De collega’s van de Faculteit
Ingenieurswetenschappen (de burgerlijk
ingenieurs) hoefden niet ver te
zoeken. Het imposante kasteel van de hertogen
van Arenberg in Heverlee is al meer
dan een eeuw het huis én het uithangbord
van de faculteit en de opleiding. Bij de industrieel
ingenieurs die op zeven
campussen in Vlaanderen resideren, liggen
de kaarten anders. Eén gebouw of campus
naar voren schuiven is geen optie.
Maar wat dan wel? De zoektocht naar
een patroonheilige levert evenmin een
bruikbaar resultaat op. Kandidaten zijn er
nochtans genoeg. Sint-Isodorius van
Sevilla waakt over de computer- en de
internetgebruikers. De heilige Barbara van
Nicomedië is de schutspatroon van de
mijningenieurs. Sint-Jozef beschermt als
timmerman de maakindustrie. En de 6de
-eeuwse Sint Eligius (Sint-Elooi) heeft de
metallurgen en materiaalkundigen onder
zijn hoede. De bouwkundig ingenieurs
kunnen dan weer terecht bij de heilige
Bénézet (of Bennet) die in de 13de eeuw
de eerste steen legde voor de beroemde
Pont d’Avignon. Kerkelijke universiteiten
zoeken vaak hun heil bij de heilige Thomas
van Aquino, de scholasticus die geloof en
rede probeerde te verzoenen of bij
Albertus Magnus, de 13de -eeuwse prof
aan de Parijse universiteit die expert was
in zowat alles: van natuur- en scheikunde
tot theologie en metafysica. Kies uit deze
-overigens nog onvolledige- lijst van
kandidaten maar eens een figuur waar de
industrieel ingenieurs zich in herkennen.
De kans is reëel dat je eerder vroeg dan
laat Sint-Rita van Cascia gaat aanroepen,
de heilige voor de onmogelijke zaken.
Techniek
In het Pantheon van de klassieke
mythologie hebben we wel prijs. Het
verhaal begint bij de titaan Epimetheus.
Hij is door de goden gelast om gaven en
talenten uit te delen aan de levende
wezens in het ondermaanse. Als de mens
aan de beurt is, blijkt dat de voorraad
vrijwel uitgeput is. Zowel wat
overlevingsinstincten als natuurlijke
verdedigingsmiddelen betreft zijn de
andere levende schepsels er veel beter
aan toe. Prometheus, de broer van de
kwistige distributeur, heeft medelijden met
de hulpeloze mensheid. Hij rooft het vuur
bij de Olympische goden en brengt het
naar de mensen. Hij leert hen ook de
technische vaardigheden om het te
gebruiken. Met het vuur geeft Prometheus
aan de mens het instrument in handen
om de elementen van de natuur te
transformeren in artefacten die zich verder
ontwikkelen in technologiegebieden als
energie, materie, leven en informatie.
Sinds de Oudheid wordt Prometheus met
techniek in verband gebracht.
Maar er is meer. Het vuur dat Prometheus
brengt, symboliseert ook het licht, wat
maakt dat de mens méér kan zien en
vérder kan kijken. Daaruit ontstaan de
wetenschappen, die dan weer aan de
basis liggen van nieuwe toepassingen en
technieken.
Engagement
Prometheus staat verder ook symbool
voor de inzet voor de mens en het
verbeteren van diens bestaan op aarde.
Sociaal engagement en maatschappelijke
betrokkenheid zijn tot vandaag belangrijke
waarden voor de ingenieur.
De Griekse titaan wist ideeën om te zetten
in daden, theorie in praktijk. Hij was een
doener en een durver die risico’s niet uit
de weg ging. In dit opzicht is hij een
ondernemer die een voor onmogelijk
geachte prestatie wist te volbrengen.
Prometheus betekent letterlijk ‘hij die
vooruitdenkt’ (in tegenstelling tot
Epimetheus die achteruit kijkt). Anticiperen
heet dat nu. Dat veronderstelt visie,
flexibiliteit en een niet aflatende
leergierigheid: de bereidheid te leren van
en voor een toekomst die nooit helemaal
voorspelbaar is. Prometheus leerde de
mensen met vuur spelen. Hij gaf hun het
instrument in handen om van de wereld
een paradijs te maken of een hel.
Dit hele verhaal heeft Sarah creatief weten
te vertalen in een sober beeldmerk.
Gecombineerd met het woordmerk
‘Award Ingenieurs KU Leuven’ vormt het
een logo met een brede waaier van
toepassingen: van opschrift tot medaille.
Eenvoudig maar krachtig. Een brede visie
op de ingenieur in een paar vloeiende
lijnen.
Yves Persoons
44

AWARD
ALUMNI
Serge de Gheldere
INGENIEURS
6 M E I 2 0 2 1
F A C U L T E I T I N D U S T R I Ë L E
KU
I N G E N I E U R S W E T E N S C H A P P E N
LEUVEN
Voornaam Naam
Functie
Voornaam Naam
Functie
Sarah Verryt
© Julie Feyaerts
CONNECTING
45

NIEUWS VAN ALUMNI
FACULTEIT EN ALUMNI
INGENIEURS KU LEUVEN
BUNDELEN DE KRACHTEN
Als afgestudeerde industrieel ingenieur ben je drievoudig
alumnus: van de KU Leuven, van de Faculteit Industriële
Ingenieurswetenschappen (FIIW) en van je campus. Onder de
overkoepelende KU Leuven Alumni ressorteren facultaire
alumnikringen en op campusniveau zijn er lokale
alumniwerkingen actief. Om uit te klaren wie wat doet en
waar, ondertekenden de faculteiten Ingenieurswetenschappen
en Industriële Ingenieurswetenschappen en de
facultaire kring Alumni Ingenieurs KU Leuven op 17 mei een
samenwerkingsovereenkomst. Prof. Kris Henrioulle,
academisch verantwoordelijke Alumni, geeft toelichting.
Alumnikringen hebben een lange traditie
aan KU Leuven. Elke faculteit
heeft (minstens) een kring met een
eigen rechtspersoonlijkheid en bestuur. De
opdracht van de kring bestaat erin om de
afgestudeerden met de faculteit en met
elkaar te verbinden via activiteiten en het
delen van nieuwsberichten.
“In onze faculteit liggen de kaarten
anders”, zegt prof. Henrioulle. “Om te
beginnen hebben wij niet één maar twee
alumnikringen. Dat zijn Alumni Ingenieurs
KU Leuven (AIKULeuven) voor de
afgestudeerden Industriële Wetenschappen
en VBI (Vereniging Bio-
Ingenieurs) voor de masters Biowetenschappen
en Biochemie. Andere
belangrijke spelers zijn de alumniwerkingen
op de campussen. Lang voor de integratie
van de opleidingen in de universiteit
bestonden die al. Weliswaar heel
verschillend in omvang en impact maar
met hetzelfde doel voor ogen. En het
moet gezegd, ook al zijn de afgestudeerden
inmiddels in alle opzichten volwaardige
KU Leuven-alumni, de identificatie met de
eigen campus is en blijft groot. Dit
betekent dat een campusgebonden
alumniwerking noodzakelijk blijft. De
faculteit heeft dat ook van meet af aan
onderkend en gepromoot”.
Partners
“Het samenwerkingsakkoord institutionaliseert
de bestaande situatie en
creëert tegelijk nieuwe mogelijkheden”,
vervolgt prof. Henrioulle. “De Faculteit
Industriële Ingenieurswetenschappen en
AIKULeuven slaan de handen in elkaar als
preferentiële partners die elkaar maximaal
ondersteunen, maar wel onafhankelijk
hun accenten blijven leggen in de uitbouw
van een hecht alumninetwerk. Concreet
betekent dit dat AIKULeuven de samenwerking
met de faculteit consolideert en
de sterke band tussen de alumni en hun
campus erkent. De campussen kunnen
bijgevolg blijven focussen op hun eigen
lokale of regionale alumniwerking. De
kring concentreert zich op het creëren van
een overkoepelend aanbod dat overigens
niet alleen op de industrieel ingenieurs
mikt maar ook op de burgerlijke confraters.
De onderliggende idee is dat de
campuswerking een opstap wordt naar
een grotere alumnigemeenschap”.
46

In de overeenkomst engageert
AIKULeuven zich om de alumniwerking
op de campussen te ondersteunen en te
promoten. “Consistentie en herkenbaarheid
in de communicatie is hierbij een
belangrijk objectief”, aldus prof. Henrioulle.
“Concreet betekent dit dat de campusinitiatieven
voortaan ook onder de
AIKULeuven-vlag varen. Op die manier
worden de alumni - inclusief de grote
groep van voor de integratie- er telkens
aan herinnerd dat ze deel uitmaken van
een grote KU Leuven familie”.
Databank
Een belangrijke clausule handelt over de
databank. Een adequaat databeheerssysteem
met up-to-date
informatie is immers de ruggengraat van
elke alumniwerking. “Sinds kort zijn de
beschikbare gegevens van de preintegratie-alumni
opgenomen in de
centrale alumnidatabank en kunnen zowel
AIKULeuven als de campussen er gebruik
van maken. Op het nieuwe alumniplatform
KU Leuven Connect hebben zowel
AIKULeuven als de faculteit en de
campussen een eigen stek om te
communiceren met en naar alumni”.
Het akkoord regelt eveneens de kwestie
van het al dan niet betalend lidmaatschap.
Als vereniging werkt AIKULeuven
op basis van lidmaatschapsbijdragen. De
campussen kunnen -als ze dat wensenhun
activiteiten gratis blijven aanbieden.
“Tenslotte is in de overeenkomst ook
aandacht voor de internationale dimensie”,
merkt prof. Henrioulle nog op. “De
buitenlandse alumni vormen immers een
sterk groeiende groep van potentiële
ambassadeurs wereldwijd. In het akkoord
zeggende faculteit en AIKULeuven hun
steun toe aan de 13 internationale Alumni
Chapters van de universiteit en het verder
uitbouwen van het internationale netwerk”.
Yves Persoons
Yvan Verbakel, prof. Peter Van Puyvelde, prof. Bert Lauwers en prof. Sofie Polin
© Julie Feyaerts
CONNECTING
47

FACULTY OF ENGINEERING TECHNOLOGY
GROUP T LEUVEN CAMPUS
ADVANCED MASTER OF
SCIENCE IN INNOVATIVE HEALTH
TECHNOLOGY
Health is is a is a a Precious Treasure.
Health Technology its its its Reliable Treasurer.
THE THE THE ADVANCED
MASTER’S PROGRAMME
Offers Offers Offers the the the opportunity to to specialize to in the in the in the
rapidly rapidly rapidly evolving domain of of innovative of health health health
care care care technologies.
Integrates recent recent recent trends trends trends in in electrical in and and and
electronics engineering, mathematical
engineering, mechanical and and and biochemical
engineering into into the into the the design, development
and and and implications of novel of novel of novel practical solutions
for for for patients as as well as well as well as health as health health care care care providers
and and and professionals.
Is a Is a Is one-year a programme aimed aimed aimed at at students at who who have who have have completed a a master’s a programme
in in (bio)engineering in technology.
Consists of of 8 of 8 course 8 units: units: units: 4 4 courses 4 focusing on on on engineering technology, one one one on
entrepreneurship, one one one the on the the human body, body, body, a a a
team-based project and and a and a master’s a thesis, thesis, thesis,
including an an an internship.
Is part Is part Is of part an of an of an international network of of of
universities, renowned institutions (e.g. (e.g. the (e.g. the the
Interuniversity Microelectronics Center, imec, imec, imec,
the the the University Hospitals Leuven) and and hightectectech
companies.
and high-
high-
IN IN COLLABORATION IN WITH WITH WITH
www.iiw.kuleuven.be/innovative-health-technology